Cowboy Sunday
Vandaag is de dag voor cowboys.
Wist je dat er een hele categorie gebeden is gereserveerd voor alleen cowboys? Het is waar.
bosbessen gebakken wentelteefjes pionier vrouw
Ik heb hier een paar weken geleden mijn favoriete cowboygebed gepost. Of je nu bijzonder spiritueel bent of niet, ik daag je uit om het te lezen en een paar minuten geen moeite te hebben om te spreken.
Doodt mij. Doodt me absoluut.
Natuurlijk was ik me niet bewust van deze aparte categorie van cowboygebed totdat ik echt met een cowboy trouwde, zijn baby's begon te krijgen en kerstkaarten per post kreeg met verschillende cowboygebeden op de voorkant gedrukt. Tot ik naar rodeo's ging en vooraf de gebeden hoorde opzeggen via de luidspreker. Tot ik er eindelijk achter kwam dat er maar weinig mensen zijn die dankbaarder zijn voor deze aarde - en er meer afhankelijk van zijn voor hun voortbestaan - dan de uitstervende Amerikaanse cowboy.
Ze zijn een biddend stel. Is er geen twee manieren over.
De meeste cowboygebeden zijn geschreven met de stem van een cowboy.
Hier is er nog een die ik af en toe ben tegengekomen:
Ik ben niet zo goed in bidden, Heer
en misschien ken je me niet zo goed.
Want ik ben niet in een kerk geweest,
in een vrij lange, lange periode.
Maar U hebt mij misschien nog gezien, Heer,
hier op dit stoffige pad,
herdin' na vee
door de sneeuw en regen en hagel.
En terwijl ik rijd, bedank ik je
voor de wonderen die ik zie ~
de heldere blauwe lucht, de boterbloemen,
de zoemende kleine bij.
Ik bedank voor het zachte groene gras
dat het vee voedt dat wij verzorgen;
het geeft mijn bed ook wat comfort
als de dag ten einde is.
Met elke heuvel en vallei,
langs elke stoffige mijl,
Ik vind wat schoonheid die jij hebt gemaakt
en ik kan niet anders dan glimlachen.
Ik ben verre van een prediker, Heer,
maar ik zal mijn nederige gebed uitspreken
dat liefde en vriendelijkheid mijn gids zullen zijn
terwijl ik hier en daar rondloop.
Ik bid dat ik mijn leven mag leiden
op een manier die U vreugde brengt.
Maar als ik af en toe uitglijd,
heb medelijden met deze arme cowboy.
-Auteur onbekend
beste cadeaus voor nieuwe artsen
Cowboys bidden zelfs bij rodeo's. We horen deze lezen aan het begin van elke ranchrodeo die we bijwonen.
Krijgt me elke keer.
En aan het eind, als het over de toegangsprijzen gaat, moet ik soms giechelen.
Ik kan er niets aan doen. Het laat me gewoon glimlachen.
Onze genadige en hemelse Vader,
betekenis van 404
We pauzeren te midden van deze feestelijke gelegenheid, indachtig en nadenkend over de begeleiding die u ons hebt gegeven. We zouden vandaag willen vragen, Heer, dat u bij ons bent in deze rodeo-arena, terwijl we bidden dat u ook bij ons zult zijn in de levensarena. Als cowboys, Heer, vragen we tegenwoordig niet om speciale gunsten in deze arena. We vragen u alleen om ons te laten deelnemen aan dit evenement, en in het leven, zoals u voor ons deed. We vragen niet dat we nooit een barrière doorbreken, de os trekken die niet wil liggen, rond een parachutegevechtspaard trekken, of een stier die onmogelijk te berijden is. Help ons om in het leven zo eerlijk te zijn als het paard dat we berijden; op een manier die zo schoon en puur is als de wind die over dit land in Oklahoma waait; dus als we die laatste rit maken, waarvan we weten dat die onvermijdelijk is, naar het land daarboven... waar het gras groen en weelderig is en de stijgbeugels hoog en het water schoon en helder stroomt... zul je ons, als onze laatste rechter, vertellen dat onze toegangsprijzen zijn betaald. Amen.
Ja, ik huil.
Dat stijgbeugelhoge gras en het schone en heldere water...
Steek een vork in mij. Ik ben klaar.
Er is ook dit gebed, dat wordt verteld vanuit het perspectief van een stervende cowboy.
Ik hoop dat Cowboy Tim me zal vergeven dat ik zijn foto bij dit gedicht heb gevoegd.
Niets persoonlijks, Tim!
Het gebed van een stervende cowboy
De nacht was het sprenkelen van fonkelende sterren
in clusters 'kruis de lucht ...
en beneden lag een cowboy,
ziek ... op het punt om te sterven.
De lucht boven, de aarde beneden...
was mistig en verduisterd;
maar in de koortsdroom van de cowboy,
een verre stem werd gehoord,
Hemel, misschien... hel, misschien,
verklaarde een verre stem.
Ik heb het goede en het slechte in je afgewogen;
en de hemel - dat is mijn keuze.
Hoewel gekweld door pijn en koorts,
de cowboy was niet gestorven.
Vechtend door de mist, de man,
met pijn in het hart, antwoordde
Als het bij jou allemaal hetzelfde is,
Ik vind het hier prima.
Ik zou graag weer op de range willen rijden
en touw wat racestuur.
Ik vind het hier goed, o Heer!
Het is niet voor mij daarboven.
Ik zou de frisse Dakota-winden missen
een 'rakin' door mijn haar.
Ik zou het lachen van de cowboys missen,
hun goedaardige bunkhouse-gevechten;
de rijdende kudde op maanverlichte nachten
en hoor vee brullen.
De cowboys bij Casey's,
en een mok Casey's bier.....
Ik zou je missen! Heer, ik zou u missen!
Ik zou graag hier blijven!
welke supermarkten zijn open op eerste kerstdag?
Ik zou de koffie van ole Cookie missen.
Ik zou zelfs zijn bonen missen.
Ik zou zelfs mijn versleten laarzen missen
en vuile, versleten jeans.
De bergnevels 's morgens,
en de brullende waterval,
de donder en de bliksem
van de plotselinge zomerbui….
lieve Heer, ik weet dat ik ze zou missen.
Maar wat ik vooral zou missen,
zijn de razzia's in de lente
en het vee drijft elke herfst.
Pijn verdoemd! De cowboy klom
een bergklif de hele nacht;
struikel zo nu en dan,
maar altijd stevig vastgeklemd.
Toen de cowboy de top bereikte,
zijn vurige koorts brak;
en in zijn slaapzak op het strand,
bij het aanbreken van de dag werd hij wakker.
Nooit wakker geworden
lijkt me zo'n heerlijke traktatie...
nergens een grijze wolk...
gewoon blauwe luchten, zonneschijn-zoet.
De hemel, misschien... de hel, misschien...
echode nog steeds in zijn oor;
en nogmaals zei de cowboy:
Ik vind het hier prima!
–Bette Wolf Duncan
Dan zijn er de cowboygebeden die wat korter en to the point zijn... en die technisch gezien waarschijnlijk niet als cowboygebeden worden beschouwd.
Maar ik laat deze er toch in glijden.
Moge je paard nooit struikelen,
Je sporen roesten nooit,
Je lef moppert nooit,
En je makkie gaat nooit kapot.
broodmeel in plaats van alles
Mogen je laarzen nooit knellen,
Uw gewassen mislukken nooit,
Moge je veel bonen eten,
En blijf uit de gevangenis.
-Auteur onbekend
Zucht.
Je kunt de klassiekers niet verslaan.
Fijne zondag allemaal!
Pionier Vrouw
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
