Dingen die ik leuk vind

Stuff I Like

Geïnspireerd door een recente blik in de goed georganiseerde en op planken gerichte thuisonderwijsruimte van OMSH, belandde ik in het weekend ongewoon een paar uur aan internetwinkelen. Sinds we vorig jaar een paar van onze meubels naar de Lodge verhuisden, is ons huis een beetje aan de magere kant. Ik aarzel tussen liefde voor het gebrek aan spullen... en vraag me af of ik een beetje te ver ben gegaan met het opruimen van onze leefruimte.

Als het er op aan komt, koop ik op dit moment waarschijnlijk niets nieuws voor ons huis. Ik ben niet in de stemming, ik geef het geld liever uit aan een andere onnodige lens of harde schijf of hogedrukreiniger (ja, het is waar, ik heb geen zin), en bovendien heb ik nooit genoeg vertrouwen in mijn decoratie mogelijkheid om op de verzendknop te drukken bij een bestelling van internetmeubilair

Toch keek ik. Ik keek en keek en keek, meegezogen door de fantasie om bepaalde delen van mijn huis te transformeren.

Hier zijn enkele dingen die ik leuk vind:

Kijk langs de witte bank, want... nee. Het gaat niet gebeuren. Niet op deze veeboerderij. Niet in dit leven. En kijk langs de rode leren stoel, waar ik dol op ben, maar die te krap is; mijn knieën zouden me zwarte ogen geven. Nee, waar ik echt van hou op deze foto zijn die twee witte planken die naast elkaar zitten. De eenvoudige, open kubussen. De non-frillness van dit alles. Dit zou het thuisonderwijsgedeelte van onze woonkamer kunnen transformeren van wat het nu is - drie kleine vintage schoolbanken en een paar eenvoudige boekenplanken - naar iets meer bijgewerkt.

Alleen zou ik voor deze kleur moeten gaan omdat, behalve de kleur van de benen van alle cowboys, wit geen plaats heeft op de ranch:

Kijk eens langs, als je wilt, de grote leren stoelen. Ik ben niet meer geïnteresseerd in leren stoelen. Dat is ZO maart van '09 - ZO oude geschiedenis. Nogmaals, waar ik naar kijk zijn de planken. Hier gebruiken ze de planken als scheidingswanden, wat me ook intrigeert omdat ons schoolgedeelte een ander klein gedeelte is van onze benedenverdieping, en ik zou graag een manier vinden om het creatief te scheiden van de woonkamer. De planken zijn aan beide zijden afgewerkt, zodat ze als roomdividers kunnen worden gebruikt.

Maar dan denk ik aan onze schoolboeken en papieren en linialen en potloden en kleurpotloden en parafernalia. En ik realiseer me dat als ik deze planken zou krijgen, ze de eerste zeventien seconden van hun leven in dit huis zouden kunnen lijken op de planken op deze foto. Daarna zouden ze gewoon een vat worden voor rommel ... voor chaos, zowel visueel als organisatorisch. En dan zou ik er slechter aan toe zijn dan voorheen.

Ik weet niet zeker of de planken het beste idee zijn.

Het maakt niet uit dat ik niet kan tekenen, niet kan tekenen en ook niet hoef te tekenen. Ik ben dol op deze tekentafel. Waarom kunnen computerschermen niet worden ingelegd in het oppervlak van mooie tekentafels zoals deze? Zou dat niet zoveel mooier zijn dan de verticale uitsteeksels die ze nu zijn?

Ik denk erover om een ​​hoorzitting in de Senaat te plannen.

We worden hier een beetje warm en huiselijk, maar er is iets aan deze bank / salontafel waar ik van hou. Ik besef dat de gedraaide benen sommige mensen niet aanspreken, maar daar kan ik niets aan doen. Ik moet mezelf zijn.

Ik hou hiervan. Ik hou van de kleuren, maar ik vind het ook leuk dat je erop kunt zitten, erop kunt gaan liggen of er een dienblad op kunt zetten. Het is een sterke look, om zeker te zijn ... maar het is leuk.

Ideeën voor verjaardagscadeaus voor jongens

OMSH inspireerde me eigenlijk om te overwegen deze wandorganizermodules aan te schaffen. Toen kwam ik door een of ander wonder tot bezinning en realiseerde ik me dat als deze aan de muur van mijn klaslokaal hingen, het minder dan een week zou duren voordat ze de muurorganizerversies van de voortuin van Sanford & Son zouden worden.

En dat zou gewoon niet mooi zijn. Sommige dingen, heb ik geleerd, moeten gewoon achter gesloten deuren gaan. Of in een la. Afgesloten van de samenleving.

Ik weet niet of ik dit leuk vind of niet. Ik denk dat ik het doe. Ja, ik ben er vrij zeker van dat ik dit leuk vind. Ik vind het leuk dat het geen smeedijzer is. Ik vind het leuk dat de lichten geen tinten hebben. Ik vind het leuk dat het niet gekruld is. Ik vind het leuk dat het van hout is gemaakt, een onwaarschijnlijk materiaal voor kroonluchters. Ik vind het leuk dat het duidelijk is. Onopgesmukt.

Het heeft wat bogen nodig of zo '!

Noem die film.

Ik vind deze bank leuk, maar dan in antraciet, maar dan vraag ik me af: is antraciet een bankkleur? Kan ik houtskoolgrijze banken in mijn huis plaatsen?

En dan zit ik vol slopende zelftwijfel en realiseer ik me dat ik van niets weet.

En tot slot, onder de categorie Waarom is dit nodig in het leven? ', hebben we dit haankussen, dat er gewoon geweldig uitziet op de witte banken die ik nooit zal krijgen.

Ik zou zeggen dat deze etalage-spree een geweldige besteding van mijn tijd was, jij niet?

Maar ik zeg het nog een keer: het is beter dan wassen.