We hebben gezelschap

We Ve Got Company

Door Mark Spearman.

In een hoge, groene vallei nabij de oostgrens van Zwitserland ligt het kleine stadje Davos, met een permanente bevolking van ongeveer de grootte van Auburn, Californië; Boone, Iowa; of Caribou, Maine.

Elk jaar wordt Davos vijf dagen lang het centrum van de wereld. Presidenten en premiers, CEO's, miljardairs en academici, hun handlers, adviseurs en handlangers, komen allemaal samen in Davos voor het World Economic Forum.

beste cadeau voor 13-jarige jongen

Een 40-jarige traditie, het is bekend geworden als Davos, het brengt de machtigste, de meest inzichtelijke, de beste en de slimste geesten samen om zich te concentreren op de neteligste problemen van de wereld.

En elk jaar pakt het Davos-braintrust een heel speciale agenda aan die is gewijd aan wat het X Factors noemt: opkomende, wereldwijde problemen met diepgaande maar onbekende gevolgen.

In Oakland, Californië, zo'n 6.000 mijl verderop, in de minder ingrijpende wereld van het ontbijt, zat onlangs een man van middelbare leeftijd aan zijn keukentafel en scande het nieuws over de alledaagse aangelegenheden van planeet Aarde: Kim en Kanye verwachten, het is Kate Middleton's verjaardag, Lindsey Lohan pleit niet schuldig.

Mijn kat Marceline springt op mijn schoot. Ik bespioneer een verhaal over het Davos-evenement in 2013. Maar ik moet het verkeerd lezen, denk ik bij mezelf. ik kijk er nog eens naar. Nee, het is daar. Ik mors wat koffie. Marceline vlucht naar de eetkamer, die zonnig en rustiger is.

Met noch mijn bril op, noch contacten erin, verplaats ik de laptop met beide handen en breng hem DIT dicht bij mijn gezicht.

Top of mind voor de première denkers en powerbrokers van onze tijd, zo staat hier, is de ontdekking van leven elders... zoals in het ALIEN leven.

Het eerste contact, zegt het rapport, duurt misschien minder dan tien jaar.

Zoals de kinderen zeggen, het is 'For Reals'

Misschien als je een millennial of generatie Z bent of hoe ze nu mensen noemen die te jong zijn om een ​​echte netwerkuitzending van Star Trek of Mork & Mindy of ALF te hebben gezien, is dit geen groot probleem. Een hele generatie is opgegroeid met de wetenschap dat er heel veel planeten buiten ons zonnestelsel zijn. Elk jaar ontdekken we meer. Er wordt nu geschat dat de Melkweg 17 miljard kan bevatten - met een B - planeten ter grootte van de aarde. Dat zijn twee werelden ter grootte van de aarde voor elke persoon, elk mens, die vandaag leeft. Algemeen bekend, denk ik, voor elk kind op de middelbare school.

De Davos-agenda wordt ingegeven door het snel toenemende aantal planeten in de Goudlokje-zone - de niet te hete, niet te koude, mogelijk bewoonbare werelden, waarvan sommige mogelijk een tweeling van de aarde zijn.

Drie jaar geleden gaf NASA zijn Kepler-ruimtetelescoop de opdracht om naar meer van deze werelden te zoeken. Kepler scande slechts een klein deel van de nachtelijke hemel en lokaliseerde vorige maand alleen al drie van dergelijke planeten.

En dus, zeggen de denkers en planners van Davos, is het misschien slechts een kwestie van tijd…

Hoe zal die dag zijn? Ik ben geen wetenschapper of filosoof, maar ik breng veel tijd door voor de tv en in verduisterde theaters, kijkend naar de mensheid die vreedzame ontdekkingsreizigers verwelkomt en binnenvallende opperheren afstoot, afhankelijk van wat de situatie ook is. Dus ik voel dat ik net zo gekwalificeerd ben als iedereen om over deze vraag na te denken. Hier zijn nu een handvol geweldige afbeeldingen in film en televisie van dat buitengewone moment waarop onze zeer speciale bezoekers arriveren.

