All I Want Is Pickle
Ik maakte deze foto toen ik Bryce deze week vroeg op een ochtend naar de stad bracht voor zijn voetbaltraining. Als ik hem (en soms Todd) naar de stad breng, sla ik meestal linksaf voor The Merc zodat ik langs kan rijden en hem goedemorgen kan zeggen, wat de jongens altijd een beetje bezorgd maakt, want ik zeg het hardop en zwaai met een grote glimlach. Hoe dan ook, op deze specifieke ochtend was de zonsopgang adembenemend ... dus ik deed wat mensen vroeg op een doordeweekse dag in een klein stadje doen. Ik stopte op de middelste rijstrook, leunde uit mijn raam en maakte een snelle foto.
Dit is slechts een van de vele redenen waarom het wonen in een kleine stad bij mij past.
Ik ben vorige week begonnen met het maken van mijn volgende kookboek! Dit is opmerkelijk, want ik begin zes maanden eerder in het proces dan ik begon met mijn laatste kookboek - en ik hou van het gevoel voorop te lopen. Ik ben zo enthousiast over dit kookboek en ben alle recepten aan het verfijnen en perfectioneren zodat ze fantastisch uitkomen. Ik ben pas over 16 recepten in, en dit kookboek is nu al mijn favoriet. (Ik zeg dat elke keer, dus ik begrijp het als je me niet gelooft. Ha.)
Je hebt dit leuke nieuws misschien op Facebook gezien, maar ik was zo opgewonden om deze week mijn Pioneer Woman Barbie Kitchen Playset uit te brengen! Het was zo leuk om het afgelopen jaar samen met Mattel hieraan te werken.
Alle Barbie-liefde uit mijn jeugd is naar de oppervlakte gekomen, en als iemand het mij vraagt Ben je echt gaan zitten en met je PW Barbie-set gespeeld? Ik zou zeggen dat ik... niet... daar antwoord op hoef te geven.
De PW Barbie-set ligt komend weekend in de Walmart-winkels!
Wat doet u dit weekend? We hebben vanavond een voetbalwedstrijd, en toen dacht ik eraan om zaterdag met mijn jongens en een paar van hun vrienden naar een enge film te gaan – het soort enge film waarvan ik zou willen dat ik ze niet halverwege was gaan zien, en de soort enge film waar ik spijt van zal krijgen als ik die avond in bed lig.
Dat zijn de beste enge films die er zijn!
Wat me eraan herinnert: ik heb afgelopen weekend de nieuwe Halloween-film gezien. Het was zo eng. Enger dan ik dacht dat het zou zijn. Maar als je van het originele Halloween hield (en een hekel had) en nog steeds gelooft dat het de engste film is die je ooit hebt gezien (hand opsteken), zul je het geweldig vinden. En haat het. Ik vond het geweldig! En haatte het. Het joeg de ziel uit mijn lichaam. Mijn ziel ging weg en wachtte in de lobby van de bioscoop tot het voorbij was. Het had een doos van Mike & Ikes en een kersen Icee. En een augurk.
Eigenlijk heb ik een grappig verhaal over een augurk. Met Halloween bestelde ik eigenlijk een augurk bij de concessietribune. Een augurk en een grote pop. En terwijl ik op mijn stoel ging zitten en me klaarmaakte om me te settelen, gleed de augurk uit zijn kopje en belandde op het tapijt. Ik probeerde de vijf seconden regel en al het zuur in een augurk te rationaliseren, maar ik kon mezelf er gewoon niet toe brengen om het op te eten. Dus gooide ik het weg, en nu, meer dan een week later, wil ik alleen nog maar een augurk.
Maar kunnen we het even over Jamie Lee Curtis hebben? Dit was een zeer fysieke rol. Ze kreeg een pak slaag. Ik ben tien jaar jonger dan zij, en het enige waar ik aan kon denken toen ik haar strijd met Michael Myers zag, was hoeveel pijn mijn schouder en nek en heup en hele lichaam zouden doen als ik die dingen zou doen. Ze is taai. Ze is geweldig. Ik zou niet met haar rotzooien als ik jou was.
Ook las ik net dat ze jaren geleden een verslaving heeft overwonnen.
En ik hou van haar indrukwekkende, zelfverzekerde, meelevende aanwezigheid.
Zij is een blijvertje.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
