Must Watch Documentaries
Normaal gesproken praat ik hier niet uitgebreid over films en tv-programma's in mijn gedeelte Bekentenissen, omdat ik niet wil doen alsof dit gedeelte van mijn website iets anders is dan het is: een blog over mijn leven op de ranch, mijn familie, mijn huisdieren en wat we ook maar doen in een bepaalde week. Volgens die definitie weet ik niet waarom ik niet doen praat hier uitgebreid over films en tv-programma's in mijn sectie Bekentenissen. Het is tenslotte een groot deel van mijn leven. Zeker als er een Real Housewives marathon is op Bravo! Sluit de jaloezieën, zet mijn belsignaal uit, doe mijn deur op slot, open mijn e-mail niet omdat ik niet beschikbaar ben.
3 dagen gegroet mary noveen
Grapje. Ik heb geen jaloezieën.
Hoe dan ook, ik heb het grootste deel van de afgelopen week besteed aan het proberen om mijn zus Betsy en mijn BFF Hyacinth (op een drie-weg tekstthread) te overtuigen om te stoppen met alles wat ze doen en de volgende shows/documentaires te bekijken. Betsy gaf eindelijk toe en keek gisteravond naar een van hen, en aangezien ze in Seattle-tijd is, zat ik diep in R.E.M. slapen toen ze me het volgende sms'te, dat ik vanmorgen las toen ik wakker werd:
IK KAN DIT NIET KIJKEN!!
Help mij!
De nicht in St. Louis!!
Ugh
ik KAN NIET
Ben je me potverdorie in de maling aan het nemen?!?!?!?!
Psycho
Sorry
Zulke aardige mensen!!!!!
zielsverscheurend
Ugggggh
Ik zal niet onthullen welke van de onderstaande documentaires haar reacties heeft uitgelokt, maar sommigen van jullie kunnen het misschien wel zien. Ik zal je ook vertellen dat Bets vanmorgen, toen ik haar sms'te om haar te vragen of ze in orde was, antwoordde:
Ik kom bij je terug. Ik ben bezig met het diagnosticeren van uw ziekte.
Zo'n grapjas! Hahaha! (Ha?) Blijkbaar begrijpen noch Betsy noch Hyacinth mijn interesse in misdaaddocumentaires, omdat het niet past, zeggen ze, met mijn zonnige karakter en optimistische wereldbeeld.
Dus, ondanks de nee-zeggers van de zus en BFF, is mijn hele punt van dit bericht dat ik je de vier documentaires vertel die ik de laatste tijd heb bekeken en waarvan ik denk dat ze echt de moeite waard zijn om te bekijken. Vanuit het oogpunt van menselijk belang, vanuit het oogpunt van rechtvaardigheid, vanuit het oogpunt van empathie - en ze zijn allemaal gewoon heel goed gemaakt en meeslepend. Ik heb ook voor elk een klein beoordelingssysteem uitgevonden.
The Jinx (HBO gaan)
Sommigen van jullie hebben deze documentaire gezien of kennen het verhaal al, maar het is een must-see gelimiteerde serie die vol is van eigenaardigheden (de hoofdspeler is de meest eigenaardige) en aan het einde een enorme stoot van gerechtigheid levert. Het is niet per se eng, maar er zijn enkele verontrustende elementen. Het is een van die verhalen die je niet kunt verzinnen over rijkdom, privileges, moord (en moord en moord), en nogmaals, onderschat niet hoe bevredigend het is om te zien hoe gerechtigheid zich ontvouwt - precies daar voor u.
Algemene beoordeling: 10
Heb ik dit vaker gezien: Ja
Zal ik het nog eens bekijken: Ja
Heb ik gehuild: Niet
Zal mijn zus kijken: Misschien niet alleen, maar de volgende keer dat ze de ranch bezoekt, zal het nodig zijn. Leuke zus tijd!
wat betekent 112 in cijfers?
