Cuppa Cuppa Cake
Ik heb altijd al Truvy's 'Cuppa Cuppa Cake' van Steel Magnolias willen maken. Dus gisteravond deed ik dat. jammie! Hiermee win je zeker geen prijzen voor culinaire innovatie... maar het is wel een lekkere dosis warm comfort food. (Merk op dat ik op de foto het recept heb verdubbeld. De volgende keer doe ik gewoon een enkele batch.)12porties Voorbereidingstijd:0uurtweeminuten Kooktijd:0uurVier vijfminuten Totale tijd:0uur47minuten Ingrediënten1 C. Zelfrijzend bakmeel 1 C. Suiker 1 kan fruitcocktail met sap Zachte boter, voor pan Ongezoete slagroom, om te serverenDeze module voor het winkelen van ingrediënten is gemaakt en onderhouden door een derde partij en op deze pagina geïmporteerd. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op hun website. Routebeschrijving Verwarm de oven voor op 350 graden. Vet een vierkante ovenschaal van 8 inch in met boter. Roer bloem, suiker en fruitcocktail met sap door elkaar tot het net gemengd is.
Giet in een beboterde pan en bak tot het warm en bruisend is.
Serveer warm met ongezoete slagroom.
Ik heb altijd al Truvy's Cuppa Cuppa Cuppa Cake willen maken van Steel Magnolias. En vannacht realiseerde ik mijn droom.
Ik zal je niet eens de procesfoto's laten zien, omdat er nauwelijks procesfoto's zijn. De cake is pijnlijk, belachelijk, ongegeneerd gemakkelijk in elkaar te gooien.
Om Truvy te parafraseren, het is een cuppa-meel, een cuppa-suiker, een cuppa-fruitcocktail met het sap. Meng het en bak het tot het bruin en bruisend is. Serveer het met ijs om de zoetheid te verminderen.
Amen.
Ik deed wat Truvy zei. Ik mengde bloem (zelfrijzend), suiker en fruitcocktail. (Opmerking: ik ging door en gebruikte een heel blikje fruitcocktail, omdat ik echt dacht dat de cake het vocht kon gebruiken.) Ik bakte het tot het bruin en bubbelend was. Merk op dat het originele recept (en degene die ik hieronder vermeld) vraagt om de cake in een vierkante pan te bakken. Maar ik besloot het te verdubbelen en gisteravond een grotere cake te maken. Het is het soort meisje dat ik ben.
Nadat ik echter heb geproefd hoe rijk het is, zal ik het de volgende keer niet verdubbelen.
Help me, Rhoda.
Schep het uit…
Leg het op een bord...
Dan - en dit is heel, heel belangrijk - klop je wat slagroom op zonder het te zoeten. Houd het gewoon puur en heilig. Nadat ik een klein hapje van de afgewerkte cake had geproefd, wist ik dat het serveren met ijs een overdaad aan zoetigheid zou zijn - de cake zelf is bijna te zoet van zichzelf.
Schep er een royale hoeveelheid ongezoete slagroom op.
Het vonnis? Het was echt lekker. Warm, ongecompliceerd...zeker onder de paraplu van comfort food. Zeker aan de plakkerige kant. Ik wilde wel een beetje zout proeven; De volgende keer gooi ik waarschijnlijk een beetje door het bloemmengsel. De ongezoete slagroom bleek echt een essentieel onderdeel van de ervaring; het veranderde de smaak van de cake door die plakkerige zoetheid weg te nemen die het anders te veel maakt.
En het duurde precies negentig seconden om het in de oven te krijgen. Alleen al daarom is het een taart om in je repertoire te houden.
God zegene je, Truvy. Kom je mijn haar doen?
Liefde,
Pionier Vrouw
