Once Upon Time
Er was eens (oké, onlangs) touwde Josh een kalf.
Het was weggelopen van de kudde, en we kunnen niet hebben dat kleine kalveren weglopen van de kudde.
We kunnen het gewoon niet.
ik weet het niet precies waarom dat kunnen we niet. Ik weet gewoon dat we dat niet kunnen.
Maak je geen zorgen: het kalf is in orde. Hij ligt daar maar even terwijl Josh het touw van zijn achterpoten losmaakt. Maar ik zal je één ding vertellen dat ik weet: de grote rode mama waardeert het helemaal niet. Ze cirkelt gewoon om Josh en haar kuit, zenuwachtig ijsberend. Als ze handen had, zou ze ze uitwringen.
Dit is altijd een van mijn favoriete onderdelen van het leven op de boerderij geweest: het observeren van het sterke moederinstinct van de koeien. Ze zijn zo gehecht aan hun kuiten; een moederkoe kan een kudde van honderd kalveren binnenlopen en binnen een minuut of twee heeft ze de hare gevonden. En ze maken zich zorgen om hun kalveren; in de tijd dat we ze een uur of twee apart moeten zetten om de kalveren wat medicijnen te geven, zijn de moederkoeien nerveus...zweven...kijken.
Het zijn goede mama's, die koeien.
Hier bijvoorbeeld. Nadat hij het touw had verwijderd, wilde Josh het kalf - slechts een paar dagen oud - een beetje een boost geven, zodat hij met zijn moeder zou gaan wandelen en de kudde weer zou vinden. En zodra Josh zijn handen op de kleine zuignap legde, ging zijn moeder recht op hem af.
En zo weet je hoe sterk dat moederinstinct is. Normaal gesproken zou je nooit een koe betrappen die vrijwillig naar een mens toeloopt als deze. Ze zijn erg schichtig. Maar in dit geval overtroefde de zorg van de koe voor haar baby alle instinct om ver weg te blijven van die grappig uitziende kerel met die rare hoed.
Ik kon zien dat Josh meer dan een beetje bezorgd was dat de moederkoe ballistisch zou worden en hem gewoon gladjes zou overrijden.
Het is eerder gebeurd. Soms worden de mama's een beetje fel over hun baby's.
Uh, ja mevrouw... hier is uw baby, mevrouw. Ik wilde er gewoon zeker van zijn dat uw baby terugkwam bij de kudde, mevrouw. Oké, mevrouw? Bent u boos op mij, mevrouw? Dood me alstublieft niet, mevrouw.
Ze heeft hem niet vermoord.
Zij en haar baby liepen gewoon weg.
En Josh keerde terug naar zijn paard, dankbaar dat hij nog liep.
Gaat het, lieverd schookums pookie pie?
MAMMA ! Jij bent Gênant IK!
Het spijt me, schat. Kan ik iets voor je halen?
Kan ik wat melk voor je halen?
Hoe voel je je nu, lieverd? Was het eng? Ben je oke? Mama is hier nu. Kan ik wat melk voor je halen?
wolvencadeaus voor wolvenliefhebbers
Kan ik alstublieft haal je wat melk?
Ik ben een beetje volgezogen.
Het einde.
Was dat geen lief verhaal?
