Dus ... Waar WAS Marlboro Man?

Where Was Marlboro Man

Aangezien je vroeg...

Om dit allemaal logisch te maken, moet ik beginnen met een korte inleiding over de eet- en eetvoorkeuren van mijn geliefde echtgenoot, Marlboro Man. Dus hier is het:
1. Marlboro Man houdt van rundvlees.
2. Marlboro Man houdt van aardappelen.
3. Marlboro Man beschouwt dineren niet als een ervaring waarvan je over een langere periode kunt genieten. Hij bestelt graag zijn eten, ontvangt het op tijd en eet het op. Elk socialiseren of gesprek behalve de maaltijd zelf is prima en dandy; laat het gewoon zijn eten niet verstoren.

Ik moet er ook op wijzen dat wanneer de maan in het zevende huis staat en Jupiter op één lijn staat met Mars en Marlboro Man en ik ooit de kans krijgen om uit eten te gaan, maakt hij er een gewoonte van om zichzelf de hele dag voor de maaltijd volledig uit te hongeren. Door dit te doen, a) zal hij een veel schuldvrijere eetervaring hebben omdat hij die dag geen andere calorieën heeft verbruikt, en b) hij zal zo hongerig zijn tegen de tijd dat hij het eten eet, het zal smaken zoveel lekkerder.

bijbelverzen na een breuk

De keerzijde hiervan is dat wanneer hij honger krijgt, Marlboro Man lijdt aan LBSCBDO, of Low-Blood-Sugar-Cranky-Butt DisOrder. Oké, dus dat heb ik verzonnen. Maar het is mijn professionele mening dat dit een zeer reële aandoening is en moet worden genoemd in de New England Journal of Medicine, zodat er snel een remedie kan worden gevonden. Hoe dan ook, Marlboro Man heeft dit kleine, laten we zeggen, 'probleem'. Dus meestal bid ik, tegen de tijd dat we bij onze eetgelegenheid zijn, de rozenkrans en wrijf ik over de poot van mijn gelukkige konijn, zodat de bediening in het restaurant zo zal zijn dat Marlboro Man zijn eerste hap eten zo snel mogelijk zal kunnen binnenkrijgen als menselijk mogelijk is. En dan komt eindelijk alles goed met de wereld.

En nu we toch bezig zijn, laten we vaststellen dat Marlboro Man in zijn leven niet veel gala's heeft bijgewoond. Dus zaterdagavond, na de lange rit van de ranch en de cocktailreceptie van een uur, was hij meer dan klaar voor een grote, stevige maaltijd. Maar als we eindelijk aan onze tafel gaan zitten en ik zie wat er voor ons zit, weet ik dat we op problemen afstevenen. Marlboro Man heeft een goed humeur, begrijp me niet verkeerd. Maar hij is... hongerig . Ons eerste gerecht, het voorgerecht, staat al op tafel: een glanzend wit bord met twee artistiek gearrangeerde crostini's ter grootte van een zilveren dollar - een spread met een heerlijke artisjokpasta, de andere met een tomaten-basilicumpuree. Dit zijn dingen die Marlboro Man in geen miljoen jaar in zijn mond zou stoppen. Hij wil echter niet onbeleefd overkomen, dus wacht hij tot ik de mijne heb opgegeten... dan schuift hij heimelijk zijn twee crostini's op mijn bord. Ooit de plichtsgetrouwe vrouw, ik ga door en eet ook zijn crostini. (Ik wil ook niet onbeleefd zijn. Het is het soort meisje dat ik ben.)

*Wetsy

gebed tot het heilige jude wonder

De tweede gang komt eraan. Gazpacho van geroosterde pompoen. Ik eet de mijne, dan M.M. en ik wissel van kom en ik eet de zijne ook. Hij blijft een blij gezicht trekken, maar ik hoor zijn maag knorren. Het lijkt op de jachtroep van een T-Rex. Mijn man heeft honger.

*De circusgroep voert geweldige stunts uit...

... Terwijl Wetsy met verbazing toekijkt:

'Ooooooo!' Wetsy houdt van geweldige stunts.

