Thanksgiving Deconstructed
(Het spijt me dat ik maandag begin met het zien van een kalkoenkarkas, maar het is het enige bewijs dat ik heb dat ik afgelopen donderdag een kalkoen heb gebraden. Het was echt niet mijn bedoeling om vanmorgen iemand misselijk te maken. Geloof me alsjeblieft.)
Ik moet zeggen, ik heb je echt het hele weekend gemist. We hadden zoveel samen gekookt in de dagen en weken voorafgaand aan Thanksgiving. Maar toen ik donderdagmiddag mijn vijftiende ronde van seconden had gehad, wist ik dat ik een paar dagen moest rusten.
Maar rust is voor de ZWAK, zeg ik je! Het is 1 december, en dat verbaast me, want heb ik vorige week niet net de laatste dennennaalden van afgelopen kerst opgeveegd? De tijd vliegt als je 39 bent.
Hoe dan ook, zoals ik al zei, het is 1 december. En ik heb de komende dagen en weken een hele reeks aan kerstgerechten gepland. Mijn Thanksgiving-categorie hier op PW Cooks is zoveel overvloediger en overvloediger dan mijn zielige kerstcategorie, en mijn verlangen naar een gevoel van symmetrie zal daar gewoon niet voor staan. Dus voor de volgende maand ga ik mijn kerstpagina aanzienlijk verbeteren (geen woordspeling bedoeld).
Maar voordat dat gebeurt, zou ik graag horen over je Thanksgiving-maaltijden. We hebben er zoveel tijd aan besteed dat ik er een hekel aan heb om naar Kerstmis te gaan zonder te horen over je culinaire successen, mislukkingen, experimenten en perspectief. Elk jaar bereid ik een Thanksgiving-maaltijd, leer ik iets nieuws, leg ik weer een stukje ervaring in mijn arsenaal. Ik hoor graag waar je mee weg bent gekomen.
Ik zal beginnen. Ik begin graag.
1. Ik heb dit jaar mijn eigen pekel gemaakt, omdat ik nooit mijn huis verlaat en niet naar een Williams-Sonoma kon om hun mix te kopen. De kalkoen bleek sappig en heerlijk te zijn, wat me vrijwel bevestigde dat pekelen - of het nu een winkelgekochte mix is of die van jezelf - de sleutel is.
Een ding dat ik deed, omdat ik het moeilijk had met het feit dat mijn kalkoendruppels (voor de jus) in het verleden te zout waren, was de hoeveelheid zout die een normale pekelmix zou hebben gebruikt, verminderen. Ik was bang dat dit het pekelmechanisme zou beïnvloeden en niet ook zijn magie zou doen. Maar dat gebeurde niet - het vlees was precies zoals het had moeten zijn. En tot mijn vreugde was mijn jus dit jaar veel minder zout - en ik moest veel minder werken om het zoutgehalte te verminderen.
Dus mijn afhaalmaaltijd was dit: je kunt het zoutgehalte in je zelfgemaakte pekelbrouwsels gemakkelijk halveren als je je zorgen maakt over de zoutheid van de druppels. Ik deed het, en het was gewoon goed.
(Hier is mijn zelfgemaakte pekelrecept, voor het geval je het wilt afdrukken en het voor je volgende kalkoen wilt proberen.)
2. Hoe graag ik Broccoli-Rice Casserole ook wil haten, Missy maakt het elk jaar en ik breng mezelf in verlegenheid door de helft van de pan op te eten. Het is gewoon zo goed ... op een soort Cheez Whiz-manier.
999 bijbelvers
3. Mijn kalkoen was klaar om uit de oven te worden gehaald meer dan een uur voordat de gasten arriveerden, omdat ik de vogel dit jaar NIET heb gevuld en vergat rekening te houden met de verkorting van de kooktijd. Een niet-opgezette vogel kookt ZO veel sneller dan een opgezette. Leef en leer.
4. Ik vergat mijn roldeeg donderdagochtend vroeg uit de koelkast te halen en herinnerde het me eindelijk rond het middaguur. Om het rijs-/opwarmproces te vergemakkelijken, plaatste ik de pan met deeg rechtstreeks in de (350 graden) oven, met de belofte om daar twee minuten te blijven staan en te verwijderen voordat het te warm werd. Toen rende mijn jongen naakt door het huis, en ik moest hem achtervolgen en hem opdracht geven om wat kleren aan te trekken, in het belang van Piet. Een kwartier later herinnerde ik me de pan met deeg in de oven.
Ik ging door en rolde ze uit, liet ze rijzen en bakte ze. Ze waren als granaten. Slechtste broodjes die ik ooit heb gemaakt.
En dat vond ik oké. Ik heb liever dat mijn jongen kleren aan heeft als de gasten arriveren dan lichte, donzige broodjes.
I denk.
5. Voor de lol pakte ik woensdag een in de winkel gekochte chocoladetaart om mezelf een stap te besparen op Thanksgiving-ochtend.
Note to self: koop nooit meer een in de winkel gekochte chocoladetaart.
6. Om het van de weg te krijgen, zette ik de snijplank met het kalkoenkarkas buiten mijn keukendeur totdat ik de keuken had opgeruimd. Toen ik het ging halen, hadden mijn honden niet alleen het kalkoenkarkas opgegeten, maar ook de helft van de snijplank.
Opmerking voor mezelf: honden eten een snijplank als er een kalkoenkarkas op zit.
7. Mijn spijkerbroek past me niet meer. Dit maakt me verdrietig.
8. Note to self: koop vandaag nog meer zwarte yogabroeken.
_________________________
Ik zou door kunnen gaan, maar ik zou graag de jouwe horen. Bedankt voor het delen van uw Thanksgiving met iedereen.
gebeden voor operatie en genezing
Tot de volgende keer voor een nieuw kerst-/vakantierecept!
Liefde,
Pionier Vrouw
