Roompotjes

Pots De Creme

Oké, allereerst, hier is hoe je NIET uitspreekt Roompotjes : Pawts de Creem.

Zo spreek je WEL uit Roompotjes : Po de Krehm, of, als je echt technisch wilt worden, Po de k (insert flegmy, back-of-the-throat krakend Frans geluid)ehm.

Oké, nu we dat levensveranderende probleem onder controle hebben, laten we het hebben over dit heerlijke dessert! Mensen, ik kan niet beginnen uit te leggen hoe monumentaal gemakkelijk deze Pot de Creme te bereiden is, en hoe echt heerlijk het is. Behalve een lepel in een pint Haagen Dazs te steken en naar mijn dinergasten te gooien, is dit absoluut het gemakkelijkste dessert in mijn arsenaal. Nu moet het 3 tot 4 uur afkoelen voordat het wordt geserveerd, dus het vereist een klein beetje planning. Maar de voorbereiding kan niet eenvoudiger zijn, en je hebt veel meer tijd om je tuin niet te besproeien en geen was te doen en je koelkast niet op te ruimen en niet om het aanrecht voor je deur af te ruimen waar iedereen zijn papieren neerzet en junk en dode kikkers.

Hypothetisch gezien natuurlijk.

Laten we Pots de Creme maken! Het zal je een heel fancy-achtig gevoel geven.

De cast van personages: halfzoete chocoladeschilfers, eieren, vanille (OF Cognac, Grand Marner, enz.) En sterke warme koffie. Niets ingewikkelds hier!

Zie dit? Dit is een blender. Ik kreeg het op een avond bij The Wal Marts in een wanhopige vlaag van woede.

Niet echt op het gebied van woede. Ik dacht gewoon dat het kopen van een blender bij The Wal Marts iets aantrekkelijker zou zijn.

Begin met het toevoegen van 12 ons halfzoete chocoladeschilfers.

Breek in vier eieren…

Recht op de chocoladeschilfers.

Voeg 2 theelepels vanille toe.

OF! Als je de boel een beetje op wilt fleuren, kun je Cognac, Grand Marnier, Kahlua of elke andere likeur die je maar kunt bedenken, vervangen. Ik heb ze allemaal geprobeerd en ik ben nog nooit teleurgesteld geweest.

Likeur stelt me ​​bijna nooit teleur.

Voeg vervolgens een gezond snuifje zout toe.

Doe nu het deksel erop, in het belang van Pete.

Zet dan de blender aan.

Haal vervolgens, zodra het mengsel aan het blenden is, de ronde schijf van het blenderdeksel...

En giet er langzaam 8 ons sterke, ZEER HETE koffie in.

*Vertel niemand wat ik je ga vertellen: Ik gebruikte koffie gemaakt met Folgers-kristallen . Ik weet het. Er is iets serieus mis met mij. Maar ik had geen koffiebonen meer en de Starbucks in mijn noordelijke hooiweide was gesloten. Als je op het land woont, moet je leren het te doen.

Hoe dan ook, het mengsel zal langzaam uitzetten en rijzen in de blender...

Zorg ervoor dat je het in een langzame stroom houdt en het komt goed.

Nadat je alle koffie hebt toegevoegd, blijf je nog een paar seconden mixen tot het mengsel glad is en zet je de blender uit.

Traditioneel wordt Pots de Creme geserveerd in kleine potjes of demitasse-bekers. Maar ik vind het leuk om verschillende wijn- / martini-glazen uit te breken en in plaats daarvan te vullen. Omdat niets zegt dat ik van je hou, is het zo leuk om een ​​cowboydessert in een martiniglas te serveren.

Tenminste, dat zei Confucius altijd.

Giet het mengsel gewoon in alle glazen en laat voldoende ruimte over om later slagroom toe te voegen.

En dat is HET! Duurde vijf minuten, top.

Zet de glazen nu minimaal 3 tot 4 uur in de koelkast zodat het mengsel stevig wordt. Dat is wat ik nu ga doen.

bid tot padre pio voor genezing

Kom dan een beetje terug en ik zal je het eindproduct laten zien. (Welkom in de wereld van realtime online koken! Kom binnen... het water is prima.

___________

Keepin' it Real Update, 20:37 uur : Jaaaa! Ik heb mijn Pots de Creme verknoeid, wat me de perfecte gelegenheid geeft om te wijzen op iets dat ik verkeerd heb gedaan. Let wel, ik heb nog nooit een Pots de Creme ontmoet die ik niet lekker vond, en het werd uiteindelijk gewoon goddelijk. Maar zo zag de mijne eruit toen ik hem vanavond uit de koelkast haalde:

Het eerste wat me opviel was de kleur van het oppervlak; het was donkerder dan het spul eronder. Ook, terwijl mijn Pots de Creme meestal een paar bubbels heeft, heeft het meestal niet de bijna korrelige textuur die je in het oppervlak ziet. Normaal gesproken heeft het zelfs met bubbels een gladder uiterlijk.

Dus ik deed gewoon dit:

Want gezoete, verse slagroom bedekt een veelheid aan zonden.

Maar hier, in het zijaanzicht, kun je duidelijk zien dat er een laag van iets bovenop is gaan liggen. Normaal gesproken zou het geheel een gehomogeniseerd mengsel moeten zijn, zonder scheiding of bezinking van ingrediënten.

Dus wat heb ik verkeerd gedaan? Iedereen? Iedereen? Bueller? frituren?

Ik weet! Ik weet! Ik heb drie dingen verkeerd gedaan.

1. Ik haalde mijn eieren rechtstreeks uit de koelkast, dus ze waren erg koud.
2. Mijn koffie stond een tijdje op het aanrecht en was niet erg heet.
3. Ik heb het mengsel aan het einde niet voldoende laten mengen.

#1 en #2 droegen ertoe bij dat het mengsel niet genoeg opwarmde om alle kleine stukjes chocolade grondig te smelten. Hier zie je de textuur van de resterende ongesmolten chocola:

Zie je die kleine klontjes in de chocolade op mijn lepel? Dat zijn kleine stukjes chocolade. Chocolade die niet de kans kreeg om volledig te smelten. Ook is het mengsel niet zo stevig als het zou zijn geweest als ik erg hete koffie had gebruikt; de hete koffie zou de eieren iets meer hebben geactiveerd.

Ik heb dat fenomeen helemaal verzonnen. De eieren geactiveerd... wat dan ook, Ree.

Niet dat ik me daardoor liet tegenhouden; Ik slokte het hele ding op en boerde met grote tevredenheid. Maar ik heb een waardevolle les geleerd over de temperatuur van mijn ingrediënten bij het maken van Pawts dee Creeeeem. En die fatale fout zal ik de volgende keer niet maken.

Maar weet je wat? Ik ben heel blij dat ik het voor jullie allemaal kan verknoeien, mijn vrienden. Want als slechts één persoon leert van mijn fout, heb ik het gevoel dat ik mijn werk op aarde heb gedaan.

Veel liefs,
P-Dub