Pizza met tomaat en basilicum, op twee manieren

Tomato Basil Pizza Two Ways

Omdat ik een verveelde, wanhopige huisvrouw ben die in het midden van nergens woont, doe ik graag frequente experimenten en vergelijkingen naast elkaar terwijl ik kook. Ik heb onlangs een van mijn favoriete pizza's gemaakt en toen ik hem begon te assembleren, besloot ik een nieuwe draai te geven aan een oude methode. Het is pizza met tomaten-basilicum en ik heb altijd een laag voorbereide pesto op de korst uitgesmeerd om als pizzasaus te dienen voordat ik het beleg met verse mozzarella, in plakjes gesneden Roma-tomaten en Parmezaanse kaas. Maar deze keer, net voordat ik de ingrediënten begon te leggen, dacht ik aan alle basilicum die ik in mijn tuin had laten groeien en ik vroeg me af hoe een enkele laag verse basilicumblaadjes zou smaken. Dus besloot ik het eens te proberen. Omdat ik niets beters te doen had.

Dit is mijn verhaal.

Eerst maak ik mijn favoriete pizzadeeg en druk ik het op een bakplaat. Ik gebruik gewoon platte pannen, maar je kunt een pizzasteen of een grill gebruiken of wat je maar wilt. Je kunt ook een voorgebakken korst gebruiken als je wilt - ik ga je niet veroordelen.

Ik gebruik mijn vingers om een ​​textuur in het deeg te drukken, dus het is over het algemeen een dunnere korst, maar het heeft honderden kleine heuvels en valleien. Of zoiets.

Nu voor het experiment! Ik breek een pot bereide pesto (in een pot) open en smeer die over de helft van de pizza. Natuurlijk wil je niet alleen de korst met het spul beladen, maar ook niet beknibbelen.

Wist je dat je heel voorzichtig moet zijn met het gebruik van pesto bij het koken als iemand in je leven allergisch is voor noten? Ik heb dit op de harde manier geleerd; eh, ik moet zeggen, mijn geliefde zus, Wetsy, heeft het op de harde manier geleerd. Ze zwol op als een teek op een hond. De meeste pesto wordt bereid met pijnboompitten; sommigen gebruiken walnoten. Beide zijn verschrikkelijk voor Wetsy. Ik heb er een paar voor haar gemaakt voordat ik zowel amandelen als waterkastanjes gebruikte, en ze waren best goed.

Vervolgens strooi ik wat koosjer zout over de pesto.

Nu pak ik wat broodjes verse mozzarella uit mijn koelkast, die mijn zomeroppas/redder/slaaf, Haley, vorige week voor mij in de stad heeft opgehaald. Goede genade, hou ik ooit van verse mozzarella. En hou ik ooit van Haley. Ik laat haar niet terug naar de universiteit gaan in de herfst. Ik blijf haar vertellen dat ze geen hbo-opleiding nodig heeft, maar ze gelooft het niet.

Ik snijd de mozzarella vrij dun, maar ik probeer de pizza goed te bedekken.

nummer 787

Vervolgens leg ik er plakjes Roma-tomaten op. Ik snij die ook vrij dun, zodat ze de pizza niet waterig maken.

En ik realiseer me dat het een beetje wreed is om op dit specifieke moment in onze geschiedenis een recept met Roma-tomaten te posten. Maar maak je geen zorgen. Sam en Ella zullen spoedig weg zijn.

Als je tomaten dun zijn gesneden, kun je ze echt dik opleggen. Begrijp ik mijn drift? Het is een paradox. Zoals, om vrede te sluiten, moet je oorlog voeren.

Niet dat ik DAT OF IETS GELOOF, dus wees alsjeblieft niet hatelijk.

Oke! Laten we nu de andere kant van de pizza doen. Hier is het experimentele gedeelte.

Begin met het besprenkelen van olijfolie over de korst. Dit deden we niet aan de andere kant omdat de pesto een basis van olijfolie had.

