Buffalo Chicken Salad
Een spel op geliefde, bekende Buffalo wings, deze salade was zo lekker dat ik moest huilen. Openlijk. Advertentie - Lees verder hieronder Opbrengsten:tweeporties Voorbereidingstijd:0uur10minuten Kooktijd:0uur10minuten Totale tijd:0uurtwintigminuten Ingrediënten1 hele kipfilet zonder botten Zout en peper naar smaak 2 eetlepels. Olijfolie 2 eetlepels. Boter 1/2 c. Louisiana hete saus (Frank's, enz.) Salade Groenten: IJsberg, Romaine, Gemengde Groenen 1/2 c. Blauwe kaas dressing Extra Blauwe Kaas Kruimels Selderij Harten, Bladeren IntactDeze module voor het winkelen van ingrediënten is gemaakt en onderhouden door een derde partij en op deze pagina geïmporteerd. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op hun website. Routebeschrijving Met een scherp mes, snijd de kipfilet voorzichtig doormidden van boven naar beneden --- wat betekent dat je twee even grote kippenborsten hebt die veel dunner zijn. Verhit olijfolie en boter in een kleine koekenpan op middelhoog vuur. Zout en peper beide kanten van de stukjes kipfilet en bak ze aan beide kanten tot ze gaar zijn. Zorg dat de kip zoveel mogelijk goudbruin kleurt. Als het klaar is, haal je de kip uit de pan en giet je overtollig vet/olie weg (maar maak de pan niet schoon.) Doe de kip terug in de pan en giet de hete saus erover. Draai de kip om zodat hij aan beide kanten bedekt is en laat hem in de saus zitten terwijl je de andere ingrediënten klaarmaakt. (Er mag geen warmte onder de pan staan.)
Gooi de sla in een grote kom met net genoeg saladedressing om hem lichtjes te coaten (verdun de dressing met een beetje melk als het te klonterig is). Schep de gegooide salade in twee afzonderlijke kommen. Strooi er blauwe kaaskruimels over. Snijd de kip in dunne plakjes (vooringenomen) en schik ze over de bovenkant van elke salade. (Dip de plakjes indien nodig terug in de saus om ze echt te coaten.)
Bestrooi het geheel met meer kruimels van blauwe kaas en serveer met bleekselderijharten.
Het idee voor deze salade kwam bij mij in een vliegtuig.
Vorige week ging ik op een kleine rondleiding voor mijn nieuwe kinderboek. Voor de eerste keer ooit plande ik zes opeenvolgende dagen signeersessies, wat betekende dat ik elke dag naar een nieuwe stad vloog. In eerdere boekreizen heb ik mezelf wat meer tempo gemaakt, meestal een dag tussen reizen en signeersessies om mijn oude, afgeleefde, kreupele, vermoeide lichaam te laten herstellen voordat ik aan het volgende been begon. Maar deze keer, omdat we thuis veel school, sport en zo hebben, besloot ik de tour in een kortere tijd te comprimeren. Het werd uiteindelijk een heel leuk avontuur, ik ontmoette een aantal geweldig ongelooflijke mensen, en zolang ik niet stil zat, hield ik het heel goed vol!
Maar als ik ooit stil heb gezeten ... nou, het was allemaal voorbij voor mij. Ik zou flauwvallen en vier jaar later wakker worden. Voorbeeld: mijn vlucht van ergens naar ergens. Ik weet niet eens meer waar. Het enige dat ik me herinner, is dat ik hoorde, terwijl ik vlak na het opstijgen mijn hoofd tegen de stoel leunde, dat de lunchkeuze voor die vlucht Fish Tacos of Buffalo Chicken Salad zou zijn. En dat was het laatste wat ik me herinner. Ik viel dood in slaap en terwijl ik droomde tijdens die lange door grote hoogte veroorzaakte sluimering, hoorde ik de stem van een stewardess die keer op keer zei Salade met buffelkip... Salade met buffelkip... Salade met buffelkip... In mijn droom dacht ik na over wat een geweldig idee dat was, om van iets zo geliefd als Buffalo Chicken Wings een knapperige, knapperige saladevorm te maken. In mijn droom kon ik bijna de met saus gedrenkte kip en de koele, knapperige groenten proeven, waarvan ik me voorstelde dat het een soort blauwe kaasdressing zou hebben, gezien de gebruikelijke presentatie van gewone vleugels. En in mijn droom, toen de stewardess eindelijk op mijn rij arriveerde en me de keuze voorlegde, zou ik ondubbelzinnig en zonder voorbehoud zeggen, ik zal de Buffalo Chicken Salad hebben, mevrouw! En bedankt!
