Is dat jou ooit overkomen?

Has That Ever Happened You

wat te maken in de airfryer

Er zijn me de afgelopen dagen drie dingen overkomen.

Ik vraag me af of een van hen jou is overkomen.

1. Een paar weken geleden, onmiddellijk na mijn verschijning op QVC, liep ik het gebouw uit zodat ik op tijd op het vliegveld kon zijn om mijn vlucht naar huis te halen. Ik had dezelfde gang eerder op de dag gefotografeerd, toen ik voor het eerst ter plaatse was en me nog zalig onbewust was van het gevaar dat me te wachten stond.

Na het fragment, terwijl ik stevig het gebouw uitliep, sms'te ik mijn geliefde echtgenoot naar huis om hem te laten weten dat ik precies op tijd klaar was en dat ik niet kon wachten om hem te omhelzen en in hem te knijpen en te kussen en hem noem hem George toen ik thuiskwam, toen ineens de wereld tot stilstand kwam toen ik keihard tegen de onderkant van de trap rende. Zie je de onderkant van die eerste landing daar? Ja.

Mijn gezicht en hoofd sloegen tegen de achterkant van de trap, mijn telefoon viel en gleed over de pas gepolijste vloer, en het deed erg pijn aan mijn gevoelens.

engelennummers 88

Toen zei de vrouw die achter me liep - van wie ik niet wist dat ze achter me liep -: Oh my GOSH! Ben je oke?

En toen zei ze Weet je, ik zag je naar de trap lopen, maar ik dacht bij mezelf: 'Ze weet toch dat die daar is!'

Toen pakte ze mijn mobiele telefoon en gaf hem aan mij.

Is dat je ooit overkomen?

2. Gisteravond, toen ik me aan het aankleden was voor mijn presentatie en signeersessie in Boston, ontdekte ik tot mijn schrik dat al mijn topjes een ernstig geval van statische elektriciteit hadden opgelopen. Ik draag niet alleen losse en zwierige topjes - zodat ze niet aan het middengedeelte van mijn vier kinderen blijven kleven - en de statische vastklampen zorgden er niet alleen voor dat ze zich vastklampten, het zorgde ervoor dat ze vastklampen.

Ik was al te laat, dus rende ik naar beneden om Janice te ontmoeten, de aardige vrouw die me naar de boekwinkel zou brengen. Ik was van plan naar de cadeauwinkel van het hotel te rennen en een fles Static Guard op te halen, maar toen ik in de lobby aankwam, stond er een demonische klok op de deur van de cadeauwinkel met de tekst Back in 30 Minutes. Ik begon te huilen.

Maar ik stormde door, ging naar buiten en stelde mezelf voor aan Janice en vroeg haar of ze dacht dat het misschien mogelijk was om onderweg een drogisterij te vinden. En ik legde mijn statische probleem uit. Niet dat ik hierop hoefde te wijzen. Mijn hemd klampte zich zo heftig vast dat het leek alsof het op mijn persoon was geschilderd. Janice zei zeker, er is een drogisterij direct naast het theater en de boekhandel. Ik slaakte een zucht van verlichting.

We stopten en ik rende de drogisterij binnen en liep regelrecht naar het gedeelte van de winkel waar ik vaststelde dat de statische garde zou wonen. Het woonde daar niet, dus ik vroeg de medewerker bij de kassa waar ik Static Guard zou kunnen vinden omdat ik een gewelddadig statisch probleem ervoer. Niet dat ik hierop hoefde te wijzen. Ze liep heel attent met me mee naar het gangpad waar ik net vandaan was gekomen en wees naar een lege plek op de plank. O, zei ze. Het lijkt erop dat we eruit zijn.

Ik had nog tien minuten tot mijn presentatie zou beginnen. Mijn statische vastklampen waren erger dan ooit, en het stuurde elektrische ladingen naar mijn oogbollen. Omdat ik niet wist wat ik anders moest doen, pakte ik een fles spuitzetmeel en een doos droogvellen, betaalde ze snel en rende naar de auto.

Ik opende het autoportier en legde aan Janice uit dat ik het front van de Static Guard had uitgehaald, maar ik hoefde niet bang te zijn, want (ik haalde het uit de zak) had ik spuitzetmeel gekocht! Maar om haar tegen de dampen te beschermen, sloot ik de deur, stopte de fles in mijn shirt en begon te spuiten. Toen verwijderde ik het voortijdig terwijl ik aan het sproeien was en tot mijn schrik spoot ik een witte gestippelde mist op Janice's achterruit aan passagierszijde. Ik deed het autoportier weer open, wees erop wat ik zojuist met Janice had gedaan en zei dat het me heel erg speet. Ze zei aaah, geen probleem. Toen deed ik de deur dicht, pakte een droogdoek en wreef ermee over de hele binnenkant van mijn topje. Dit was op een drukke stoep in de stad.

Toen stapte ik weer in de auto, en twee lieve meisjes liepen langs op weg naar de boekwinkel en zeiden, Hé, Ree, terwijl ze zwaaiden.

waarom zie ik steeds witte vlinders

Is dat je ooit overkomen?

3. Op een dag tijdens onze recente familievakantie, toen mijn man en ik samen aan het skiën waren, zat ik vast omdat ik moe was en niet in staat was om de vaardigheden te vinden om uit een puinhoop te komen waarin ik me bevond. Net op het nippertje aardige meneer in een ski-patrouille-jas kwam naar me toe en vroeg of ik een beetje hulp kon gebruiken. Ik zei oh ja, heel erg bedankt. Marlboro Man ging een eind bergafwaarts en kon me niet helpen, en ik had hulp nodig.

De man gaf me enkele tips over hoe ik de heuvel af kon komen waar ik me per ongeluk aan had toegewijd, en voordat ik het wist, werd ik herenigd met mijn geliefde, een lieve en behulpzame skipatrouillehelper aan mijn zijde.

De man van de skipatrouille keek naar Marlboro Man en zei: ik gaf je moeder net een snelle aanwijzing - ik denk dat ze goed is om te gaan!

Is dat je ooit overkomen?

Ik ben gewoon nieuwsgierig.

411 betekent liefde