My Pantry Ate Me
Voordat ik begin, laat me je verzekeren dat ik niet zwanger ben, denk ik. Ik ben niet drachtig en ik ben niet aan het nestelen. Voor zover ik weet.
Ik ben ook niet typisch gevoelig voor histrionics, maar gisteren gooide ik een aanval en rukte elk item - elke laatste korrel zout - uit mijn voorraadkast en spreidde de hele puinhoop uit op het aanrecht van mijn keuken. Het was veel te lang geleden dat ik mijn voorraadkast goed had gesorteerd en ik wist dat mijn boodschappen zwaar hadden geleden.
Dat wat ik niet gemakkelijk kan zien, zal ik opnieuw kopen, maal tien. Het is beter dan iets nodig hebben en zonder te zitten. In een landelijke keuken is dat een crisis.
Maar voor een bulkkoper van boodschappen en ingrediënten, deze praktijk van ik weet niet zeker of ik dat heb, dus ik kan maar beter begrijpen dat het heel, heel lelijk kan worden. 35 blikken hele tomaten? Prima. Ik zal ze gebruiken. Geen probleem. 35 flessen groene chilisaus? Niet zo veel.
Dus ik rukte en rukte en rukte en stopte niet totdat mijn voorraadkast leeg was en mijn keuken een mijnenveld van blikjes, containers, tassen, dozen en potten was. En zodra ik de laatste jammerlijke, halfgebruikte fles sesamolie (er waren er vier) en de laatste half verbruikte container Crisco-bakvet (er waren er vijf) op mijn aanrecht plaatste, voelde ik die vreselijke, onmiskenbare steek van spijt . Ik wist dat ik iets heel, heel ergs had gedaan.
Ik wil dit niet meer doen. Het is 24 uur geleden, en ... en ik wil dit gewoon niet meer doen. Wie heeft 360 stuks plastic bestek in haar voorraadkast?
Ik doe. Dat is wie.
Wie koopt deze afgelopen kerst impulsief op de uitverkooptafel van een warenhuis, denkend dat ze allemaal kitscherig en nostalgisch zijn, en opent of gebruikt ze dan nooit?
zijn winkels open op de dag van de arbeid?
Wie heeft er koffiepatronen voor een koffiezetapparaat dat ze anderhalf jaar geleden liet vallen en kapot maakte?
Bulk spaghetti, circa 2007, van Sam's Club.
Dit pakket had de grootte van een graansilo toen ik het kocht. Ik heb echt een deuk gemaakt.
En daar ben ik trots op.
Ik weet niet meer wie ik moet zijn. Ik weet niet wat het allemaal betekent. Bovenal weet ik niet hoe ik de rest van mijn leven voor mijn gezin moet koken met al deze spullen op het aanrecht.
Omdat ik heb besloten dat ik het niet ga wegleggen. Ik niet, omdat ik dat niet wil. Het is niet leuk, en het is te veel voor mij om emotioneel te begrijpen op dit moment.
420 engel betekenis
Heer help me, maar ik ben er bijna zeker van dat ik deze noedels sinds 1999 heb. Ik blijf denken dat ik ze zal gebruiken, en ik blijf ze terug in de voorraadkast filteren, en ik gebruik ze nooit omdat ik mezelf eraan blijf herinneren dat ik' heb ze sinds 1999, en dan ben ik in ontkenning.
Eigenlijk willen mijn zus en ik jou graag vervangen als we gedrag beschrijven waar we niet trots op zijn. Soortgelijk:
Nou ... je blijft denken dat je ze zult gebruiken, dan blijf je ze terug in de voorraadkast filteren, dan gebruik je ze nooit omdat je jezelf eraan blijft herinneren dat je ze sinds 1999 hebt, en dan ben je in ontkenning .
Probeer het eens!
We hebben het opgehaald van een Phil Donahue-show. Hij zou een gast iets vragen als: Hoe voelde je je toen je erachter kwam dat je moeder eigenlijk je vader was?
En de gast zou zeggen: Nou ... in eerste instantie ben je in ontkenning ...
En mijn zus en ik huilden gewoon.
En misschien was het Jerry Springer.
Denk aan het gedicht van Shel Silverstein Sarah Cynthia Sylvia Stout zou de vuilnis niet buiten zetten ?
Dat ben ik, behalve dat het verlopen ingeblikte goederen en gestolde specerijen zijn.
En mijn naam is niet Sarah.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
