Fietsen, mest en de menselijke natuur

Bikes Manure Human Nature

Pesky Tim, zijn vrouw, Missy, en hun twee punks wonen ongeveer vijf kilometer van ons huis. Maar als al onze kinderen bij elkaar komen, doen ze alsof ze elkaar al tien jaar niet meer hebben gezien... levend voor een decennium, wat mijn verklaring nog krachtiger maakt. Ze zijn dol op elkaar en hebben zoveel plezier samen als alleen neven dat kunnen... en elke gelegenheid voor hen om samen te komen is altijd een reden tot feest.

Bovendien zijn ze familie, wat betekent dat ik niet alle paardenpoep van de tennisbaan hoef te scheppen als ze komen opdagen. Van alle mensen op deze aarde begrijpen Tim en Missy paardenpoep. Sterker nog, ik denk niet eens dat ze het zien.

Me? Ik zal paardenpoep nooit begrijpen. Maar dat moeras zullen we een andere keer moeten uitbaggeren.

beste cadeaus voor universiteitsjongens

Ik vind het heerlijk om aan de zijlijn te zitten en de neven en nichten te zien spelen.

Ze hadden onlangs een fiets / skooter / driewieler / fietshellingthema. En terwijl ik toekeek, bedacht ik dat kinderen op fietshellingen niet anders zijn dan volwassenen die door het leven gaan.

Mijn tweede dochter, van al mijn kinderen, is aan de avontuurlijke kant. De voorzichtig avontuurlijke kant.

Ze sprong gelijk op haar fiets en reed recht op de nieuwe fietshelling af...

En zonder enige aarzeling een beetje lucht gegrepen...

Zelfs toen haar kleine broertje Fruit Loops op de achtergrond kauwde.

Wauw! Ze vliegt bijna over het stuur.

Ik was zo trots op mijn meisje dat ze de fietshelling omarmde. Ik kon niet anders dan opzwellen van trots.

Maar toen kwam de jongen van Pesky Tim langs.

En liet mijn meisje het een en ander zien.

Toen maakte hij een cirkel...

En deed het weer.

En opnieuw.

Dit is natuurlijk zijn benadering in het leven: geen angst, geen aarzeling, geen risicoberekening. Hij heeft onderweg verschillende tanden uitgeslagen en een paar botten gebroken. Serieus, ik denk dat het kind die aandoening heeft waardoor hij geen pijn voelt. Waarom, onlangs toen ik hem zapte met een Hot Shot, huilde hij alleen maar om... vijf minuten !

Hij is altijd aan de harde kant geweest.

heilige voor veilig reizen

Daarna was het de beurt aan mijn oudste.

Ze is een beetje zoals ik: ze mikt heel laag in het leven en kiest de kleinste beschikbare fiets. Dan is haar kans op mislukking kleiner en loopt ze minder risico om gewond te raken.

Ik hou van die aanpak.

** Let op de drie yay-hoo's op de achtergrond, die me buitenshuis en thuis opeten. Voordat de ochtend voorbij is, hebben ze achttien dozen droge ontbijtgranen gegeten, ik maak geen grapje.

Oké, misschien zeventien.

Maar goed, terug naar mijn oudste. Wat er uiteindelijk gebeurt als je heel laag schiet, is dat je belachelijk wordt gemaakt, wat gebeurde net voordat ze haar driewieler afwierp en op de fiets van haar zus sprong, die nog veertig maten te klein was voor haar ooievaarspootjes.

En weg ging ze, haar angsten - en een grote stapel paardenpoep - achter zich latend.

Wat maakt het uit als ze maar 2 cm lucht heeft opgevangen?

Als je het mij vraagt, wordt lucht vangen ZEER overschat.

Plus, awww - kijk eens hoeveel plezier ze had. Wat haar betreft is ze Evel Knievel! Het is maar hoe je naar de dingen in het leven kijkt.

En eigenlijk laten de volgende paar foto's haar op Evel Knievel lijken.

Ik zal je laten zien.

Dit is het meisje van Pesky Tim. Aan de blik op haar gezicht zou je denken dat ze op het punt stond een heel lieve sprong uit te voeren.

Of misschien…

Kan zijn…

Misschien niet.

En hé, luister. Ik denk niet dat er iets mis is met het springen van een schip midden in een uitdaging. Het is een stuk beter dan een fietswrak hebben.

Ik heb nooit graag fietswrakken gehad. Ik wilde altijd mijn moeder, en ik vond het niet leuk om mijn moeder te willen. Ik voelde me kwetsbaar en zwak.

Ik heb nog een paar problemen om uit te werken.

De kleerkast van mijn baby wordt vandaag aangeboden door Mijn mama doet geen was .

Vrijdag in de bioscoop.

54 engel nummer