Polvorones Piglet
Een paar maanden geleden werd ik gevraagd om een van de juryleden te zijn in het biggetje , een jaarlijkse kookboekenwedstrijd tussen haakjes gehouden op Eten52 . The Piglet lanceert vandaag met mijn oordeel - een mooie, lange kroniek van mijn ervaringen met twee verschillende kookboeken in de competitie.
Over de twee kookboeken lees je uitgebreid in mijn Knorretje bericht . Ik was brutaal. Wreed. Ik spaarde geen gevoelens en liet een strook van vernieling achter, honderd mijl breed. Historici zullen er boeken over schrijven. Generaties zullen huilen.
Ondertussen wil ik graag een recept met jullie delen dat ik drie keer heb gemaakt sinds mijn beoordelingsperiode begon.
( oordelen is zo'n hard woord. Moeilijk voor een middelste kind om uit te spreken.)
Zij zijn polvorones , een Mexicaans koekje van het bruiloftstype, en ik ben er dol op. Ze komen van Fany Gerson's Mijn zoete Mexico , een van de twee kookboeken die ik mocht beoordelen. (De andere was Goed tot in de puntjes door Kim Boyce.)
Spoiler alert: ik vond beide boeken geweldig.
Je kunt het volledige recept voor deze koekjes vinden aan het einde van mijn bericht op The Piglet. De ingrediënten zijn zo simpel als ze komen: alles wat je nodig hebt is ongezouten boter, bloem, amandelmeel, superfijne suiker en vanille.
Vijf ingrediënten!
Oh wacht. Poedersuiker.
Zes ingrediënten!
Ik heb ze gisteravond weer gemaakt, net toen er een boosaardige prairiebrand uitbrak op een naburige ranch.
Hier is de stap-voor-stap, zodat u het proces kunt zien.
Het recept begint met geklaarde boter. Smelt 3 stokjes (1 1/2 kopjes) ongezouten boter in een pan of koekenpan, haal het dan van het vuur en laat het vijf minuten staan.
wat betekent een jeukende handpalm?
Schep het schuim eraf en gooi weg. (Als er een praktisch gebruik is voor deze boterachtige schuimige substantie, heb ik er geen gevonden. Hoewel ik fantaseerde over het ploffen van een bos ervan op een geroosterde Engelse muffin en het afbranden.)
(Ik ben hier gewoon eerlijk.)
Hier is het met het meeste schuim afgeroomd.
Giet het daarna in een kom door een fijnmazige zeef om de vaste melkbestanddelen eruit te filteren.
Nu rest je alleen nog een kom prachtige, gouden geklaarde boter, ook wel bekend als Paradise. U wilt 1 kopje van het spul voor het recept afmeten.
Voeg aan de boter een kopje superfijne (vaak bakkerssuiker genoemd) toe.
Roer dit mengsel voorzichtig om te combineren en zet het dan ongeveer 30 minuten in de koelkast.
pionier vrouw black eyed pea dip
En als je denkt dat ik geen goede minuut heb besteed aan het likken en genieten van deze lepel ... je hebt het mis. Eerlijk gezegd had ik kunnen stoppen met deze kom met boterachtige suikerachtige verrukkingen en het een dag kunnen noemen.
Maar ik ging door. Het was het juiste om te doen.
Je wilt de substantie 30 minuten in de koelkast bewaren, of totdat het helemaal vast is.
Dan, en dit is echt handig, klop je het mengsel een minuut of zo met een elektrische mixer tot het licht en luchtig is. Op magische wijze krijgt het een slagroomconsistentie ... maar heeft duidelijk veel meer inhoud.
Hieraan voeg je twee kopjes bloem voor alle doeleinden toe ...
En een kopje amandelmeel, dat zowel in de supermarkt als in de speciaalzaak verkrijgbaar is. (Je kunt ook je eigen maken; het zijn gewoon amandelen vermalen!)
Merk op dat je het amandelmeel kunt weglaten en in plaats daarvan drie kopjes bloem voor alle doeleinden kunt gebruiken. Maar ik denk dat het amandelmeel de koekjes zo'n mooie, milde nootachtigheid geeft.
Voeg 1/2 theelepel vanille-extract toe en roer het mengsel voorzichtig door elkaar.
Het zal heel, heel kruimelig zijn, dus kneed het een beetje samen in de kom om het allemaal samen te brengen.
gebed tot heilige lucy
Dump het deeg op een licht met bloem bestoven oppervlak en gebruik je handen om het samen te kloppen tot een samenhangende schijf.
Rol het voorzichtig uit, gebruik je handen tussen de rollen om het deeg in een cirkelvorm te houden. Omdat de koekjes geen rijsmiddel hebben, bepaalt hoe dik je het deeg rolt hoe dik de koekjes zullen zijn. Het recept vraagt om een centimeter dik, maar ik ging iets dunner. In de regel zou ik zeggen dat hoe kleiner de diameter van de koekjes, hoe dikker je het deeg kunt rollen.
Steek er cirkels uit met een glas- of koekjes uitsteker. De eerste keer dat ik de koekjes maakte, gebruikte ik een kleinere koekjesvormer. Maar tussen die tijd en nu hebben mijn jongens het gebruikt om een geïmproviseerd Ironman-pak te bouwen en het in de vorm van een frettennier te buigen.
Bak de koekjes ongeveer 12 minuten op 375 graden. Je wilt dat ze gebakken zijn, maar net goudbruin beginnen te worden.
Bestuif de bovenkant van de koekjes onmiddellijk met veel poedersuiker. (Als de koekjes kleiner zijn, kun je ze voorzichtig in een plastic zak met poedersuiker gooien om ze een meer gelijkmatige laag te geven.)
Polvoronen , mensen! Ze zijn zo lekker. Zeer knapperig en beslist niet-kleverig, maar dat is de aard van dit koekje. Ik hou ze bij de koffie.
Ik hou van ze met alles.
Om het recept te krijgen, om te lezen over dit kookboek en zijn tegenstander, en om mijn uiteindelijke beslissing te zien, hier is mijn Knorretje-bericht:
Het biggetje: de beslissing van PW
Ik had veel plezier.
Er komt een nieuw Thanksgiving-bijgerecht aan!
Ik heb net de laatste van mijn sperziebonenschotel opgegeten.
*Boeren*
Misschien eet ik dit jaar pizza voor het Thanksgiving-diner.
Liefde,
P-Dub
