Schelpen & Kaas (met Spek & Erwten)

Shells Cheese

Het beste basisrecept voor schelpen en kaas! Romig, dromerig en volkomen goddelijk. Voeg wat erwten en spek toe en het is nog hemelser!

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking voor al dente (niet te gaar). Giet af en zet opzij.

Verhit in een grote pan de melk en boter op middelhoog vuur. Zet het vuur uit, voeg Velveeta toe en roer tot het helemaal glad en gesmolten is. Roer de geraspte cheddar erdoor en voeg gekruid zout en peper toe. Roer tot alles gemengd is, proef het en voeg indien nodig meer kruiden toe.

Voeg gekookte pasta toe en roer tot ze bedekt zijn. Het zal soepel en sappig zijn, maar zal langzaam dikker worden.

Roer desgewenst bevroren erwten (ze zullen ontdooien) en spek erdoor. Serveer onmiddellijk.

Soms heb je zin om macaroni en kaas te maken waarbij je een roux opklopt, dan een witte saus maakt en dan kaas toevoegt om er een kaassaus van te maken.

En soms ook niet.

Dit ultraeenvoudige, kindvriendelijke recept voor pastaschelpen en kaas is absoluut heerlijk en zo eenvoudig te maken.

Het geheim zit in de (ambachtelijke kaas)saus.

Wacht maar, 'enry' iggins. Wacht jij maar…

Kook eerst wat pasta! Dit zijn gewoon goede oude pastaschelpen, maar je kunt de kleine schelpen gebruiken als je wilt.

Maak vervolgens de gastronomische kaassaus: voeg 2 kopjes melk (ik gebruikte 2%) toe aan een pan ...

En voeg een klopje of twee van buttah toe! En dat is eigenlijk de basis voor de kaassaus. Merk op dat er geen bloem is, geen roux en geen witte saus. En dat is nu zo mooi eenvoudig aan dit recept!

Verwarm dit mengsel op middelhoog vuur tot de melk is opgewarmd en de boter is gesmolten.

En nu, voor de ambachtelijke kaasmelange, die je alleen kunt krijgen uit speciale gastronomische postordercatalogi: begin met een hunka hunka burnin 'Velveeta. En eigenlijk zou het het beste zijn als het niet verbrandde. Gewoon rechtstreeks uit de strakke folieverpakking is het beste.

En tussen haakjes... heb je ooit, gewoon voor de lol, een stuk Velveeta opgehangen van een hoogte van enkele centimeters en de Velveeta vervolgens losgelaten om te zien of het zou stuiteren?

Probeer het eens. Je zou er misschien van moeten giechelen.

Nadat je een paar rondjes stuiterbal hebt gespeeld, ga je gang en snijd je hem in blokjes.

Rasp vervolgens een mooie hoeveelheid scherpe cheddar om in te wisselen wat je net hebt gedaan. (In de show gebruikte ik cheddar-jack, wat heerlijk is, maar ik hou van de scherpe scherpte van de scherpere scherpe cheddar.)

(Ik ben een beetje in de stemming vandaag. Kun je het zien?)

Zorg er nu voor dat de melk / boter-combinatie lekker verwarmd is en laat de Velveeta vallen.

Roer het rond tot de stukjes zacht worden...

En uiteindelijk smelten tot een gouden, heerlijke saus.

Oké: het is weer tijd voor verzilvering! Laat de geraspte cheddar vallen.

Dit is wat je noemt het beste van twee werelden. De romigheid van de Velveeta + de natuurlijke scherpte van de cheddar = TruLuv4Evr.

Roer het rond tot de cheddar begint te smelten en voeg dan wat gekruid zout toe. Ik gebruik Lowry's, maar je kunt elke zoutmelange gebruiken die je maar wilt tijdens je levensreis. (Zelfs citroenpeper zou heerlijk zijn!) Laat dit gewoon niet weg; het maakt echt een mooi verschil.

Nog een essentiële: zwarte peper! Ga er ook echt voor. Veel gaat een beetje weg. Of zoiets. Ha.

Roer erdoor tot de kaas grotendeels gesmolten is…

Laat het dan proeven...

En voeg meer toe van wat je denkt dat de saus nodig heeft. Zorg ervoor dat je genoeg gekruid zout toevoegt om het geheel echt smaakvol te maken!

(Pssst. Je zou ook een teentje knoflook kunnen persen en laten opwarmen met de boter en de melk. Dat zou waanzinnig lekker zijn!)

Kook de pasta tot hij al dente is (dit is er nog niet helemaal, dus ik bleef hem nog even koken.)

Giet het dan af…

En giet het direct in de saus!

O, de opwinding.

O, de belofte.

O, het ongeduld.

Oh, de AGONY.

Roer het nu maar eens om...

Tot de schelpen allemaal bedekt zijn met de saus.

Kijk nu eens naar deze pan van verwondering. Het is een beetje pittig/soepel, en dat is precies zoals je het wilt! Het wordt eigenlijk een beetje dikker als het zit (niet dat het erg lang zal blijven zitten), dus als het om te beginnen een beetje soepel/sappig is, is er een beetje ruimte om mee te werken.

Dus daar is het - de eenvoudige, belachelijk gemakkelijke, waanzinnig heerlijke Shells & Cheese. Serveer het zo in al zijn glorie...

Of je kunt er wat meer lol mee hebben.

Vroeger, toen ik het pastawater aan de kook bracht, bakte ik wat spek.

Toen gooide ik het op de snijplank...

En hakte het in stukjes. Maar voordat ik het aan de pan toevoegde...

Ik pakte een zak bevroren erwten en goot ze er meteen in, ijskristallen en zo. U hoeft ze niet eerst te ontdooien!

Dan gaat het spek erin.

En ik roerde het gewoon om.

Goed verdriet. Hoe lief ziet dit eruit?

En misschien is lief niet het meest passende bijvoeglijk naamwoord. Heerlijk is wat je noemt een salade of een bessendessert of een koolzuurhoudende drank. Ik zal het opnieuw proberen.

Hoe goooooooood ziet dit eruit?

Daar. Dat is beter.

En hier zijn nog wat andere dingen die je zou kunnen toevoegen: gekarameliseerde uien, fijngesneden jalapeno's, pimiento's, gehalveerde druiventomaten... de lijst gaat maar door!

Schep het op ... en als je dat doet, zorg er dan voor dat je voldoende extra saus erin krijgt.

Een beetje extra spek dat over de bovenkant wordt gestrooid, doet de wereld draaien.

Wauw. Wauw wauw. Serieus. Wauw. Het is bijna precies zoals Pasta Carbonara!

Behalve ... niet.

Ik ben verliefd.

Nu even een opmerking: de erwten laten zich pas echt gelden als je ze eenmaal hebt gemengd, dus begin een beetje licht, proef het en je kunt altijd meer toevoegen. Ik ben dol op de smaak van erwten, maar als je op het hek zit, loop dan eerst licht.

Dit is mijn portie. Grapje! Hahaha.

(Ik denk tenminste dat ik een grapje maak.)

Geniet hiervan, mijn vrienden!