Het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet

It S Just Not Something You See Every Day

Ik denk dat de reden dat ik zo dol ben op de boerderij, is dat het een plek van totale rust en ontspanning voor mij is. Oh, er is altijd genoeg werk aan de gang daar beneden, ja. Maar de boerderij is 250 mijl verwijderd van alle eisen en verantwoordelijkheden van thuis. Op de boerderij gaat de telefoon niet. En er is daar geen voetbaltraining, God helpe mijn carpool-hatende hiney. Ook heeft de boerderij, in tegenstelling tot onze boerderij op de ranch in het noorden, geen grote vijver op loopafstand van het huis, wat betekent dat ik mijn twee jonge jongens echt buiten kan laten stoeien en ravotten zonder ze elke 3,7 seconden te hoeven controleren.

En tot slot, het allerbelangrijkste, mijn schoonmoeder is bijna altijd op de boerderij. Dit betekent meerdere dingen voor mij. Ten eerste heb ik de vrijheid om naar believen het huis in en uit te springen, vaak alleen op de Gator om foto's te maken van koeien of paarden of gras of aarde als ik dat wil, want mijn schoonmoeder is tenslotte weer thuis om op de kinderen te passen. Ten tweede, mijn schoonmoeder is toevallig een van die mensen die constant de was en de afwas doen - Heer help me, ze heeft eigenlijk geniet van dus hoewel ik mijn best doe om een ​​bepaald niveau van orde en netheid te handhaven (ik maak mijn bed op en dat is het) terwijl ik op de boerderij ben, kan ik er altijd gerust op zijn dat alle huishoudelijke taken door iemand anders dan ik. Het is een mooi, mooi ding.

Toen we vorige week op de boerderij aankwamen, was echter niet alleen mijn schoonmoeder niet daar, zowel mijn schoonvader als mijn vervelende zwager, Tim, waren . Dit betekende dat ik de enige vrouw op het terrein was; de vrouw des huizes; de bewaarder van alles wat huiselijk is. En hoewel ik heel blij was weer op de boerderij te zijn, was ik me er ook pijnlijk van bewust dat het niet de picknick zou zijn die ik gewend was.

Maar echt, de huishoudelijke taken bleken niet zo veeleisend. We haalden de eerste avond pizza op voor het avondeten en gebruikten papieren borden, wat een triomfantelijke ervaring voor mij was. En die eerste nacht, tot mijn alleraangenaamste verrassing, mijn schoonvader... eigenlijk de lading kinderkleding opgevouwen die ik in de wasmachine / droger had gegooid . Ik was zo extatisch dat ik bijna over het hoofd zag dat een kleine, turquoise string met stippen van mij op de een of andere manier in de mix was terechtgekomen. Ach ja , Ik zei tegen mezelf. Hopelijk denkt hij dat het een van de hoofdbanden van de meisjes is of misschien een nieuwerwetse katapult die Marlboro Man gebruikt om coyotes af te schrikken . Deze reis naar de boerderij zou toch helemaal goed komen, dacht ik, terwijl ik me in de grote, comfortabele bank nestelde en mijn tenen begon te plukken voor de avond.

Maar het bleek dat Marlboro Man andere plannen in gedachten had. Hij besloot dat zijn taak op de boerderij, samen met het verzamelen en sorteren van meer dan 5.000 runderen, was om mij te motiveren om te profiteren van de talloze fotomogelijkheden die ons daar omringen. Terwijl ik gewend ben aan een meer ontspannen tempo op de boerderij - om vijf uur opstaan, om elf uur terug in huis, tenen plukken tot bedtijd - was het deze keer heel anders. Fotomomenten doken op alle uren van de dag op, en ze waren alle onder mijn aandacht gebracht door Marlboro Man's kenmerkende zin van de reis, ' Het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet '

Hij zei het toen we de eerste ochtend vroeg een weiland van 1.100 runderen verzamelden.

Toen hield ik het voor gezien en ging terug naar het huis om rond te lopen en bezig te zijn.

Na de lunch, toen ik aannam dat het begrepen was dat ik thuis zou blijven terwijl onze tweejarige zijn dutje deed, riep Marlboro Man me opnieuw. ik absoluut had om naar nummer drie te komen, zei hij. Ze verzamelden meer dan 1.300 stieren en het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet.

En hij had gelijk: het was een heel gezicht. Hier is Lynn, onze cowboy, terwijl het vee door de poort beweegt.

Toen we ze allemaal in de hokken hadden verzameld, ging ik naar het huis. Mijn baby werd moe en bovendien had ik daar echt belangrijke dingen te doen. Echte, echt belangrijke dingen.

heilige barbara gebed voor liefde

Maar net toen ik op het punt stond een schone vlucht te maken, wees Marlboro Man me naar beneden en instrueerde me om op de enorme veeweegschalen te klimmen, zodat ik deze foto kon maken van de 2.400 ossen in de hokken, omdat het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet .

En de volgende ochtend, ondanks een woedend geval van roodvonk, moest ik het comfort en de veiligheid van mijn bed verlaten, zodat ik zonsopgangfoto's als volgt kon maken:

Die Marlboro-man. Hij is zo'n slavendrijver.

Omdat we later die dag de boerderij moesten verlaten, dacht ik dat ik een voorsprong zou krijgen door terug naar huis te gaan en de tassen in te pakken. Maar even later ging de telefoon. Het was Marlboro-man. Ik moest op de Gator springen en naar nummer vijf komen, zei hij. ' Maar ik heb gordelroos ,' smeekte ik. ' En mijn reuma speelt weer op ik heb net mijn armen geamputeerd en kan geen foto's meer maken '

Verrassend genoeg kocht hij het niet. ' Oh kom op ,' hij zei. ' Al het vee gaat naar beneden dat trekken en het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet '

Ik ging, omdat er iets is aan de stem van Marlboro Man waardoor ik totaal niet in staat ben om niet alles te doen wat hij me ooit vraagt. Ik denk dat ik gewoon een slaaf van zijn liefde ben.

Mijn tweejarige en ik volgden langs de hobbelige boerderij in de Gator, maar de kudde bewoog te snel en ik kon de achterstand niet inhalen. Marlboro Man reed snel op zijn witte paard aan, wees me in de goede richting en zei dat ik het moest vloeren, anders zou ik het schot missen. En dat zou natuurlijk gewetenloos zijn, want het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet .

Waar mijn studerende echtgenoot echter geen rekening mee hield, was dat de dang Gator veerkrachtig was. En ik had een tweejarige, mijn camera, een tas vol lenzen en een volle kop koffie met slagroom. Om nog maar te zwijgen van ik had niet precies gepland op een hobbelige ATV-rit die ochtend toen ik ervoor had gekozen om mijn delicate, kanten turquoise bh te dragen in plaats van de meer ondersteunende sport-bh die ik meestal bij de hand heb voor paardrijden en hardlopen. En dat als ik nog sneller met die Gator zou rijden, de borsten die ik nog had na de geboorte en het voeden van zijn vier kinderen, tegen de tijd dat ik klaar was op mijn knieën zouden bungelen.

Marlboro Man kennende zou hij echter willen dat ik daar ook een foto van zou maken. Omdat het is gewoon niet iets dat je elke dag ziet.