Black Heels Tractor Wheels
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het vasthouden aan mij door dik en door dun en door dertig (alliteratie alert) gepassioneerde, zweterige, met liefde gevulde hoofdstukken van mijn onstuimige Harlequin-meets-Green Acres-roman. Ik vind het zo leuk om het met je te delen. En hoewel we het voorstel in de laatste aflevering hebben bereikt, zijn we eigenlijk gewoon opgewarmd. (Ik hoorde net de helft van jullie het woord ugh zeggen. Geef het toe.)
Een deel van het leuke van het delen van de verhalen van mijn vroege dagen met Marlboro Man is dat ik me alles over die tijd nog zo levendig kan herinneren.
Hier was het huis waar Marlboro Man woonde terwijl we aan het daten waren. We noemen het De Loge. We zijn samen naar een ander huis verhuisd nadat we getrouwd waren en hebben The Lodge sindsdien gebruikt als een pension voor bezoekende vrienden of familieleden.
Dit is de keuken waar Ik bereidde Marlboro Man een feestmaal van Linguine met Clam Sauce voor de allereerste keer. Het was ook de keuken waar ik voor de allerlaatste keer Marlboro Man een feestmaal van Linguine met Clam Sauce bereidde. Het grappige is dat ze op dezelfde dag gebeurden. Dit is ook de keuken waar Ik brak in huilen uit nadat ik zowel mijn geliefde hond had aangereden als het had verbroken met James, mijn Californische vriend, die die dag was ingevlogen om me te zien ondanks mijn smeekbeden om niet te komen. Ik kende Marlboro Man een kwestie van dagen. God houdt van hem omdat hij niet ver en snel van mij weg rent.
Het was ook een heel lelijke huilbui.
Hier is de tafel waar Marlboro Man en ik samen onze huisgemaakte-omdat-er-geen-restaurants-overal-te-vinden-diners waren, deelden. En het was precies op deze plek dat ik mijn eerste hap vlees nam in meer dan zeven jaar. En de plaats waar ik besloot dat mijn dagen als vegetariër voorbij waren.
Hier is de gastenbadkamer waar ik mijn neus poederde en nieuwe lagen Clinique Naturally Glossy Mascara en Bobbi Brown-lippenstift aanbracht tijdens onze dates, omdat ik er altijd fris en levendig uit wilde zien.
Dit is het uitzicht vanaf de veranda aan de achterkant, waar Marlboro Man en ik avond na avond samen zaten, starend in het niets en veel pratend en knuffelend en knuffelend. Het was ook de plaats waar Marlboro Man voor het eerst de woorden ik hou van je tegen me uitsprak, niet twee weken na onze eerste date. Hij was niet bang.
Leuk weetje: zie je dat huis dichter bij de schuren? Dat is waar Cowboy Josh leeft.
Hier is de lange gang die naar de slaapkamers leidt.
Hier is een van de gastenkamers. Ze zijn gezellig en schilderachtig.
En dit? Dit is de woonkamer, waar in de begindagen van onze romance Marlboro Man en ik samen talloze onderzeeërfilms keken, opgerold in elkaars armen. Het was de plaats waar ik voor het eerst voorzichtigheid in de wind gooide en het gevoel teruggaf dat ik van je hou. De volgende dag stelde Marlboro Man ten huwelijk.
De Lodge is altijd een speciale plek voor mij geweest.
En nu moet ik je iets vertellen.
Dit is nu de woonkamer:
Het ziet er een beetje anders uit.
Oh, en hier is de gang die naar de slaapkamers leidt. Het ziet er ook een beetje anders uit.
Om je de waarheid te zeggen, ik weet niet eens wat dit is. Oh, wacht - zie je die gele steiger? Dat is in de knusse en knusse kleine slaapkamer die ik je eerder liet zien.
Na een lange, lange tijd met onze duimen te hebben getwist, zijn Marlboro Man en ik begonnen met de totale verbouwing van The Lodge. Hij heeft al een tijdje ontelbare reparaties onder het oppervlak nodig en daarnaast hebben we een aantal leuke dingen die we er uiteindelijk mee willen doen, dingen die ik natuurlijk met jullie zal delen. En hoewel het een beetje bitterzoet is om samen door de kale botten van de vroege stadia van ons leven te lopen, is het ook opwindend om het zaagsel in de lucht te ruiken. En de waarheid is dat er iets zo hoopvol is aan een voorhamer.
Wie zei dat? Nietzsche?
Hoe dan ook, als je geïnteresseerd bent, ben ik van plan om de gedetailleerde voortgang van het The Lodge-project hier te delen terwijl het zich ontvouwt. Ik zal de plannen, de hindernissen, de glitches en het plezier bespreken, en ik zal (zoals altijd) op jou vertrouwen voor meningen en perspectief. Er zullen peilingen zijn! Heel veel polls! En je zult samen met mij kleuren, tegels en stijlen van Boeddha's kiezen. Want laten we eerlijk zijn: ik weet eigenlijk niet veel over de verschillende stijlen Boeddha's die op de markt verkrijgbaar zijn. Tegels, ofwel.
Dus wie is er bij mij? Kom op ... ik beloof veel foto's van driejarigen die op draagbare kachels rijden.
En weg zijn we!
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
