Afdrukken

Prints

Gisteren maakte mijn baby deze foto. Alleen deze ene foto.

Ik was opgelucht dat de camera niet nog eens vijftien centimeter naar het zuiden was gericht. Dat is niet mijn goede kant.

Maar toen ik deze foto gisteren zag, realiseerde ik me iets. Elk overhemd in mijn kast - behalve een paar effen kleurtanks - is gewoon een andere incarnatie van dit roze bloemennummer, gewoon een andere incarnatie van een loszittende blouse met poefachtige 3/4-inch mouwen.

Ik contrasteer dit met de kast van mijn schoonmoeder. Ze is een elegante vrouw. Standbeeld. En ze heeft geen bloemenblouse om haar leven te redden. Haar kast is een rustgevende regenboog van kamelen, kaki's, grijstinten, bruintinten, met af en toe een turkoois of koraal om dingen door elkaar te halen.

Mijn kast is een visueel rommelige reeks van grote bloemen, kleine bloemen, abstracte bloemen, met af en toe een aanvaardbaar paisley erin.

Ik vraag me af of het gewoon een fase is waar ik doorheen ga, of dat ik het zo leuk vind omdat het de stijl is die ik moet hebben?

Ik weet het niet zeker. Maar ik weet dit wel: als ik op een dag wakker word en besluit dat ik bloemen haat, ga ik een wereld van pijn tegemoet.

Wat zit er printtechnisch in je kast? Qua kleur?

Ben jij Maria of Martha?

Ben jij Ruth of Naomi?

Ben jij mij of mijn schoonmoeder?

Ik zou graag willen weten dat ik niet de enige ben.