De dag dat de aarde stil stond (1951)

wat is de betekenis van 88

Als je reist met een twee meter hoge metalen robot die nogal moeilijk te lezen is, maar de kracht heeft om een ​​hele planeet uit te wissen, zou je waarschijnlijk een eenvoudiger stopwoord willen overeenkomen dan Klaatu Barada Nikko . Maar, godzijdank, de doodsbange alleenstaande moeder Helen Benson houdt haar hoofd lang genoeg bij de hand om het te zeggen, en de aarde wordt gespaard van de onvoorstelbare toorn van de galactische politieagent genaamd Gort. The Day the Earth Stood Still is gewoon een van de beste sciencefictionfilms aller tijden. (De Keanu-versie van 2008, niet zozeer). Unfortunate Footnote – Vijftien jaar nadat deze film is uitgebracht, speelt de grote Britse acteur Michael Rennie opnieuw een buitenaards wezen, alleen deze keer in een vreselijke Lost in Space-aflevering waarin hij een galactische dierenverzorger is met bizarre Elvisachtige bakkebaarden.

Contact

Ik heb mijn genegenheid voor deze film uitgebreid besproken. De opname hier is meer gebaseerd op het realisme - als zo'n woord kan worden gebruikt in verband met een gebeurtenis die zo buiten de menselijke ervaring ligt - brengt het de eerste ontmoeting tussen de aarde en de grotere galactische gemeenschap met zich mee. Gebaseerd op de roman van wijlen astronoom Carl Sagan, erkent Contact alle dingen die we waarschijnlijk niet konden begrijpen rond de middelen en motieven van een enorm geavanceerd ras. En de obstakels van onwetendheid, ontkenning en aardse politiek die waarschijnlijk een belemmering zouden vormen voor degenen onder ons die het gewoon willen weten.

Sterrenman

Starman is de film uit 1984 waarin een gestrand buitenaards wezen de vorm aanneemt van een man met een geruit hemd uit Chequamegon Bay, Wisconsin, genaamd Scott Hayden. Ongeveer anderhalf jaar geleden liet ik mijn net vijfjarige zoon kennismaken met deze film en hij omarmde het met een passie, tot en met het maken van zijn eigen Scott Hayden/Starman Halloween-kostuum als een liefdevolle hommage aan Jeff De perfecte prestatie van Bridges. Je kunt dit spul niet verzinnen.

ET

Ik ben helemaal weg van alles over E.T., ben helemaal weg van de kleine man. Deze film is een van mijn top tien zomerfilms aller tijden. Doe ooit de E.T. Avontuur! Rijden bij Universal Studios? Alleen al de moeite waard voor de persoonlijke shout-out die je krijgt van de animatronic E.T. terwijl u de rit voltooit (ze voeren uw naam in een computer in terwijl u binnenkomt). Tegelijk verheugend en een beetje griezelig terwijl je voorbij suist op je vliegende fiets en E.T. zegt Tot ziens Jimeeeee, Meeeeredith, Nathaniel, Hannah, Maaaaaaaark.

nummer 2020 betekenis

De schemerzone: om de mens te dienen

Respectvol ter inzage gelegd – een Kanamit. Hoogte: iets meer dan negen voet. Gewicht: in de buurt van driehonderdvijftig pond. Herkomst: onbekend. Motieven? Daarin hangt het verhaal...

Buitenaardse wezens arriveren, beloven vrede, belijden altruïsme, delen technologie. Taalkundigen van de overheid proberen hun geschreven taal te vertalen met behulp van een boek waarvan ze de titel To Serve Man afleiden. De acteur die de imposante alien speelt in deze aflevering van Twilight Zone is Richard Kiel, veteraan van eindeloze tv-shows en films (Jaws in de James Bond-films uit de jaren 80). Ik ontmoette hem een ​​paar jaar geleden op een WonderCon-conventie in San Francisco; hij is behoorlijk spraakzaam en beleefd, een erg aardige man nu in de 70 die geen echte bedreiging vormt voor de mensheid. Hij stemde in met een snapshot en ik gaf mijn camera aan een voorbijganger. Kiel fluistert in mijn oor: Op het moment dat het kind de sluiter sluit, ga ik een BIT doen. En dan hoor ik de griezelige lach als hij speels doet alsof hij me wurgt en mijn hoofd van mijn romp draait. Best grappig. Meestal.

Het kwam uit de ruimte

Laat je niet misleiden door de schlocky-titel. Deze film uit 1953 is gebaseerd op het Ray Bradbury-verhaal over buitenaardse wezens die neerstorten in de buurt van het kleine dorpje Sand Rock, Arizona. Gewoon een verdomd vermakelijk verhaal over schrijver en amateur-astronoom John Putnam en schooljuf vriendin Ellen (Miss Fields voor jou, vriend) die getuige zijn van een vreemd vaartuig in een smeulende krater die vermoedelijk door een meteoriet is gemaakt. Hij wordt wreed belachelijk gemaakt door de stedelingen, lokale nieuwshonden en de sheriff (die een fakkel draagt ​​voor Ellen, ik bedoel Miss Fields) Voor elk wat wils hier, geloof me.

