Het is geweldig om twaalf te zijn

It S Great Being Twelve

Mijn jongste dochter heeft de leukste vriendengroep. Ze ontmoette hen via het voetbalteam waar ze de afgelopen jaren deel van uitmaakte, en wanneer ze naar de ranch komen, is het niets anders dan een 24-uurs non-stop giechel-en-snackfestijn. Het begint meestal met het ophalen van de meisjes in de stad waar ze wonen, en dan stop ik bij de plaatselijke supermarkt op onze weg door onze stad. Dan laat ik de meisjes naar de winkel gaan terwijl ik buiten zit en in de auto op ze wacht, en ik vertel ze dat ze in de winkel alles kunnen krijgen wat ze willen, op voorwaarde dat ze me een hap van alles geven. Zelf naar de winkel gaan is de sleutel; in hun gedachten is dat ongeveer het coolste wat ze kunnen doen.

Ah, de lieve, speelse onschuld van een twaalfjarige.

Ongeveer een kwartier later verlaat de groep van vijf meisjes de winkel met zakken koekjes, crackers, spuitkaas, gummy snoep in de vorm van ongewervelde dieren en diepvriesproducten waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Dingen zoals met mac en kaas gevulde pretzels. Dan gaan we naar huis en brengen ze de nacht door en ons huishouden is doordrenkt met genoeg gegiechel om boze geesten de komende zestig jaar af te weren.

Het giechelen.

NS. lucy gebed

Oh, het gegiechel.

wanneer is dankzegging dit jaar

Het is een studie, zeg ik je.

En ze willen altijd midden in de nacht naar het huis van Josh toiletpapier. Altijd.

Arme Jos. Hij moet de benarde situatie ondergaan dat hij onze enige naaste is.

De lachers kwamen een paar maanden geleden langs toen we dit seizoen van onze kookshow aan het filmen waren. Die heb ik natuurlijk in een aflevering opgenomen.

We beginnen met het ontbijt, dat heerlijk en fout is, waar fout eigenlijk goed betekent.

Dan vertrekken de meisjes op de ranchpaarden en ik maak een picknicklunch voor ze en bezorg die bij de kreek. Dan vertrek ik omdat het blijkbaar heel raar is voor een moeder om met een stel twaalfjarige meisjes rond te zitten en te doen alsof ze hun BFF is, ook al gelooft ze in haar hart dat ze dat is, en dat de meisjes het gewoon nog niet weten .

hulu huisje op de prairie

Na hun dag van stoeien en plezier, ontmoeten we elkaar allemaal terug in de Lodge en maken we hilarisch versierde koekjes in de vorm van hun handen. Mijn moeder bakte vroeger met mij handkoekjes toen ik klein was. Ze zou het deeg uitrollen en ik zou voorzichtig mijn hand op het deeg leggen en ze zou een mes gebruiken om rond de vorm van mijn hand te snijden. Dan kleurden we een eigeelglazuur rood en gebruikten het om de vingernagels van mijn koekjeshand te schilderen, dan zouden we het bakken en het verder versieren met glazuur en andere dingen.

Dan at ik mijn hand op, vinger voor vinger.

spirituele betekenis nummer 40

Wacht. Is dat een goede herinnering of een verontrustende?

Misschien een beetje van beide.

Het handkoekjesproject was hilarisch. Allereerst heb ik geleerd dat koekjesdeeg dat overal in de buurt van tv-lampen wordt uitgerold, de neiging heeft om heel snel zacht en raar te worden. Ten tweede denk ik dat ik de rijshoeveelheden verkeerd heb in een van de batches omdat ik op die manier georganiseerd ben.

Dus tegen de tijd dat we de handkoekjes uitrolden, sneden en bakten, waren ze opgezwollen en bijna verdubbeld in grootte, en ze leken allemaal op honkbalhandschoenen. En toen overhandigde ik alle meisjes slagroomzakken, schuursuiker en eetbare juwelen en ze gingen naar de stad, wat inhield dat ze de hele gekleurde eigeelnagels een betwistbaar punt maakten. En toen we klaar waren, hadden we allemaal deze buitengewoon ijskoude, overdreven sprankelende en volledig versierde koekjes in de vorm van een honkbalhandschoen.

hoe maak je boter van slagroom?

Daarna aten we ze op, vinger voor vinger.

En toen begon het gegiechel pas echt.

Ik vind het gewoon heerlijk om twaalf te zijn!