En over vierwielers gesproken...

Speaking Four Wheelers

In de post van gisteren noemde ik ons ​​gebruik van vierwielers tijdens het verzamelen van de wilde paarden. Ik voel me genoodzaakt te erkennen dat in het algemeen geen zichzelf respecterende boer of cowboy in ons gebied dood zou worden betrapt bij het verzamelen van dieren met behulp van machines. Normaal gesproken worden op onze ranch alle verzamelingen uitgevoerd met behulp van onze koeienpaarden van goede kwaliteit. Vanwege de aard van het temperament van wilde paarden en vanwege het hoge tempo dat nodig is om ze bijeen te brengen, is gebleken dat vierwielers een veel effectiever middel zijn. Ten eerste zouden onze goede ranchpaarden er geen baat bij hebben om het grillige gedrag van de wilde paarden te observeren of in de buurt te zijn. Ten tweede zou het tempo en het uithoudingsvermogen dat nodig is om de wilde paarden bijeen te drijven te hoog zijn voor de meeste goede rijpaarden. Ik wilde daar alleen op wijzen voor het geval ons gebruik van vierwielers wenkbrauwen opriep.

En over vierwielers gesproken...

noveen tot sint anne

Zie mijn man, Marlboro Man, zittend op The Rhino. Mijn oksels zweten al.

Zie de Rots, onbeschaamd in het midden van de wei.

Zie wat er gebeurt als Rhino en Rock botsen.

Dit zal ongetwijfeld gebeuren met elk voertuig waarvan de bestuurder absoluut geen oog heeft voor de inherente gevaren van het voertuig en ervoor kiest om het voertuig op topsnelheid door hobbelige, rotsachtige weiden te rijden op zoek naar wilde paarden. Ach, wie houd ik voor de gek? De man hoeft niet eens paarden te achtervolgen om zijn kattenkwaad uit te halen. Hij is gewoon een maniak, op zoek naar elke mogelijkheid om de neushoorn wild over het platteland te zweepen en zoemen. Twee keer heeft hij me gedwongen om zijn passagier te zijn op een van zijn kleine 'excursies'. Ik schreeuwde. Ik huilde. Ik had berouw van mijn zonden. Ik zei de rozenkrans. En ik ben niet eens katholiek. Het maakte me onbegrijpelijk bang.

Na het bericht van gisteren zeiden sommigen van jullie dat ze onze ranch wilden bezoeken om de wilde paarden te zien. Ik wil alleen maar zeggen dat jullie allemaal welkom zijn. Ik zou echter maar één kleine eis hebben. Om de wilde paarden uit de eerste hand te ervaren, moet je in Marlboro Man's Rhino klimmen en hem begeleiden terwijl hij ze opjaagt. En aangezien hij het voertuig meer dan een handvol keren heeft omgedraaid, vragen we u om een ​​verklaring van afstand te ondertekenen voordat u op reis gaat. Kom op ... het wordt leuk. Ik garandeer je dat laat je inhoud vallen en voor altijd genezen zijn van elke romantische notie van ons idyllische leven op de boerderij. Bijna-doodervaringen en in je broek plassen zijn zo grappig.