Kaneelijs

Cinnamon Ice Cream

Als je zelfgemaakt kaneelijs nog niet hebt geprobeerd, heb je een wonderbaarlijke traktatie gemist! Ronduit goddelijk.

In een middelgrote pan op middelhoog vuur, combineer half en half en suiker. Roer het door elkaar en voeg dan de kaneelstokjes, de kaviaar van het vanillestokje en het lege vanillestokje toe. Roer het mengsel om en verwarm het tot het erg heet is maar niet kookt.

Voeg ondertussen de eidooiers toe aan een middelgrote boog en klop ze krachtig gedurende ongeveer 2 minuten, tot de dooiers iets lichter van kleur zijn.

Haal de kaneelstokjes en het vanillestokje uit de pan en gooi ze weg. Pak een pollepel van het hete half-en-half mengsel en sprenkel het heel langzaam in de dooiers, constant kloppend om de eidooiers te temperen. Herhaal met een andere pollepel van de hete vloeistof. Als het is gemengd, giet je langzaam het hele eimengsel in de pan met de helft en de helft, al roerend met een lepel. Eenmaal toegevoegd, roer en kook het ongeveer 2 minuten, tot het mengsel dik genoeg is om de lepel te bedekken.

Zet een fijne zeef op een schone glazen kom en zeef de custard. Maak je geen zorgen als het een beetje klonterig is!

Voeg de slagroom toe aan de kom, voeg de gemalen kaneel toe en roer alles door elkaar. Koel het mengsel ongeveer een uur, giet het dan in de ijsmachine en verwerk het volgens de aanwijzingen van uw machine. Als het klaar is met karnen, bevindt het zich in de soft-serve-fase; breng het over naar een diepvriescontainer en vries het enkele uren of een nacht in tot het stevig bevroren is.

Heerlijk!

Om de grote Will Rogers te parafraseren: ik heb nog nooit een ijsje ontmoet dat ik niet lekker vond.

Wacht. Ik neem dat terug. Ik heb per ongeluk een keer een hap bananenijs gehad en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ijsje niet lekker vond. Blech! Hoesten! Grap! Wie ter wereld zou zoiets demonisch als een banaan in zoiets hemels als ijs stoppen? Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds in de war. En ik ben nog steeds aan het kokhalzen.

Maar afgezien van die enge, vreselijke, vreselijke, vreselijke hap bananenijs ... Ik heb nog nooit een ijsje ontmoet dat ik niet lekker vond. En dit ijs - in al zijn kaneelachtige zoete goedheid - veranderde vrijwel alles wat ik dacht te weten over mezelf en ijs. Voordat ik het de eerste keer maakte, zou ik hebben gezegd dat mijn favoriete twee smaken ijs koffie en chocolade waren, in die volgorde. Maar dit gooide totaal een moersleutel in dat hele ding, en ik zal verdomd zijn als dit daar niet is met koffie, gewelddadig vechtend voor de eerste plaats. Het is echt zo goed.

Hier leest u hoe u het kunt maken.

Giet wat half en half in een middelgrote pan ...

Samen met wat suiker.

Half en half en suiker. Goed begin van elk recept, zou ik zeggen!

Laat er dan wat kaneelstokjes in vallen...

Splits en schraap vervolgens alle kaviaar uit een vanillestokje…

En voeg het toe aan de pan samen met de lege peul. (Je kunt ook gewoon een beetje vanille-extract toevoegen als je geen vanillebonen hebt!)

Roer dit mengsel om en laat het opwarmen tot het heel heet is maar niet kookt.

En terwijl het opwarmt, scheidt u wat eieren en doet u de eidooiers in een kom.

Gebruik een garde en wat voor kracht je ook kunt verzamelen om de dooiers een paar minuten krachtig te kloppen, totdat ze iets lichter van kleur zijn.

Nu het half-om-half mengsel lekker heet is, verwijder je de kaneelstokjes...

En het lege vanillestokje...

Dan moet je de dooiers temperen: Pak een pollepel vol met het hete mengsel…

maak vooruit aardappelpuree pionier vrouw

En klop het voorzichtig terwijl je het toevoegt.

Doe het dan nog een keer met een tweede pollepel vol met het mengsel. Dit verhoogt langzaam de temperatuur van de eidooiers, zodat wanneer ze worden toegevoegd aan de hete pan, ze niet meteen in paniek raken en klauteren.

Roerei-ijs is grody! Bijna net zo grody als bananenijs!

Giet vervolgens langzaam de getemperde dooiers in de pan, roer met een lepel.

Kook het dan een paar minuten langzaam...

Tot het dik genoeg is om de lepel te bedekken.

Wrijf het mengsel vervolgens door een zeef. Je hoeft dit niet te doen, maar het verwijdert hier en daar wat klontjes en grotere stukjes vanille. Er zijn echter tijden dat ik de vla niet heb gezeefd ... en het ijs is nog steeds heerlijk!

Hoe zou het niet kunnen?

En nu we het er toch over hebben hoe het niet kan... het volgende wat je moet doen is zware room aan de custard toevoegen.

Wauw. Het wordt nu serieus.

Mix dit door elkaar…

waarom is Adam niet aan de stem?

Klop er dan, voor een goede dosis, een beetje gemalen kaneel door.

Nu, als ik de tijd heb, vind ik het leuk om dit mengsel te koelen voordat ik het aan de ijsmachine toevoeg.

Giet het er dan in…

En zet het op z'n kop! Mijn machine heeft ongeveer een uur nodig om het in dit stadium te krijgen, en aangezien het twee keer zoveel maakte, moest ik twee batches doen. Sommige ijsmachines hebben meer volume - beoordeel het gewoon wanneer je het erin giet! Ik vul het meestal ongeveer 2/3 tot 3/4 vol om wat uitzetting mogelijk te maken terwijl het ijs bevriest.

Heilige makreel.

Nu kun je het in deze soft-serve-fase serveren als je wilt, maar ik vries het liever van hier in, zodat het stevig en schepbaar is.

Schepbaar. Dat is een woord, toch?

Het duurt enkele uren om dit stadium te bereiken, dus als je gezelschap hebt, is het meestal het beste om het ijs minstens de dag ervoor te maken.

Ik doe graag kleinere schepjes in een wijnglas zonder steel…

Samen met een kaneelstokje of twee, gewoon om het puur te maken.

Of gewoon een grote, enkele schep in een kleine kom is altijd uitnodigend.

gebed tot raphael

Maar het maakt eigenlijk niet uit hoe je het serveert. Zodra ze een hap nemen, zullen hun ogen gesloten zijn van de pure gelukzaligheid van dit alles.

Dit ijs is niet van deze wereld, jongens! Zet het op je lijst met dingen die je deze zomer wilt maken. Je zult zo blij zijn dat je dat gedaan hebt!

(Dit recept staat ook in mijn Vakantiekookboek als je het hebt!)