Ik huil mijn ogen uit

Crying My Eyes Out

Mijn jongen, deze jongen, mijn eerstgeboren zoon, het enige kind dat ik zonder medicijnen heb gebaard, mijn zonneschijn, mijn meest gecompliceerde kind... wordt over een paar dagen acht. En vandaag dacht ik even na over wat ik hem voor zijn verjaardag ga geven.

En toen dacht ik... acht?

hoe maak je in de winkel gekochte spaghettisaus beter?

Acht?

Kan dat kloppen?

Het kan niet, Ik dacht. Kan het?

En toen ging ik op zoek naar bewijs.

Hij was hier zes.

Vijf hier.

Hier weer vijf. I denk.

Slok. Vier hier.

Ik heb fysieke, emotionele en orthopedische pijn.

Mijn zoontje.

Hier ook vier.

Op zijn duim zuigen.

Geel vasthouden, zo noemde hij zijn deken die eigenlijk een handdoek was.

Ik ben in het graf.

Ik kan zo niet verder.

Ik wil deze gevoelens niet voelen.

Ik heb dingen te doen.

Zeker drie hier.

Drie.

Twee.

cadeaus voor schoonouders

Stuur hulp.

Zo zag hij er gisteren uit.

Oke.

Dat is het.

Ik ben net verlopen. Het was leuk jullie allemaal te kennen.

Ik huil mijn ogen uit als een hysterische moeder die door de jaren heen alleen maar naar foto's van haar bijna achtjarige zoon heeft gekeken.

Ik denk dat ik hier maar naar ga luisteren, gewoon om mezelf op te vrolijken. Het was mijn jongen toen hij jong was.

Ik weet gewoon dat ik me er beter door zal voelen.

Voel je vrij om te klikken en ook mee te luisteren!

Oké, dus dat hielp niet zo veel.

cadeau-ideeën voor vrouwen die 50 worden

Ik denk dat ik nog even ga huilen.

Voor de rest van mijn leven.

Pionier Vrouw