En toen werd ik wakker. Ik opende mijn ogen, sloot mijn mond, veegde het kwijl van mijn kin en zag, tot mijn schrik, het lunchpakket van mijn buurman - en de overblijfselen van wat leek op een Buffalo Chicken Salad (ik wist het, want hij had gemist een crumble van blauwe kaas) - weggesleept. De lunch was voorbij. Ik had de hele zaak helemaal gemist. En, suf en verward, had ik niet de tegenwoordigheid van geest om mijn hand op te steken, op te komen voor mijn rechten en te zeggen: er is mij verteld dat er Buffalo Chicken Salad zou zijn?
Ik heb me dus niet uitgesproken. En ik heb het nooit mogen eten.
Een paar avonden geleden, na een paar dagen thuis te zijn geweest, na herkauwen en stoven en nadenken, maakte ik mijn eigen. Het ging niet eens meer om de Buffalo Chicken Salad. Op dit moment was het veel verder dan dat. Het ging over het rechtzetten van het onrecht dat mij was aangedaan.
Het ging over wraak, dat was het.
Ga met mij mee op mijn reis.
Pak een kipfilet...
En snijd het op deze manier doormidden, zodat er een boven- en een onderstuk is.
heilige benedict negende
Had dat zin? Ik hoop het echt.
Verhit wat olijfolie in een kleine koekenpan…
Samen met wat boter...
En kook de kip op middelhoog vuur tot hij aan beide kanten helemaal goudbruin is. Ik wilde een beetje een gefrituurd gevoel aan de kip krijgen, hoewel het duidelijk niet de knapperige gefrituurde schil zou hebben die gewone vleugels hebben.
Als de kip klaar is...
Giet het overtollige vet af en zet het vuur uit.
Pak dan dit spul, dat ik vroeger kende als Durkee's Red Hot, maar dat ergens onderweg van Frank werd.
Giet wat over de bovenkant van beide stukken kip.
Glük, gluur, gluur...
Draai de kip om zodat deze helemaal bedekt is en leg de kip dan opzij terwijl je al het andere klaarmaakt.
Wist je dat je blauwe kaasdressing kunt maken door wat ranchdressing direct uit je koelkast te pakken...
Kruimels van blauwe kaas toevoegen...
En roeren om te combineren?
Nou, dat kan. Het is waar. Het is een van die dingen die ze je nooit vertellen.
IJsberg en Romaine mix. Uit een tas.
Sla mix. Uit een andere tas.
Mijn dochter houdt van salade uit een zak. Ze hamstert het. Ze sluipt het in mijn winkelwagentje en verstopt het in de koelkast zodat niemand anders het opeet.
Dat is normaal, toch?
Gebruik de slacombinatie die je bij de hand hebt, is wat ik zeg.. Ik denk dat het het beste is om ijsberg / Romaine-melanges te gebruiken in plaats van lentegroenten. Je wilt die koude, knapperige textuur.
Druppel wat dressing over de sla...
Niet te veel! Net genoeg om de sla lichtjes te coaten. Verdun het met een beetje melk als het te somber is.
Gebruik dan een tang of je (zeer schone) handen om het te gooien. Zien? Helemaal niet te zwaar. Slechts een lichte laag met blauwe kaas brokkelt overal af.
Gooi nu de stukjes kipfilet op een bord…
En snijd ze in stukken.
Om het op te dienen, bergt u de gegooide salade op in een kom ...
Voeg nog wat kruimels van blauwe kaas toe...
En verdeel de kipplakjes eroverheen.
Ik ben gelukkig nu.
Eigenlijk niet. De kip is niet rommelig/saus genoeg.
dromen van het vinden van geld op de grond
Dus doopte ik de plakjes terug in de saus.
En ze waren perfect.
Leest. En heer mij. Dit was zo, zo, zo, zo goed. Alles wat ik droomde dat het zou zijn terwijl ik in de zon zat en kwijlde in het vliegtuig ... en meer.
Terwijl ik de salade at, werkte de saus van de kip langzaam in de dressing op de salade, en hoooo, jongen. Het was een smaakexplosie. Ik vond het absoluut geweldig.
(Selderieharten aan de zijkant. Bladeren intact. de volgende keer zal ik waarschijnlijk de bladeren hakken en over de salade gooien.)
Geniet hiervan, jongens. Superlekker en echt leuk.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