En ja, ik heb meer dan gemotregend. Maar ik kan het als ik wil.

Strooi vervolgens koosjer zout over de korst.

Stuur je dochter nu naar je tuin en vraag haar om wat basilicum te halen. Als ze terugkomt met een handvol salie, zeg dan: Nee, dat is salie. Ga nu alsjeblieft wat basilicum halen. Het is een plat blad en de geur lijkt op drop . Als ze terugkomt met een van je geraniums, sluit haar dan op in haar slaapkamer met een kopie van... Moby Dick en zeg haar dat ze er niet uit moet komen voordat ze de eerste vier hoofdstukken heeft gelezen. Zeg dan Schiet op, Ismaël ! en leg niet uit waarom. Ga dan naar je tuin en haal je eigen basilicum op.

Was en droog de bladeren en leg ze in een enkele laag op de olijfolie.

Bestrooi de basilicum met een laagje mozzarella...

hoe lang gaan deviled eggs mee in de koelkast?

En een laag tomaten. En ga je gang en leg de rest van de mozzarella erop, zodat je de komende 24 uur niet uit de koelkast hoeft te eten, in het belang van Pete.

Ik heb echt een zwak voor verse mozzarella. Het wordt echt slecht.

Rasp nu wat verse Parmezaanse kaas (of pak wat uit een plastic bak - je bent hier onder vrienden) en strooi het over de bovenkant.

En leg het er echt op! Een pizza zonder kaas is als een kus zonder knijpen! -Schotel

Herhaal aan de pestokant...

Laten we nu deze pizza met gespleten persoonlijkheid bakken en kijken wat het verhaal is. Ik bakte de mijne ongeveer 11 tot 13 minuten in een zeer hete oven van 500 graden. Bak je pizza gewoon volgens de aanwijzingen van je korst. Maar hoe dikker de korst, hoe meer je moet oppassen dat je toppings niet te bruin worden.

Hier is de Pesto-kant - jammie. Je kunt de pesto zeker zien, want het sijpelt overal rond. En mmm…zie de bruine, krokante rand aan de korst? Dat vind ik leuk. Dat vind ik erg leuk. Maar dit bericht gaat niet over pizzabodem. Het gaat over toppings. Het gaat om TOPPINGS, DANG-IT!

Hier is de kant van het basilicumblad - weer jammie. Hoewel je de groene basilicumblaadjes niet echt kunt zien, denk ik dat dat misschien komt omdat ze al hun spatten bewaren voor de smaak zelf. Dat zoeken we uit…

Ik groef me meteen in want, nou ja, ik had honger. Ik had al meer dan elf minuten niet gegeten, dus ik wilde geen tijd verspillen. Ik sneed zorgvuldig stukjes pizza van gelijke grootte en stierf om te bepalen welke variëteit het beste zou zijn.

En het vonnis is?

Geen wedstrijd. Geen vraag. De Pesto-kant wint, zonder twijfel. En begrijp me niet verkeerd - de basilicumbladzijde was heerlijk; hoe kan iets beladen met zoveel verse mozzarella slecht zijn? Maar de smaakexplosie van de pestokant was onbetwistbaar. De reden hiervoor is duidelijk: in de pesto werd de basilicum niet alleen geplet en liet hij al zijn basilicumsmaak vrijgeven, maar hij mocht ook weken en trekken in de olijfolie in de pot - en de olijfolie gaf een enorme basilicum smaak. De basilicumbladzijde was lekker, ja, en smaakvol, maar de diepte van smaak was er gewoon niet. Het deed me gewoon niet kreunen van genot zoals de andere helft deed.

Dus, terwijl verse basilicumblaadjes geweldig zijn om in de buurt te hebben, als het op pizza aankomt, pak dan een pot voorbereide pesto van het schap van de supermarkt! Het maakt een goede pizza geweldig. En het maakt een geweldige pizza, bijna te lekker voor woorden.

Genieten!