Tanner de barbiehond

Tanner Barbie Dog

Mijn tweede kind, een meisje, is in hart en nieren een roze-paarse Barbie-prinses, ondanks haar tomboy-achtige, kortharige uiterlijk. Barbie kwam daarom deze kerst bij ons thuis omdat ik vorig jaar de route van intellectueel, cerebraal speelgoed voor haar was gegaan (elektronische wereldbol, hersenkrakende puzzels, wetenschappelijke kits, enz.) En dit jaar wilde ik haar echt horen oooh en aaaah en gillen van plezier.

Sint-Jozef van Cupertino examen gebed

En dat deed ze precies, vooral toen ze deze schattige ' Barbie & Tanner ' ingesteld op kerstochtend:

Kijk, ik weet niet of je dit weet, maar Barbie heeft een hond genaamd Tanner, en ik dacht dat deze set een perfecte aanvulling zou zijn op haar andere Barbie-speelgoed, omdat Tanner sterk lijkt op ons eigen geelachtige Lab, George.

en ' hoe schattig ,' Ik dacht. Het wordt geleverd met een eigen klein hondenbakje en schattig klein hondenvoer om erin te plaatsen.

Kom alsjeblieft met ons mee terwijl we genieten van de kleine Tanner. Eerst giet je het voer in zijn hondenbak.

Tanner heeft erg veel honger, dus hij graaft er meteen in en begint te kauwen.

Dan…

nummer 520

Hij…

Hij poept. En hier is het echt interessante: zijn eten is zijn poep . Is zijn eten is zijn kak is zijn eten. En ga zo maar door ... enzovoort ... enzovoort.

Op zijn minst had de burgerzin van Mattel een poepschep en een sanitaire prullenbak om goed te doen weggooien van de poep.

En een ander ding. Ik kan echt niet geloven welke dialoog dit ene stuk speelgoed de afgelopen 24 uur in mijn huishouden heeft losgemaakt. Ik heb mezelf vandaag meerdere keren betrapt op het vertellen van mijn dochter houd haar poep in de gaten ' zodat ze het niet verliest. ' Heb je al je poep nog? ?' Ik heb het haar vanmorgen gevraagd. ' Verlies niets van je poep, want we krijgen er geen meer, ' waarschuwde ik 's middags. En vanavond? Een echt dieptepunt, zoals ik al zei, ' Laat je kleine broertje geen van je poep opeten! '

8888 nummer

Oke. Oké. Er is een voordeel om Tanner de Barbie-hond in ons huis te hebben. Ik hoef hem alleen maar aan mijn twee jonge jongens te overhandigen en ze zullen zitten, volledig gebiologeerd en stil, voor at minst dertig minuten - net lang genoeg om te gaan liggen en naar het plafond te staren en te verdwalen in een dagdroom over mijn vroegere poepvrije bestaan ​​voordat ik kinderen kreeg. Eindelijk, hier is een speeltje waar ze hun hersens echt omheen kunnen wikkelen; een volledig gecentreerd rond kak.

Maar.