Mijn zogenoemde leven

My Called Life

Ik zat eerder op de avond onschuldig op de bank van onze picknicktafel, genietend van de frisse, koele lucht en foto's makend van mijn laatste vakantiecadeau-idee voor Pioneer Woman Home and Garden, toen plotseling...

Dit gebeurde.

Ik denk dat ik mijn stuitbeen heb gebroken.

Dat dit de dag na Thanksgiving gebeurde, een dag waarop ik ervoor koos om zwarte leggings te dragen omdat het alternatief... jeans dichtknopen - vanmorgen een te angstaanjagende plek leek om naar toe te gaan, was een bijzonder wrede kosmische grap.

gebed voor operatie voor vriend

Mijn oudste kind was op de veranda toen het gebeurde. Ze zag alles en kon niets anders doen dan in verbijsterde stilte toekijken hoe de vrouw die haar baarde, zich met geweld in het beton beneden stortte. En toen de eerste schok wegebde, kon ze aan niets anders denken dan aan haar arme moeder, die in foetushouding lag te kronkelen van emotionele pijn.

Gaat het, moeder? vroeg mijn kleine (maar heel, heel lange) dertienjarige, haar voorhoofd rimpelend van bezorgdheid, net als toen ze een baby was.

Ik... ik denk het wel, het is me gelukt, de kracht verzamelend om mezelf op de grond te laten zitten. Ik denk dat ik denken Ik ben ok.

En toen keek mijn dochter me aan.

En ze lachte.

Mijn kleintje... ze lachte.

Toen rende ze naar binnen en pakte de anderen.

En de anderen lachten ook.

Ze konden het niet helpen. De anderen lachten.

De anderen lachten... omdat ik ook lachte.

Maar echt, van binnen huilde ik. Ik huilde omdat ik denk dat ik mijn stuitbeen heb gebroken. Maar ik besloot de anderen niet te vertellen dat ik mijn stuitbeen pijn had gedaan. Ik wilde de anderen niet uitleggen wat een stuitbeen is.

Of erger, erop wijzen. Dat is een heel persoonlijk, privégebied.

Dus koos ik ervoor om te lachen.

En toen ging ik naar binnen en at wat taart.

En ik dacht ik vertel het je gewoon.

nummer 1044 betekenis

Het einde.