Dag 379: Het probleem met zes bedden

Day 379 Trouble With Six Beds

Het was niet tot een recente gasten (onze eerste echte groep bezoekers) verliet The Lodge een paar weken geleden dat ik me realiseerde hoeveel werk het zou zijn om een ​​echte, fulltime bed-and-breakfast te hebben. Onze gasten waren zo netjes als ze maar konden zijn en lieten heel weinig opruimen achter dat moest worden gedaan. Het enige wat ik hoefde te doen was de badkamers snel bij te werken... en was de lakens en maak alle bedden op .

Klonk makkelijk. Maar lakens wassen en drogen en zes bedden opmaken is geen sinecure. Ik woon niet in The Lodge, dus het is niet iets dat ik geleidelijk aan gedurende de dag kan doen terwijl ik mijn dagelijkse routine doorloop. Ik heb echter ook genoeg te doen in mijn eigen huis, dus ik kan niet echt een hele dag in The Lodge doorbrengen met wachten tot lakens door de wascycli gaan.

Ik heb ook geen staf of bemanning om het voor mij te doen.

Dus moest ik een systeem bedenken.

Het systeem omvat een praktijk die enigszins controversieel zal zijn. Een praktijk die ik heb geleerd van mijn schoonmoeder.

Een oefening die sommigen van jullie zou kunnen doen aarzelen.

Sommigen van jullie zullen misschien zeggen: dat doe ik ook !

En een paar van jullie zullen zeggen Ga alstublieft langs de Velveeta . Als je dat doet, zit je in de verkeerde sectie. Klik zo snel mogelijk op The Pioneer Woman Cooks.

gebed tot Sint-Christoffel voor reizen

Dit is wat ik doe.

Ik was de lakens van een bed (samen met handdoeken uit de badkamer van die slaapkamer). Daarna haal ik de lakens uit de wasmachine. Dan Ik leg ze op bed terwijl ze nog vochtig zijn . Ik zorg ervoor dat ik de lakens gladstrijk terwijl ik ze op het bed leg. In plaats van ze aan de lijn te hangen en/of te strijken, is het de beste manier om ze glad en heerlijk uit te laten zien door lakens op het bed te leggen terwijl ze nog vochtig zijn, heb ik ontdekt.

Soms stop ik ze vijf minuten in de droger om ze een beetje op te warmen. Maar meestal doe ik dat niet. Maar het belangrijkste is dat ik de lakens niet instop als ze vochtig zijn; Ik heb ze gewoon los laten hangen.

Dan... verlaat ik The Lodge, ga naar huis en ga verder met mijn leven, waarbij ik de lakens op natuurlijke wijze aan de lucht laat drogen.

Houd er rekening mee dat de centrifugeercyclus haalt al het overtollige water uit de lakens, dus ze zijn nooit vochtig genoeg om het matras eronder te bevochtigen OF aan het hout op het bedframe.

(Dat was voor degenen onder u die zich erg ongemakkelijk en verlaten voelen bij de gedachte om vochtige lakens op een bed te leggen.)

Dan kom ik terug wanneer ik kan - later die avond of zelfs de volgende dag. En ik gooi nog een set lakens in de wasmachine. Terwijl ze aan het wassen zijn, maak ik het eerste bed op - het bed dat ik eerder die dag of de dag ervoor had. De lakens zijn droog, glad en mooi.

Zodra het centrifugeren is afgelopen, haal ik de lakens uit de wasmachine, leg ze op het bed... en vertrek.

Als ik later of de volgende dag terugkom, gooi ik er nog een set lakens in en maak ik DIT bed op. En ga zo maar door ... enzovoort ... enzovoort. Op deze manier heb ik nooit een grote dag die ik uit mijn leven moet snijden om alle bedden weer bij elkaar te krijgen.

Dus het systeem is in een notendop dit:

Ga naar de Loge.
Gooi een set lakens in de wasmachine.
Terwijl ze aan het wassen zijn, maak ik het bed op dat ik eerder heb gewassen.
Haal de lakens uit de wasmachine.
Leg ze op het bed, strijk ze glad en laat ze los hangen.
Ga weg en ga verder met mijn leven.
Herhaal als mijn leven het toelaat, beginnend vanaf de top.

Ik moest een soort systeem bedenken. Want toen ik onlangs besefte dat ik de lakens moest wassen en zes bedden moest opmaken naast de bedden die al in mijn eigen huis stonden, overwoog ik ergens naar een klein appartement te verhuizen. Ergens in een stad. Ergens alleen.

Ergens in de buurt van Starbucks.