Meel opgeven en gebakken brood eten

Giving Up Flour Eating Fried Bread

Fijne maandag, vrienden! Deze is genomen terwijl we ons nieuwe seizoen van Food Network-shows aan het filmen waren. Ik had veel plezier, en raad eens wat ik deed? De dag dat we begonnen met filmen, gaf ik meel op voor een experimentele periode. Nu heb ik niets tegen meel. Meel en ik, we gaan ver terug. Meel en ik zijn volle toppen. Ik wilde alleen dat mijn spijkerbroek een beetje beter zou passen, en aangezien ik op geen enkele manier suiker of kaas zou opgeven, was meel het enige andere belangrijke ding op de lijst.

Ik zit nog in mijn experimentele, bloemloze fase. Ik laat je weten of ik het overleef of niet.

Het feit dat ik een meelsabbatical heb genomen, zal nog hilarischer zijn als ik je vertel dat ik de afgelopen week in New Orleans ben geweest om een ​​speciale serie van Food Network op te nemen, en hoewel ik je niet kan vertellen waar de serie over gaat , Ik kan je vertellen dat meel een grote rol speelt. Ha. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ik in New Orleans ben, en er overal beignets zijn. En wafels! Marlboro Man kwam me zaterdag ontmoeten en ik mocht hem dit prachtige meesterwerk zien eten. (Shout out naar) Moeders restaurant - lekker ontbijt, en ze noemen iedereen baby en mama waar ik absoluut van hield.)

En na vier uur bij de Tweede Wereldoorlog museum (wat - wauw - ik zou het ten zeerste aanbevelen) we stopten voor de lunch in een restaurant genaamd Zonde ... en ze brachten ons dit gebakken brood. Ja, gebakken brood. Gefrituurde deegballen. En ja, ik heb een hapje geprobeerd. Net zoals ik elke dag hapjes van de meelhoudende items moest proberen, heb ik de Food Network-show gefilmd die ik hier moet filmen. Maar in mijn wereld is het proberen van hapjes hetzelfde als andere mensen die bloem volledig opgeven. Er was een tijd dat ik al deze broodballen in mijn mond zou hebben gestopt zonder erbij na te denken.

Meestal concentreerde ik me vooral op het andere eten dat voor me lag. Dit was een soort geweldige garnalen met spek en maïs in een tomatenbouillon, met een PEA CAKE. Het was een soort puree van verschillende erwten, gevormd tot een pasteitje, vervolgens gepaneerd (oeps, bloem) en gebakken.

Maar dit waren mijn favoriet: gemarineerde krabscharen. Ik at ze allemaal op en zou meer hebben gegeten als ik alleen in een donkere kamer was en een onbeperkte voorraad had. Absoluut heerlijk!

Hoe dan ook, ik heb een geweldige tijd gehad in New Orleans. Het was absoluut een nieuwe situatie om uit te proberen, omdat ik altijd al tevreden was met het filmen van mijn Food Network-show en de prime time-competitieshows aan de professionals overliet. Maar ik voelde me avontuurlijk, mijn kookboek is klaar en ik had wat tijd... dus ik dacht waarom niet?

Ik hou jullie op de hoogte wanneer de show wordt uitgezonden!

Nu we het toch over mijn kookboek hebben is klaar... Ik heb eindelijk mijn boekenreis helemaal gepland en ik zal hem morgen posten! Ik kan niet geloven dat het over twee maanden uitkomt.

Ook: ik kan niet geloven dat het over twee maanden uitkomt en ik heb het net uit! Ha. Hé, je zult tenminste mijn hectische energie kunnen voelen als je de pagina's opent.

Last but not least: Herinner je je dit meisje nog?

Ze is dit jaar senior! Haar benen zijn langer, haar wil is sterker, maar ze is net zo lief als altijd.

Ik hou van je, Paigie Girl.