Day 260 Glassless Window
Ik heb de afgelopen week in mijn vrije tijd aan mijn computer gekluisterd, updates en e-mails gelezen van Marlboro Man en de meisjes terwijl ze in de Dominicaanse Republiek waren. De rest van mijn vrije tijd werd besteed aan het zorgen voor mijn twee zeer pittige (eufemisme voor spastische) jongens, die de hele dag absoluut niets doen behalve karate elkaar in de keel hakken. En erom lachen. Terwijl ze elkaar pijn doen. Voortdurend. De hele dag lang. Advertentie oneindig.
Jongens. Ze zijn een heel ander ras, nietwaar? Niemand waarschuwde me voor dat karate-kotelet-gedoe. Het is nogal een fenomeen.
Hoe dan ook, aangezien mijn interesse en focus ergens anders lagen, gaf ik mijn lieve schoonmoeder de leiding over het voortzetten van het The Lodge-project. We gaan tenslotte naar het laatste stuk, en meer dan wat dan ook wil ik het gewoon af hebben, zodat we door kunnen gaan naar de volgende fase in ons leven - een die geen bouwstof en permanente beslissingen met zich meebrengt. Mijn hart lag er vorige week gewoon niet bij - het was in de Dominicaanse Republiek met mijn familie - en bovendien helpt mijn schoonmoeder me graag als Marlboro Man de stad uit is. Dus The Lodge aan haar overdragen was de perfecte oplossing.
Ik vertel haar misschien niet dat Marlboro Man en de meisjes terug zijn. Ik hou wel van deze regeling.
wat kan ik vervangen door zure room?
Het raam arriveerde tijdens mijn afwezigheid. Ik noem het The Window omdat het een van de allereerste beslissingen is die we hebben genomen met betrekking tot het Lodge-project - helemaal in maart, toen we echt dachten dat het binnen vier of vijf maanden klaar zou zijn. En toen we het bestelden en het bedrijf ons vertelde dat het zes maanden zou duren om binnen te komen, bliezen we het bijna af en gingen in een andere richting omdat we bang waren dat het niet op tijd zou zijn.
Haha. Ho hoe. Hee hee. Tee hee ho ho ha ha. Hé.
Ik ben echt blij dat we dat niet hebben gedaan, want zeven maanden later is The Window er. En ik vind het echt heel leuk.
Ik was ook blij met de relatief lage prijs.
Toen het arriveerde, realiseerde ik me waarom het zo'n koopje was.
Het was niet inclusief het glas.
Dus hier is mijn filosofische vraag: als een raam geen glas heeft... is het dan nog steeds een raam?
Om mijn schoonmoeder eraan te herinneren dat ze deze week een glazenwasser moet bellen,
Pionier Vrouw