Nauwe ontmoetingen van de derde soort

Om te bewijzen dat ik lang voor jullie al in de historische film van Steven Spielberg zat, is hier een foto van mij in mijn slaapzaal in 1978. Boven mijn linkerschouder hangt de originele filmposter Close Encounters. Het nam de beste muurruimte in beslag boven mijn lieve Pioneer PL-530-draaitafel. (We hebben er dunne vinylschijven op gesponnen en ze produceerden muziek; vraag je moeder ernaar). Ik denk niet dat het overdreven is om te zeggen dat Close Encounters de manier heeft veranderd waarop Amerikanen denken over de mogelijkheid van leven elders, zo boeiend was het verhaal van Richard Dreyfuss' Roy Neary, de man die gedreven werd om een ​​antwoord te vinden op een raadsel dat hem greep. zijn leven en zou niet loslaten. In zekere zin was deze film zo goed dat hij mij ook nooit meer losliet. (Volgende keer: mijn vakantiekiekjes vanuit Devil's Tower. Wyoming).

Star Trek: The City on the Edge of Forever

Ogenschijnlijk een tijdreisverhaal, is The City on the Edge of Forever een geletterd en goed geconstrueerd verhaal van 23e-eeuwse ruimtereizigers die op zoek zijn naar een verloren bemanningslid in New York City in de jaren dertig. Deze veelgeprezen Star Trek-aflevering is geschreven door de sciencefictionschrijver Harlan Ellison en wordt door velen beschouwd als de beste afzonderlijke aflevering van een serie waarvan de populariteit en relevantie zo'n 50 jaar voortduurt. Er is een gedenkwaardige scène waarin de maatschappelijk werker-activist op wie Kirk verliefd is geworden (Joan Collins) erop staat dat hij en zijn vreemde metgezel, Mr. Spock, verloren en misplaatst lijken. Laat me helpen, dringt ze aan. Kirk wijst naar een zwakke ster in de gordel van Orion. ’Laat me helpen’ – Over honderd jaar of zo, geloof ik, zal een beroemde romanschrijver van een planeet die rond die ster draait, een klassieker schrijven met dat thema. Hij zal die drie woorden zelfs meer aanbevelen dan 'I Love You'.

Dus hoe zou het zijn?

Hoe zouden we het nieuws opnemen dat we niet alleen zijn? Ik zou graag willen geloven dat ze niet als veroveraars zouden komen (een mogelijkheid die zelfs Stephen Hawking heeft gewaarschuwd) maar als afgezanten. En ik zou graag willen denken dat we op de een of andere manier verder zouden kijken dan het onbeduidende, egocentrische gevoel dat we een paar hemelse pinnetjes hebben afgebroken.

Bedenk dat van alle bewoonbare werelden in de melkweg, Superman's vader Jor-El zijn enige zoon naar de aarde stuurde vanwege ons vermogen voor het goede.

Ze kunnen een geweldig volk zijn, Kal-El. Ze willen zijn. Ze missen alleen het licht om de weg te wijzen.

hoe maak je een goede sandwich?

Er is een zeer goed uitgevoerde aflevering van de Star Trek: The Next Generation-serie uit de jaren 90 waarin de leiders van een planeet die bekend staat als Malcoria III, een iets geavanceerdere versie van onze aarde, ontdekken dat de kosmos wemelt van intelligent leven buiten hun kleine planeet. Ze krijgen de keuze om hun mensen over deze ontdekking te vertellen, of om het geheim te houden totdat het Malcorian-ras wat volwassener is. Ze kiezen voor het laatste.

De opperste leider van Malcoria verwerkt hardop zijn tegenstrijdige emoties.

Ik ga elke avond naar huis naar een liefhebbende vrouw, twee prachtige dochters. We eten samen als gezin het avondeten... En ze vragen me altijd of ik een goede dag heb gehad... Ik zal moeten zeggen: vanmorgen was ik de leider van het universum zoals ik het ken. Vanmiddag ben ik slechts een stem in een koor.

Maar ik denk dat het een goede dag was.

Mark Spearman, een schrijver die in Oakland, Californië woont, houdt van onvergetelijke films en geweldige tv. Mark, een jongen uit het Midwesten, is een directe afstammeling van gedurfde patriotten van de Amerikaanse Revolutie, maar toch ingetogen genoeg om door te gaan voor een autochtone Canadees. Je kunt Mark Spearman volgen op Twitter .