New Marbles
Het is alweer een paar maanden geleden dat we de eerste fase van Het gebouw , en zoals ik al aangaf in deze post , we zijn er dol op. Het was een behoorlijk groot project om die fase af te krijgen, en aangezien het kantoor slechts 1/4 van het hele gebouw beslaat, wilden we tijd besteden aan het opstellen van een stevig plan voordat we de volgende fase in gang zetten, die zal de delicatessenwinkel, handelswinkel en evenementenruimte zijn.
Mijn man en ik verloren onze knikkers toen we besloten dit oude gebouw te kopen, maar we zijn zo blij dat we dat hebben gedaan. Wie heeft er eigenlijk knikkers nodig? Knikkers zijn saai. Dat gezegd hebbende, het kostte zoveel intensieve (en intestinale) inspanning en focus om de eerste fase gedaan en afgestoft te krijgen, Ladd, zijn moeder en ik waren verbaasd dat we nog steeds van elkaar hielden tegen de tijd dat het klaar was. Niet dat het proces vol onenigheid en strijd was - meer dat het zo'n voortdurende druppel-druppel-druppel was van beslissingen en oordelen, dat tegen de tijd dat het klaar was, we nog meer verstoken waren van knikkers dan toen we begonnen.
Dat is de reden waarom, na een paar maanden plannen van de resterende 3/4 van het gebouw, mijn schat en ik ons uiteindelijk overgaven en besloten om wat hulp van buitenaf in te schakelen voor de planningsfase. Je zou kunnen zeggen dat we op een ochtend wakker werden met nieuwe knikkers. We hadden geschetst en besproken en nagedacht en ons afgevraagd en gekozen en herkozen en op de tweede plaats geraden... toen op een dag kwam het bij ons op dat voor de nieuwe ruimtes - ruimtes waar ook andere mensen dan onze eigen familie bij betrokken zullen zijn - het veel logischer zou zijn voor ons om iemand binnen te halen die echt weet wat ze in tarnation doen. Ha.
(Ik hoor je het zeggen. Ik kan het. Geez, Ree - om hulp vragen. Wat een concept! Ha. Je denkt niet dat ik je hoor, maar ik hoor.)
Ik ben zo blij dat we onze handen in de lucht hebben gestoken en besloten om dit hele verdomde ding niet zelf te plannen om de volgende redenen:
* Ik weet niets.
droom van het doden van spinnen
* Mijn man heeft een ranch te runnen.
* Ik heb dingen te doen, man.
* Als Ladd en ik alleen waren doorgegaan, zou het project rond juli 2047 voltooid zijn, wat ver voorbij onze oorspronkelijke deadline is.
* Ik kan mijn energie besteden en me concentreren op de visie en het plezier van de plaats in plaats van de leidingen, leidingen en codes.
* Dit gaat nu echt gebeuren!
Dus of je dit nu leest als een positieve ontwikkeling of als een waarschuwend verhaal over bereid zijn om je in een vroeg stadium over te geven en om hulp te vragen, het is aan jou.
hoe ossenhaas in de oven te koken
Ik wilde je alleen informeren over de status van dingen! Ik hou je op de hoogte als het spannend wordt.
Liefde,
ik
