Sugar Trail
gebed tot het kind van praag
Deze week gingen mijn meisjes en ik naar een museum in de omgeving met een paar vrienden die op bezoek zijn. Ik heb een nogal grote en omslachtige en met foto's beladen museumpost in de maak voor later vandaag morgen (Marlboro Man heeft me vandaag ontvoerd en me stenen laten slepen; ik wil er niet over praten. Het is te pijnlijk.) maar kon het niet laten om dit bronzen beeld te delen dat we van kunstenaar Joe Beeler zagen. Het heet Sugar for the Trail en ik wil het, levensgroot, in mijn woonkamer.
Ik zou het beeld niet hebben opgemerkt, behalve dat ik de stem van mijn jongste dochter hoorde donderen vanuit de kamer. Mama ! schreeuwde ze, waardoor de museumdocenten op zoek gingen naar dekking. Jij en papa !
Ik vond het lief dat Marlboro Man en ik de eersten waren aan wie ze dacht bij het zien van een sculptuur van twee mensen in een westerse setting, omarmd in een zoete, romantische kus.
Maar ik blijf mezelf voorhouden dat het misschien, heel misschien, de kleine taille en het schattige broekje waren die ervoor zorgden dat mijn meisje een onmiddellijke parallel trok.
Ja, ik weet zeker dat het dat was.
wat is de beste kerstboom?
Tenminste, daar kwam ik vanmorgen mijn bed voor uit.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