Derde gang arriveert: Caesarsalade. Marlboro Man probeert het, maar ... nou ja, het is salade. En, nou ja... er zit geen ranchdressing op. Genoeg gezegd.

wat betekent het als je droomt over spinnen

Vierde gang: Geglazuurde Zalm. Dat is het. Marlboro Man buigt zich voorover en fluistert in mijn oor, ' Ze proberen me te vermoorden... zijn ze niet? ?'En hij maakt geen grapje. Eindelijk heeft zijn bittere honger hem beroofd van alle oordeel en gezond verstand en is de onvermijdelijke paranoia begonnen. Dit is nu allemaal een samenzwering, uitgebroed door de lieve vrouw van mijn vader, Patsy, en haar gemene raad van bestuur die het gala heeft gepland. Ze moeten allemaal hebben gezien dat Marlboro Man, The Cattle Rancher, eraan kwam en besloten om gazpacho en vis op het menu te zetten, alleen maar om met hem te rotzooien. Ja dat is het.

Marlboro Man probeert nog steeds zijn uiterste best om een ​​goede sport te zijn en probeert een hap van de zalm. Maar mijn man, ziet u, eet geen enkele soort waterdieren, en het feit dat zalm in de categorie van sterker smakende waterdieren helpen de zaken niet. Hij leunt weer naar binnen. ' Ik ben zo terug ,' hij zegt. ' Ik ga naar McDonald's .' Ik ben opgelucht. De man moet tenslotte eten, en aangezien er meer entertainment en dans op komst is, ben ik er vrij zeker van dat zijn afwezigheid relatief onopgemerkt kan blijven. En alleen om hem meer op zijn gemak te laten voelen over het vertrek, verzeker ik hem, ' Maak je geen zorgen, schat. Ik maak de rest van je eten voor je af .' (Het is het soort meisje dat ik ben.) Hij knikt en fluistert, ' Ik ben over twintig minuten terug back . Vertel het aan niemand. ’ Daarmee staat hij op, legt zijn servet op tafel en loopt nonchalant het gala uit.

Ik maak de zalm van zowel mijn als M.M. af zonder een bericht van de acht andere zielen aan onze tafel. Hé, ik probeer hier gewoon mijn werk te doen.

*

gebed tot st cecelia

Marlboro Man is gelukkig afwezig en mist de hele godverlaten ramp.

De vijfde cursus. Met amandel ingelegde varkenshaas met een funky kleine gritcake waar ik blij van ben dat Marlboro Man nu waarschijnlijk zijn tanden zet in een Quarter Pounder met Kaas. Ik maak mijn bord leeg en, ondanks dat ik me een beetje aan de volle kant voel, maak ik me klaar om de oude bordschakelaar weer nep te maken. Maar dan ineens, tot mijn schrik, kijkt mijn vader in mijn richting en vraagt: ' Waar is Marlboro Man ?' De mal is op!

En juist op dat moment, met een gloeiende lux van gouden licht om hem heen, komt mijn gladde, vastgebonden echtgenoot de kamer weer binnen, een veelbetekenende blik van culinaire tevredenheid op zijn gezicht. Hij heeft gegeten. Hij is tevreden. Hij is een nieuwe man. Hij schuift bij ons aan tafel alsof hij nog maar vijf minuten weg is en hervat het terloopse gesprek dat al aan de gang is. Strategisch kiezen niet om het hele rommelige stiekeme incident te noemen, informeer ik stilletjes, ' Hoe was McDonalds? ?' Met een verzadigde, ondeugende grijns legt Marlboro Man het voor me uit: in de vijfentwintig minuten dat hij weg is, is hij erin geslaagd een steakhouse te vinden, een medium-rare steak en aardappelpuree te bestellen, te ontvangen en op te poetsen, te betalen zijn rekening en kom net op tijd terug op het gala voor het dessert. Terwijl hij het verhaal aan mij doorvertelt, klinkt zijn stem absoluut lief - het resultaat van zowel het feit dat hij zijn maag heeft gevuld met bevredigend voedsel na een lange hongersnood EN dat hij de perfecte misdaad heeft gepleegd. En het werkte - we hadden een geweldige avond.

Patsy? Papa? Lees je dit? Heel erg bedankt voor het hosten van ons op het gala. We hadden een fantastische tijd. Het spijt me dat ik dat niet was precies vooraan met je over de afwezigheid van Marlboro Man tijdens dat kleine tijdsblok van vijfentwintig minuten. Maar mijn arme man lijdt aan LBSCBDO en hij is er echt gevoelig voor. Sterker nog, hij praat er niet graag over, dus het is misschien het beste als je het gewoon niet vermeldt. Laten we eigenlijk net doen alsof het allemaal nooit is gebeurd. Oke?

En trouwens, het eten was geweldig! Ik vond het zo lekker, in feite ... ik had een tweede portie van alles.