I Want Thank You
Om me aan te moedigen toen mijn kookboek afgelopen herfst werd uitgebracht.
Dat hoefde niet. Maar je deed.
Om naar mijn signeersessies te komen, om in de rij te wachten en om geweldig te zijn.
De herinneringen zijn ontelbaar en onbetaalbaar:
Om bij me te blijven tijdens, na en ondanks momenten als deze:
En omdat ik me altijd het gevoel heb gegeven dat ik mezelf kan zijn ... wat niet altijd mooi is.
Voor dit .
Mijn God.
Heel erg bedankt.
Voor het aanmoedigen van mij om dit te schrijven ... en om de saga in een boek voort te zetten.
Om te zeggen dat ik het zonder jou nooit zou hebben geschreven, is het understatement van de eeuw. Het zou gewoon niet zijn gebeurd.
Om dit soort dingen te lezen...
De beproeving van de fruitstreep
En niet rennen, schreeuwen vanaf je computer en/of medische professionals waarschuwen.
Om dit soort dingen te lezen...
Oma Iny's Booger
En mij nog een kans geven.
Dat had je waarschijnlijk niet moeten doen.
Voor het begrijpen van de humor van een foto van een vuile, naakte driejarige die slaapt op de stoep.
En niet over mij oordelen.
Je weet dit misschien niet, maar niet iedereen zou dit per se begrijpen.
Om mij aan te moedigen dit naar John Deere te sturen voor gebruik in hun marketingstrategieën:
En voor het met me eens zijn toen ik besloot het niet te doen.
Voor het aanmoedigen van mij in mijn fotografie, toen ik van dit...
Om dit…
En nog steeds leren.
En voor het niet mailen van telefoonnummers van psychotherapeuten toen ik het nodig vond om te schrijven over mijn roestkleurige Sassoon slipje in 2006.
Het was maar een tijdelijke duik.
Waarin, ik ben er nog steeds niet uit. Ik weet alleen dat het een duik was.
En oké, misschien heb ik een paar telefoonnummers van psychotherapeuten. Maar slechts een paar.
Negen, top.
Maar ik ga niet meer achteruit graven. Om heel eerlijk te zijn, ben ik bang voor wat ik zou kunnen vinden.
In plaats daarvan ga ik gewoon verder met mijn oorspronkelijke doel voor dit bericht.
292 nummer
Ik wil je bedanken.
Toen ik je opmerkingen las op mijn samenvatting van mijn Good Morning America-ervaring vorige week - en ik lees elke opmerking die ik ontvang - voelde ik niets dan ongebreidelde waardering voor je vriendschap. Van alle activiteiten in New York - het maken van kaneelbroodjes op de nationale tv, het rondhangen met George Stephanopoulos terwijl hij mijn stoofvlees at - was het jouw feedback die het hoogtepunt van mijn week bleek te zijn. Jullie waren allemaal zo ondersteunend, zo ongelooflijk aardig... Ik voelde dat in het weekend, nadat ik mijn verhaal had gepost... Ik voelde het donderdag, net voordat de camera's op de GMA-set begonnen te draaien... Ik voelde het woensdag, terwijl ik Fox aan het filmen was & Vrienden... en ik voelde het vrijdagmiddag op een besneeuwd vliegveld in New York, terwijl ik wachtte om te zien of ik thuis zou kunnen komen.
Bovenal voel ik het hier, thuis op het platteland, dag in dag uit terwijl ik mijn punkers thuisonderwijs geef en Marlboro Man help de ranch te runnen ( helpen een relatief begrip is) en schrijf voor deze website in alle beschikbare tussenruimtes. Vanaf mijn allereerste bericht in mei 2006 tot mijn allereerste recept enkele maanden later ... tot mijn talloze landelijke avonturen, tranen, triomfen en zwakheden, ik heb je steun bij elke stap gevoeld.
Het is tastbaar.
Het leidt mij.
Deze site zou niet bestaan zonder.
En daar wil ik je voor bedanken.
En als een klein blijk van mijn waardering...
Dit is voor jou.
Tenzij je een heteroseksuele mannelijke lezer bent ... en dan wil je misschien doorklikken naar mijn receptengedeelte.
Ik heb altijd gewild dat deze site iets voor iedereen zou hebben!
Hou meer van mijn bagage,
P-Dub
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
