I Ve Been Trapped Under Something Soft
Hé. Ga je gang en probeer DAT te interpreteren! Hé. Ha. Hé. Oké, dus ik ging vanmorgen om 6.30 uur zitten om dit bericht te schrijven, net nadat ik klaar was met het bewerken van een reeks foto's. Marlboro Man had me thuis gelaten terwijl hij kalveren ging werken, en ik had een goed uur voor de boeg voordat ik cowboyvoedsel moest gaan koken. En ik had dingen te zeggen. Ik had zelfs veel sappige stukjes om met je te delen. Sappige, decadente, smakelijke hapjes. Het is waar. Ik zit er hier gewoon vol mee.
Sindsdien ben ik de meerderheid van die sappige stukjes vergeten, want om 6.32 uur belde mijn geliefde me, me uit mijn kortstondige creatieve streak halen.
Hoi , hij zei.
Hoi , Ik zei.
Wat doe je ? hij zei. Ik hoorde kalveren brullen op de achtergrond.
Wie is dit ? Ik zei. Ik hou gewoon van knoeien met mijn geliefde.
Hij reageerde niet. Ik haat het als hij me te slim af is!
HALLO ? Ik zei, zoals ik altijd doe. Ik kan nooit een grap of grap in stand houden. Ik wil nooit dat de ander iets zegt waar hij spijt van zal krijgen.
Hoe dan ook, zoals ik al zei , zei mijn geliefde, een gevoel van zaken in zijn ernstige stem. Ik ga je zo even wat brengen, dus als je de kans krijgt, kun je dan naar de voerwinkel rennen en wat melkvervanger halen ?
Mijn hart sprong op. Ik wist precies wat dat betekende: hij bracht me een fleskalf. WERKELIJK ? Ik piepte opgewonden. Hoe weinig is het? ?
klein , hij zei. Toen sprongen mijn eierstokken, en laat me uitleggen waarom:
Van alle landbouwgerelateerde taken die ik heb meegemaakt in mijn bijna twaalf jaar op deze afgelegen, landelijke boerderij, is verreweg mijn favoriet het zorgen voor babykalveren die door hun moeders in de steek zijn gelaten. Het komt niet vaak voor, omdat de meeste moederkoeien het programma van lacteren en verzorgen van hun kalveren volgen. Maar als het gebeurt, ben ik de eerste in de rij om in te grijpen en ervoor te zorgen. Kies mij! Kies mij ! Ik zeg. Want meer dan vee bijeendrijven, brandmerken, kalveren castreren, paarden voeren, hooi vervoeren of wat dan ook wat we hier doen, een mager, bang kalfje krijgen, niet alleen om je te vertrouwen, maar om te gaan inzien dat de enorme melkfles die je vasthouden is hun voedselbron, en uiteindelijk, om zich echt veilig genoeg bij je te voelen om naast je op een zachte stapel hooi te kruipen en zijn hoofd in je schoot te laten rusten, is in de meest basale, moederlijke zin, de meest lonende beloning iets wat een moeder van vier kinderen die worstelt met het al dan niet krijgen van meer baby's, mogelijk kan doen, behalve het daadwerkelijk baren en verzorgen van een eigen zuigeling.
En als dat niet de langste aaneengesloten zin was die ik ooit op deze site heb geschreven, ren ik naakt door mijn huis als de klok middernacht slaat.
Ik neem dat terug. Ik zou liever mijn tandvlees herhaaldelijk laten schrapen met een ijspriem. Ik heb dit probleem met naaktheid.
Ik heb een sluipend vermoeden dat jullie mannen deze post helemaal niet voelen. Vergeef me.
Hoe dan ook, daarom ben ik de hele dag weggeweest; daarom heeft dit bericht moeten wachten. Omdat ik onze nieuwe kleine fuzzball met lange wimpers heb laten wennen aan zijn nieuwe opgravingen in onze oude rotsschuur. Omdat ik hem tussen mijn benen heb vastgehouden en de kalfsfles van achteren heb vastgehouden, zodat hij me niet voor hem ziet en bang wordt. En dus zal hij me niet schoppen. Omdat hij de tepel nog niet kan ontdekken, heb ik in het puntje van de tepel geknepen om de melkvervanger in zijn mond te laten druppelen. Omdat ik de gedachte niet kan verdragen dat de kleine runderliefde-muffin honger heeft. Dit spul kost TIJD, man! En we hebben het alleen over een kalf hier.
Maar ik kan het niet helpen. Ik ben een full-service draagmoeder. Morgen kan ik zijn hoeven polijsten.
Wacht even. Is hij een hij? Of is hij een zij? Ik realiseer me net dat ik nooit heb gecontroleerd.
Ik ga dat nu doen. Ik moet weten.
Liefde,
Pionier Vrouw
