Jij en ik tegen de wereld

You Me Against World

Ik kijk graag naar het gedrag van wilde paarden. Er is altijd... iets aan de hand.

Het interesseert me bijvoorbeeld altijd dat paarden van dezelfde kleur altijd bij elkaar lijken te komen. Waarom is dat? Er zijn geen spiegels op de prairie. Hoe weet een paard instinctief welke paarden het meest op haar lijken?

220 engel nummer liefde

En dit is niet mijn verbeelding, in tegenstelling tot de meeste van mijn andere ideeën en theorieën. Dit is een bewezen feit: de laurierpaarden zijn hier altijd in een cluster; de zwarte paarden zijn daar; daar hangen de blonde/buckskin-paarden. Iemand legt het me alsjeblieft uit. Is het inderdaad instinct? Een manier om de voortzetting van hun kleurenbloedlijn te verzekeren? Als dochter van een arts voel ik me genoodzaakt om deze zaak meteen tot op de bodem uit te zoeken en het empirische bewijs rond de bewijsbevindingen en verificatie en de bevestiging en onderbouwing van de gegevens te onderzoeken.

En de onrechtmatige daad.

Wacht. Dat is de wet.

Verder gaan…

Een ander interessant gedrag is het feit dat bepaalde paarden hier en daar, om wat voor reden dan ook, gemarginaliseerd, gemeden, uitgeworpen lijken te worden - niet anders dan een kind dat geen spelletjes op de speelplaats heeft of een jongen met wie niemand in de lunchroom wil zitten. Ik weet niet waarom dit gebeurt, maar het lijkt over het algemeen iets te maken te hebben met het feit dat de paarden in kwestie ofwel zwakker dan gemiddeld zijn... of wit. De witte paarden met de ijsblauwe ogen lijken gewoon niet veel vrienden te hebben. En zoals je in deze serie foto's zult zien, verbetert het hebben van een veulen met een normaal uiterlijk echt niets om hun status te verbeteren.

Au! De moeder van het veulen - de witte merrie - kwam binnen om een ​​hapje te eten. Dat is alles wat ze deed. Ze raakte niemand aan en viel niemand lastig, en binnen enkele seconden werd ze weggerend.

Laten we eens nader kijken.

O, de pijn. De pijn van marginalisering.

Hebben we deze steek niet allemaal op een of ander moment gevoeld? De mijne zat in de negende klas. Ik denk dat mensen bang waren om een ​​elektrische schok te krijgen van mijn mond met beugel.

Maar dat bespreken we een andere keer.

nummer 1044

Je moet het echter aan mama overhandigen - homegirl gaat meteen terug naar binnen en probeert het opnieuw.

En hoewel het er op het eerste gezicht veelbelovend uitziet...

Ze wordt uit de menigte gejaagd terwijl haar nieuwsgierige veulen toekijkt.

*Cue Helen Reddy Muziek*

Jij en ik tegen de wereld…
Soms voelt het alsof jij en ik tegen de wereld zijn
Wanneer alle anderen hun rug toekeren en weglopen
Je kunt op me rekenen staaaaaaaaaaaaaaaaaaay….

Soms is het plattelandsleven echt deprimerend.

Een ander interessant gedrag hier is het feit dat paarden alleen het gras lijken te willen de andere paarden eten . Ik heb dit nooit begrepen. Hebben ze de laatste tijd rondgekeken? Um, er is genoeg gras, amigas! Ik zal nooit begrijpen waarom sommige van deze dames niet gewoon een paar stappen naar het noorden nemen en zich in vrede tegoed doen... zoals ik altijd deed toen ik alleen naar Luby's Cafetaria ging terwijl ik zwanger was van mijn tweede kind. Ik zou me geen zorgen maken om erbij te horen; Ik parkeerde mezelf gewoon aan een tafel in de verte in de hoek en ging naar TOWN. Wie heeft er gezelschap nodig als je macaroni en kaas, verwelkte spinazie en schelvisamandel eet?

Deze paarden zouden zoveel van ons kunnen leren, als ze hun ogen maar open zouden laten gaan.