Suikerkoekjes

Sugar Biscuits

Dit is één ingrediënt verwijderd van mijn basisrecept voor scone, dat ik gebruik om deze Petite Vanilla Scones of vrijwel elke scone te maken die ik in gedachten heb. Alleen voor deze kleine lekkernijen, in plaats van het deeg in een cirkel of rechthoek te vormen en kleine sconedriehoeken te snijden, gebruik ik een koekjesvormer en maak er rondjes van.

En hier is waarom.

Om de een of andere reden hebben mijn jongens ergens onderweg besloten dat scones niet iets zijn dat ze lekker vinden. Het is niet omdat ze ze probeerden en ontdekten dat ze er een hekel aan hadden. Het is omdat ze besloten dat ze iets dat een scone wordt genoemd, niet leuk wilden vinden. Ik denk dat ik ze niet kan beoordelen. Ik besloot toen ik zeven was dat ik een hekel had aan het woord broek. Sindsdien draag ik een broek.

Dus waar ik hier op doel, is dat hoewel ik het aan mijn kinderen overlaat om te beslissen wat ze wel of niet leuk vinden - ik denk dat ze de rest van hun leven de tijd hebben om een ​​voorliefde voor dit of dat ding te ontwikkelen - diep van binnen Ik kon er nooit overheen komen dat er absoluut niets in scones zit dat ze niet lekker zouden moeten vinden. Meel. Suiker. Boter. Room. Zout. Bakpoeder. En wat ik ook besluit om het mee te vullen of ermee te bedekken. Ze weten niet wat ze missen, man!

waarom liet adam levine zijn stem achter?

Dus de laatste keer dat ik scones maakte, maakte ik... nou ja, ik maakte scones. Maar ik bewaarde wat van het deeg en sneed ze in rondes in plaats van driehoeken. Daarna doopte ik ze in een lekker zoet glazuur (dezelfde lekkere glazuur trouwens waarin ik de scones doopte), liet het glazuur uitharden en bood mijn jongens een bord aan en noemde ze Sugar Biscuits.

Hier, zei ik nonchalant, alsof ik geen zorgen had. Neem een ​​suikerkoekje. Ik keek naar het plafond en floot om echt aan te geven hoe weinig het me kon schelen.

Ze aten er allebei een, keken elkaar aan en zeiden: Mmmmmmm! En we leefden allemaal nog lang en gelukkig.

Een opmerking: ik realiseer me dat dit waarschijnlijk geen echte Sugar Biscuits zijn, als Sugar Biscuits al bestaan. Ik vermoed dat Sugar Biscuits in Engeland waarschijnlijk suikerkoekjes zijn. Hier weet ik niet of er een strikte definitie is van Sugar Biscuit, of dat er zelfs zoiets bestaat als een Sugar Biscuit. Maar ik weet wel dat deze kleine traktaties lekker zijn.

En die Sugar Biscuit maakt een heel schattige uitdrukking van genegenheid.

Ik heb je gemist, Suikerkoekje!

Hoe gaat het vanmorgen met mijn kleine Sugar Biscuit?

Laat maar.

Gooi wat bloem in een zeef…

Voeg dan wat suiker toe...

En bakpoeder en zout.

Zeef het mengsel samen…

Tot het licht en luchtig en vol belofte is.

Snijd een paar klontjes boter in kleine stukjes...

Gooi vervolgens de boter met geweld in de droge ingrediënten.

betekenis van 107

Gebruik een koekjessnijder om de boter in de droge ingrediënten te snijden...

Tot het mengsel op grove kruimels lijkt.

Giet er vervolgens wat slagroom bij…

En mix het met een vork tot het allemaal vochtig genoeg is...

Om samen te komen in een bal. Het zou behoorlijk kruimelig moeten zijn, maar stamp het en stamp het en verpletter het totdat het zich gedraagt. (Kneed het gewoon niet! Je wilt het zo veel mogelijk met rust laten. Ik realiseer me dat ik mezelf totaal tegensprak.)

Ik heb uiteindelijk een klein, extra scheutje room toegevoegd om de wilde kruimels te temmen. Daarna drukte ik het deeg in een grote cirkel.

Toen rolde ik het een beetje platter uit - ongeveer 1/2 inch dik of zo.

Toen gebruikte ik deze ongelooflijk roestige en zeer indrukwekkende koekjesvormer ...

crock pot aardappelpuree pionier vrouw

Om kleine rondjes te snijden.

Ik geef echter de voorkeur aan deze snijder.

zwarte en gele vlinder symboliek

met franjes.

En eigenlijk is het leuk om een ​​maat kleiner te gaan met de koekjesvormer en de kleine koekjes meer te maken ... nou ja, klein. Meer pop-in-je mond op die manier!

Leg de koekjes op een bakplaat en bak ze ongeveer 18 minuten in een oven van 350 graden, net totdat ze zijn gestold en nauwelijks, nauwelijks, nauwelijks, licht goudbruin worden.

Haal ze uit de oven en laat ze afkoelen!

Als ze zijn afgekoeld, maak je een lekker glazuur van gezeefde poedersuiker...

Een beetje zout…

Meng vervolgens de melk met een beetje vanille…

een gebed voor chirurgie en genezing

En giet het in de kom.

Klop het totdat het mooi en gecombineerd is ...

Dan één voor één…

Gooi de koekjes met de bedrukte zijde naar beneden in het glazuur...

Draai ze om om te coaten...

Leg ze vervolgens op een koelrek zodat het teveel eraf druipt.

Laat ze zitten totdat het glazuur helemaal is uitgehard, minstens een paar uur. Zodra dat gebeurt, zit het koekje bijna dicht in het glazuur en blijft het meerdere dagen lekker zacht/vers!

Serveer ze met koffie halverwege de ochtend (of warme chocolademelk, in het geval van mijn jongens). Ze zijn zo heerlijk. En je kunt de smaken naar wens aanpassen: voeg sinaasappelschil toe aan het deeg en sinaasappelsap aan het glazuur; voeg citroenschil en gehakte rozemarijn toe aan het deeg en citroensap aan het glazuur; voeg gedroogde kersen toe aan het deeg en amandelextract aan het glazuur ... of ga voor de chocoladeschilferroute! Zoveel mogelijkheden.

Het spijt me als dit niet past in de strikte definitie van Sugar Biscuits.

Maar het zijn Sugar Biscuits in ons huis!

Hier is de handige dandy afdrukbare.