Memory Lane
Jaren geleden schreef ik over een bezoek aan het huis waar de betovergrootouders van mijn man ooit woonden. Het is bewaard gebleven als een historisch huis in Oklahoma en biedt een klein kijkje in hoe het leven in dit gebied honderd jaar geleden was.
Addie, de betovergrootmoeder van mijn man, is iemand waar ik al jaren gefascineerd door ben, en alleen al in het huis staan waar ze haar kinderen opvoedde, die de eerste boeren in de familie van mijn man zouden worden, is een mooie, emotionele, nostalgische ervaring. Dat ze alles bewaarde - brieven, dagboeken, schoolmemorabilia, poppen - zorgde ervoor dat het huis in een historisch correcte staat werd bewaard. In dit soort gevallen, denk ik dat een beetje hamsteren in orde blijkt te zijn.
Marlboro Man, de kinderen en ik kwamen zaterdag langs; ze hadden een sociaal ijsje en ik wilde dat mijn kinderen de plek zouden bekijken waar hun familieleden ooit woonden, en om hen te bewijzen dat er een tijd was dat flatscreen-tv's niet bestonden. En op onze weg terug naar de ranch later die dag, stopten we bij het huis van mijn schoonouders om te bezoeken.
Tegen die tijd was ik in een nostalgische modus, omdat ik werd vervoerd naar de tijd dat Addie kippen en eieren verkocht aan indianen, het geld weggooide zodat haar man Fred op een dag de handelswinkel kon kopen waar hij werkte. Gelukkig was mijn schoonvader thuis toen we bij hem langskwamen. Hij praat graag over vroeger en vult altijd graag de ontbrekende stukjes in als ik hem vraag naar zijn vader, grootmoeder, overgrootouders, enz.
In de andere kamer praten Marlboro Man en zijn moeder daarentegen over hedendaagse problemen. Fuddy-duddies.
Dus mijn schoonvader en ik begonnen in de oude tijd, en voordat ik het wist, waren we in zijn studeerkamer, waar hij boekdelen en volumes van enorme plakboeken bewaart die hij begon te verzamelen rond de tijd dat Marlboro Man en ik getrouwd waren. In die tijd had hij dozen en dozen met oude foto's, krantenknipsels, brieven en documenten verzameld en ze in boeken gestopt die hij zelf had gemaakt, met behulp van hervulbare plakboekpagina's en een bankschroef om zoveel pagina's in elk boek te proppen als mogelijk was. mogelijk. In het begin was ik bang om ze te openen uit angst dat ze zouden ontploffen. En hij heeft planken en planken en planken van deze boeken. God zegene hem voor het beantwoorden van de oproep om dit te doen. Het is de geschiedenis van mijn man en kinderen, voor altijd bewaard.
Zolang de studeerkamer van mijn schoonvader niet afbrandt.
noveen tot heilige raphaël
Hoe dan ook, ik heb uiteindelijk een van de albums met vroege documenten en knipsels geleend. Ik wilde het mee naar huis nemen en er echt in graven.
Hier is een advertentie voor de handelswinkel die Fred, een Schotse immigrant, uiteindelijk kon kopen. (Datum krant: juni 1911.)
Ik wil daar winkelen.
Dat is links de betovergrootvader van mijn man.
Dit zijn aantekeningen die Addies ouders haar schreven toen ze veertien was.
Beste Addie: We zijn hier allemaal geplaatst om iets te doen. Het is aan ons en niet aan anderen om erachter te komen wat dat iets is, en daar met alle energie waartoe we in staat zijn, eerlijk en biddend te werk te gaan. Jouw vader…
Dit is een brief die de tienerzoon van Addie en Fred schreef (het was de eerste keer dat hij een typemachine gebruikte) aan zijn zus, Blanche, nadat hij was teruggekeerd van een reis naar Schotland.
Het lijkt erop dat Blanche midden in de nacht uit haar raam was geklommen om weg te rennen en te trouwen. Na een aanvankelijke periode van woede, wilde hij dat zijn zus wist dat hij had besloten haar te vergeven.
Dit maakte me aan het grinniken. Maar Cecil werkte aan mijn gevoelens...
(Cecil was de overgrootvader van Marlboro Man.)
ijs sandwich cake pionier vrouw
En ik ben dol op deze brief. Het is geschreven door de grootvader van Marlboro Man toen hij op school zat, en zo duidelijk knarsetandend dat hij niet thuis op de ranch was om voor zijn vee te zorgen.
Geven,
Wat heb je met George Smith gedaan? Schrijf me een briefje en vertel me iets.
Hoe gaat het met de roggesnede? Heb je de trekker gekocht? Ik hoop dat je mijn rogge krijgt zodra het klaar is. Ik ben er misschien niet en je moet op alles letten.
Ik denk dat je je ossen bij Phil Reed's moet laten werken en je kleinere ossen op je 350 acres (zuid.)
Ik stuur Jack een briefje, waarin ik hem een paar dingen vertel die ik gedaan wil krijgen. Ik zou willen dat je deze zorgvuldig zou bekijken en laten we ze een voor een doen.
Ik wou dat je Geo Smith zou zien en laten we die 240 bij Joe M's halen of welk bedrag het ook is. Alsjeblieft, we hebben dit lang uitgesteld.
Ik zou ook willen dat je zou kijken naar het voeren van de stier. Ze moeten meteen worden verhoogd naar 2 #.
Nou, dat is alles waar ik je deze keer mee lastig zal vallen.
Fred
Kijk naar het Bennett-veld en kijk wanneer je moet sleeën. Als er niets gebeurt, wil ik volgend weekend mijn kuiten werken.
st raphael de aartsengel noveen
Ik hou van deze notitie.
Weet je waarom ik van dit briefje hou? Ik zal je vertellen waarom ik van deze notitie hou.
Het is omdat het precies is hoe Marlboro Man is wanneer we op vakantie proberen te gaan.
Het is altijd moeilijk voor een rancher om van huis te zijn.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