Een moordenaar maken (Netflix)
Ik vermoed dat als je een van de documentaires op deze lijst hebt bekeken, je deze waarschijnlijk hebt bekeken. Het is een verhaal waar de meeste mensen nog nooit van hadden gehoord totdat deze documentaire werd gemaakt, maar het is aangrijpend en somber - alleen verteld door tekst op het scherm en interviews met familie, juridische teams, nieuwsverslaggevers en andere gerelateerde partijen. Het is een verbintenis met 10 lange afleveringen, maar toen het voorbij was, wilde ik niet dat het was. Ik wil het in een aparte post over deze zaak hebben, niet per se om al mijn gedachten erover uiteen te zetten, maar om de jouwe te horen. (Voel je vrij om in de comments mee te wegen.)
Algemene beoordeling: 10
Heb ik dit vaker gezien: Ja
Zal ik het nog eens bekijken: Ja
Heb ik gehuild: Ja
Zal mijn zus kijken: Ik denk niet dat ze me meer vertrouwt
de bewaarders
Dit werd mij door verschillende mensen op Twitter aanbevolen nadat ik om documentairesuggesties had gevraagd, en ik heb het bekeken tijdens een weekend dat ik Paige meenam naar een volleybaltoernooi in Dallas. (Ik moet iets te doen hebben tussen de wedstrijden door en ik ga zeker geen zelfhulpboek lezen, ook al dacht ik dat ik dat waarschijnlijk wel zou moeten doen.) Dit is een moeilijk verhaal van een vermoorde non wiens studenten (nu vrouwen van in de zestig) proberen haar moord op te lossen en gerechtigheid te bewerkstelligen. Er zijn thema's van seksueel misbruik (en openhartige/grafische interviews) die schokkend en verontrustend zijn, maar voor het grootste deel is het een meeslepend en inspirerend verhaal over een leraar die levens heeft geraakt en wiens studenten haar niet zullen laten vergeten.
Algemene beoordeling: 9
Heb ik dit vaker gezien: Niet
Zal ik het nog eens bekijken: Hoogstwaarschijnlijk, gezien mijn patroon
Heb ik gehuild: Ja
Zal mijn zus kijken: Ja, als ik haar voor de gek houd en haar vertel dat het over bijen gaat.
323 nummer
Beste Zacharias
Oké, ik ga het gewoon zeggen: dit is de documentaire die Betsy gisteravond heeft bekeken, degene die ze me niet zal vergeven. Zonder mijn vraag op Twitter zou ik niets van deze film hebben geweten, en ik had geen idee waar het over ging toen ik ernaar keek. Het is een eenvoudige, verhalende verzameling oude films, foto's en nieuwsverhalen over de moord op een geliefde jonge dokter... en alle verwoestende chaos die daarop volgt. Het is een korte 90 minuten, wat gek voor mij is gezien de hoeveelheid pijn en emotie die in dat tijdsbestek is verpakt.
Ik weet zeker dat dit een beetje leest als een waarschuwing om niet naar Dear Zachary te kijken; integendeel, het is uiteindelijk inspirerend en ontroerend aan het einde. Je moet gewoon een oceaan van tranen doorstaan om er te komen. En als ik tranen zeg, bedoel ik niet dat ik een Kleenex pak en je ogen dep, soort tranen. Ik bedoel, ik lag met mijn gezicht naar beneden op mijn bed, snikkend in een kussen en Marlboro Man moest binnenkomen en vragen wat er was gebeurd. Ik huil nu terwijl ik dit typ, en ik overdrijf niet. Bekijk het nu, zorg er alleen voor dat je een paar uur nergens naar toe hoeft.
Of dagen.
Algemene beoordeling: 10
Heb ik het vaker gezien: Niet
Zal ik het nog eens bekijken: Misschien, maar zal jaren moeten wachten
Heb ik gehuild: Nee. Ik snikte.
Zal mijn zus kijken: Ja dat deed ze. En we zijn nu vervreemd.
wat te serveren met Koreaans rundvlees?
___________
Laat het me weten als je een van deze hebt gezien, wat je denkt, en of je in het kamp van Betsy/Hyacinth bent of het mijne als het om documentaires gaat.
Liefde,
Ik zou mijn huis moeten schoonmaken en mijn tuin moeten plannen
