Day 99 Deck Progress
Het dek/terras/balkon/veranda vordert goed, en binnen niet al te lange tijd kunnen we 's avonds naar The Lodge rijden en buiten zitten, limonade in de hand, uitkijkend in het uitgestrekte niets van het platteland, nadenkend over de de betekenis van het leven. We kunnen natuurlijk niet naar binnen om iets te koken omdat we nog niet eens aan de keuken zijn begonnen - wooHOO! - MAAR NOG STEEDS! We hebben in ieder geval limonade. Als we het meenemen, tenminste. Als we dat niet doen, dan is het helemaal vijverwater, schat!
Ja, het dek begint zeker vorm te krijgen.
Het is stevig, solide en ... nou ja, erg dek. Ik vind het altijd leuk om er in de late namiddag heen te rijden en de voortgang te controleren. En, weet je, bied aan om een handje te helpen met wat twee-bij-vier of twee-bij-tien of waar de werklieden mijn hulp ook bij nodig hebben.
9999 spirituele betekenis
Wayne (in het blauw) is een van de werklieden. Hij is echt heel leuk. Hij had medelijden met me omdat ik deze echt onpraktische platform-espadrilles droeg, dus rende hij naar me toe en spijkerde een stuk triplex vast zodat ik niet zou vallen.
Ik voelde me er een beetje een prinses door. Een prinses met plateau-espadrilles. Een prinses met plateau-espadrilles met matige tot ernstige hoogtevrees.
Mijn jongen gaat graag met mij mee. Hij draagt ook graag oranje spiershirts en veegt Wayne's Mountain Dews. Ik denk erover om zijn naam te veranderen in Billy-Bob.
Gewoon omdat.
kip en wilde rijst braadpan pionier vrouw
Maar zoals ik al zei, Wayne is aardig. Hij vindt het niet erg. En als hij dat doet, laat hij het niet zien.
Hoe dan ook, nadat mijn jongen op Mountain Dew is gesprongen, springt hij graag naar beneden en loopt over het dek.
hoe hebben ree en ladd drummond elkaar ontmoet?
Het is echt belangrijk voor hem om de verbindingen en bouten en zo te controleren ... je weet wel, om er zeker van te zijn dat de werklieden grondig werk doen.
Het is ook belangrijk voor hem om te zien hoe dicht hij bij het schiethamer kan komen voordat zijn moeder schreeuwt: DENK ER ZELFS NIET AAN!
Zie je mijn baby daarbuiten? Dat was het einde - we moesten meteen naar huis. Mijn hiney kon het niet meer aan. Want hoewel hij over een paar dagen vier wordt, is hij in mijn gedachten nog maar een week oud.
Deze baby's... ze maken nooit een kans, toch?
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
