ASU versus A&M

Asu Vs M

We zijn zaterdagavond naar de ASU/A&M-wedstrijd in Houston geweest en het was een spannende plek om te zijn!

Ook al was de wedstrijd niet in College Station, de A&M-studenten en alumni waren volop aanwezig.

En ik ben bevallen van een van hen! Ze zat direct links van mij.

Ik ben ook bevallen van het meisje direct rechts van mij. Zij, samen met haar zus en, zo blijkt, haar moeder, stonden allemaal stevig aan de Aggie-kant van de dingen.

de pionierende vrouw kookt: kom en haal het!: eenvoudige, heerlijke recepten voor een waanzinnig druk leven

Ik kon het niet helpen. Het was onmiskenbaar. Ik liep het stadion binnen en realiseerde me voor het eerst dat ik A&M niet aanmoedigde voor deze wedstrijd. Mijn dochter is gewoon te opgewonden om daar student te zijn, en haar besluit om A&M bij te wonen was het afgelopen jaar zo'n grote gebeurtenis in onze familie. En ja, ASU is de school van Marlboro Man, maar er is door de jaren heen in ieder geval een precedent geweest dat ik niet voor ASU juichte: specifiek die ene game elk jaar wanneer USC ze speelt. Dus voor mij was het niet zo'n grote stap.

Marlboro Man begreep het volkomen.

Hij heeft sinds zaterdag niet meer met me gesproken... maar hij begreep het volkomen.

Ik zal dus niet alle ins en outs, ups en downs van het spel doornemen. Als je naar universiteitsvoetbal kijkt, weet je de uitkomst. A&M begon sterk...

En er waren een paar momenten van hoop voor ASU. Neef Matteo was strikt in het ASU-kamp naast Marlboro Man.

Maar Drummond, zijn oudste kind, was helemaal een Aggie, net als wij meisjes! (Goed gedaan, Drum.)

Op een aparte noot, Drummond was dol op de Fightin' Texas Aggie Band!

(Ik vond het ook geweldig!)

De meiden en ik juichten openlijk voor A&M, maar naarmate het duidelijker werd dat het er niet al te goed uitzag voor ASU, trokken we ons een beetje terug uit respect voor Marlboro Man en de vele andere ASU-fans om ons heen. En ik weet dat alles eerlijk is in liefde, oorlog en voetbal ... maar we wilden het er nog steeds niet inwrijven.

(Nu Drummond? Op zijn jonge leeftijd heeft hij dat niveau van begrip en empathie nog niet bereikt. Hij schreeuwde de hele tijd om de Aggies.)

Om de gekke menigte te verslaan, vertrok ik in het 4e kwartaal met Drummond en zijn kleine broertje Harrison, zodat we de lightrail terug naar het hotel konden nemen en ijs konden bestellen bij roomservice.

(Dat was de enige manier waarop ik ze uit het stadion kon krijgen.)

(Ik moet zeggen dat het voor mij ook een gezonde motivatie was.)

Marlboro Man was zijn wonden een beetje aan het likken toen ze eindelijk allemaal terugkwamen in de hotelkamer, maar over het algemeen had hij een geweldige tijd en we waren blij dat we de familietijd met Alex hadden.

555 engel nummer tweelingvlam scheiding

Dit geeft ongeveer weer hoe we achter in het vliegtuig zaten op de reis naar huis. Het was een snelle reis en vermoeiend leuk, en ik heb nog nooit zoveel gezweet in mijn leven buiten een trainingsomgeving. Maar dat is een ander verhaal voor een andere keer.

Hopelijk hebben jullie allemaal een heerlijk weekend gehad!

(Pssst. GIG 'EM, AGGIES!)