De Drummond-kinderen

Drummond Kids

We hadden Thanksgiving in het huis van de ouders van Marlboro Man, en het was een prachtige dag van ontspanning, saamhorigheid, jus, taart, seconden, voetbal en taart. En seconden. En taart. Ik heb zoveel gegeten, dat ik zelfs ruzie kreeg met mezelf!

Ree! Waarom heb je die achtste lepel aardappelpuree gegeten?!?

Laat me alleen!

wat is een goed gebed voor iemand die geopereerd wordt?

Maar waarom heb je slagroom op je taart gedaan?!?

Laat me zijn!

Dit is jouw schuld! Je had een tweede portie Missy's zoete aardappelen!

1044 nummer liefde

Eigenlijk een derde portie.

Zien?!? Dit is jouw schuld!

Je was daar bij mij! Het is ook jouw schuld!

Oh.

Ik hou ervan als ik mezelf op mijn plaats zet.

gebed van Sint-Gertrudis om zielen uit het vagevuur te verlossen

Ik was blij dat ik de kans kreeg om foto's van de kinderen te maken! Alex was thuis en het was fijn om de bende bij elkaar te hebben.

Awww. Ze zijn groot! En lang! Alleen Todd weerhoudt me ervan de kleinste persoon in onze familie te zijn.

Als ik de emotionele standvastigheid had, zou ik deze foto naast een soortgelijke foto van een paar jaar geleden plaatsen. Maar dat doe ik niet, dus dat doe ik ook niet.

Nostalgie doet me pijn!

spelletjes voor 13-jarige jongen

Thanksgiving bij mijn schoonouders werd vroeger gedefinieerd door de zes volwassenen die de zes kinderen achtervolgden, kinderborden vullen, kalkoen in kleine hapjes snijden, monden afvegen en de vloer rond de tafel opruimen.

Nu zijn het allemaal zelfvoorzienende mensen (nou ja... tot op zekere hoogte), met hun eigen persoonlijkheden (persoonlijkheden die trouwens door deze foto kunnen worden ontcijferd) en hoewel het absoluut pijnlijk is om te zien hoe volwassen ze allemaal zijn, het is een geweldig gevoel om de mensen te zien die ze aan het worden zijn.

Ik ben dankbaar!