Miss Mustang 2011... Bijna

Miss Mustang 2011 Almost

Gisteravond was de vierde jaarlijkse Miss Mustang op onze ranch. Toen de zon begon onder te gaan, bracht ik tijd door tussen de prachtige paarden deelnemers, interviewde en fotografeerde ze in al hun prachtige mustang glorie. En er is nog nooit zo'n enthousiaste, enthousiaste lichting deelnemers geweest: de zachte bries blies door hun manen en de paarden bleven de hele tijd relatief dicht bij me, hun talenten en zwemkleding laten zien zoals geen enkele mustang ooit heeft gedaan.

En toen keerde ik terug naar het huis. Ik heb avondeten gemaakt. Ik heb de kinderen gericht op bed. Ik heb het huis opgeruimd. Wat stapels boeken en papieren herschikt. Ik trok mijn yogabroek aan en speelde met Charlie en Walter en liep een paar keer in een kringetje.

betekenis van 83

Toen ging ik zitten om de foto's van Miss Mustang te bewerken en de details van de verkiezing te posten.

Maar toen ik mijn camera opende om de geheugenkaart op te halen, was hij er niet.

Om een ​​lang verhaal kort te maken, ik ben ervan overtuigd dat ik de geheugenkaart verstrooid heb verwijderd toen ik het huis binnenliep, denkend dat ik rechtstreeks naar mijn bureau zou gaan en hem in de kaartlezer zou stoppen, in plaats daarvan ergens op de weg naar mijn bureau. Anders kan ik me niet voorstellen dat ik meer dan 100 foto's zou hebben gemaakt zonder een geheugenkaart in mijn camera, zoals wanneer ik foto's maak zonder een geheugenkaart in mijn camera, een rode waarschuwing met de tekst Demo! flitsen, en in het verleden heb ik deze waarschuwing altijd opgemerkt en de situatie verholpen door een geheugenkaart te plaatsen, en als ik erachter zou komen dat ik echt meer dan honderd foto's heb gemaakt en de rode, demonische, knipperende Demo! het betekent dat ik ernstige tekortkomingen heb in mijn hersenschors en dat ik een aantal serieuze veranderingen moet aanbrengen in mijn slaappatroon ... of, erger nog, mijn dieet.

bakpoeder versus bakpoeder

Over mijn dieet gesproken: toen ik vorige week zei dat ik suiker had opgegeven, bedoelde ik niet dingen die technisch gezien een vorm van suiker bevatten. Ik bedoelde geen koolhydraten en ik bedoelde geen wijn. Ik bedoelde letterlijk snoepjes...desserts...dingen die druipen van de suiker. Dingen als cake en koekjes en ijs en snoep en warme toffeessaus gegeten met een lepel rechtstreeks uit de pot. Dat is wat ik heb opgegeven, en gezien hoeveel van de bovengenoemde dingen ik wekelijks eet, is het een effectieve eerste stap. Ik lijd, mijn vrienden. Ik heb pijn.

Ik vraag me af of de abrupte afwezigheid van zoete, gezegende kristalsuiker de schuld kan zijn van mijn Miss Mustang-geheugenkaartfiasco? Ik sta open voor alle mogelijkheden. En als dat inderdaad het geval blijkt te zijn, zou het toch beter voor me zijn om suiker te eten en een heldere geest te hebben dan geen suiker te eten en mijn geheugenkaarten te verliezen of honderd foto's te maken en geen demonische , knipperende waarschuwing. Zeker! Zeker? Noem me geen Shirley. Laat maar.

Ik ben nog steeds op zoek naar de geheugenkaart vol met foto's van Miss Mustang 2011 die misschien niet eens bestaan, en zo niet, dan vrees ik voor mijn helderheid.

Neem in de tussentijd even de tijd om door de optochten van de voorgaande jaren te bladeren om een ​​idee te krijgen van waar de optocht over gaat.

Liefde,
Lucy Lucide. Ik hoop.

Miss Mustang 2008

Miss Mustang 2009 (Deze zag een paar verrassende ontwikkelingen.)

35e huwelijksverjaardag cadeau voor echtgenoot

Miss Mustang 2010