Je kunt niet stoppen met wat er komt

You Can T Stop What S Comin

Weet je dat 'als' het middelste woord in het leven is?

–Dennis Hopper, Apocalyps nu

Een vriend en zeer aanstaande moeder in spe vroeg me onlangs hoeveel het leven verandert als je ouder wordt. Ze wist natuurlijk het antwoord, daar ze de afgelopen zeven maanden ongetwijfeld tientallen anderen over de kwestie had horen denken. Maar in tijden van persoonlijke verandering hebben we de neiging om zoveel mogelijk geruststelling te zoeken, en hoe dan ook, zo'n vraag is een beproefde gespreksaanzet in elke sociale situatie waarin je zichtbaar zwanger bent.

Als ik deze vraag hoor, zeg ik wat volgens mij waar is, dat ouderschap een wonderbaarlijke, zij het soms uitdagende ervaring is en een levenslange toewijding die het leven verrijkt op manieren waarvoor we geen referentiekader hebben. Ik geloof ook dat het heel snel comfortabel, vertrouwd en juist voelt om door de deuropening van het ouderschap te gaan.

Dat laatste is waar met de meeste grote veranderingen in het leven. Het is het zoeken naar een parkeerplaats, de rij voor kaartjes, het vinden-je-zitplaats-tijdens-de-previews dat angst veroorzaakt. Zodra de show begint, zit je goed. Natuurlijk verwijs ik voornamelijk naar verandering die we orkestreren en kiezen, of op zijn minst een idee hebben voordat het gebeurt.

Soms worden we door de deuropening van Change geduwd of gesleept, of abrupt gewekt om de deur, de kamer, misschien het hele huis en de buurt te vinden.

Wat belangrijk is, denk ik, is wat we vervolgens doen.

beste tapijtreiniger voor huisdierenvlekken

Je kunt niet stoppen wat er komt. Het wacht niet allemaal op jou.

–Barry Corbin, geen land voor oude mannen

Ons gesprek bracht me ertoe na te denken over onze relatie tot verandering en hoe deze wordt behandeld, ten goede of ten kwade, in onze verhalen, in The Movies. Ongetwijfeld gaat zowat elke film over verandering: angst voor verandering, verlangen naar verandering, verlossing of persoonlijke transformatie. Vaak komt het neer op:

Verandering zal je vinden , of je dat nu wilt of niet. Om onbekende redenen is de verandering in de films donkerder en plotselinger in stille, idyllische stadjes zoals Haddonfield, Illinois; Cuesta Verde, Californië; of Castle Rock, Maine.

Verandering is eng. Vraag het maar aan Macon van The Accidental Tourist voorzichtig, dat zijn niet de Whoppers die je gewend bent aan Leary, die bang is voor verandering, zelfs zo goedaardig als extra augurk en ui.

Omarm verandering en neem niets als vanzelfsprekend aan. Omdat het leven, zoals de grote filosoof Ferris Bueller opmerkte, behoorlijk snel gaat. Als je niet af en toe stopt en rondkijkt, kun je het missen.

Ik heb geleerd dat ik de kracht heb om te veranderen.

-Al Pacino, Godfather II

dr die cadeaus voor haar

Hier zijn nu vijf van mijn favoriete films die een speciaal inzicht bieden in de oneindig diverse en fascinerende manieren waarop complexe maar kwetsbare mensen met verandering worden geconfronteerd.

Geen land voor oude mannen

Het is een puinhoop, nietwaar? informeert de jonge hulpsheriff bij sheriff Ed Tom Bell. De mannen staan ​​in een eenzaam stukje woestijn en overzien de nasleep van een mislukte drugsdeal en vuurgevecht. Als dat niet zo is, is het genoeg tot er een puinhoop komt, zegt Ed Tom. Dit trieste en verwarde understatement van Tommy Lee Jones’ Sheriff Bell is de rode draad die de even onaangename incidenten die zullen volgen met elkaar verbindt. De meeste hebben te maken met een krankzinnige maar meeslepende moordenaar die door Texas reist en mensen stuurt met een verdovingsgeweer voor vee. Het maakt allemaal deel uit van een duistere, aanzwellende storm van geweld en onverschilligheid voor lijden die Sheriff Bell heeft zien aankomen:

De misdaad die je nu ziet, het is moeilijk om zelfs maar de maat ervan te nemen. Het is niet dat ik er bang voor ben. Ik heb altijd geweten dat je bereid moest zijn om te sterven om dit werk te doen. Maar ik wil mijn fiches niet naar voren duwen en naar buiten gaan en iets ontmoeten dat ik niet begrijp.

Goed en kwaad, keuze en lot, moraliteit en angst voor het onbekende worden allemaal door elkaar gegooid in een verhaal dat ook spreekt tot iets dat we allemaal op een dag voelen - dat we van een andere leeftijd zijn, en het kan later zijn dan we denken.

Willy Wonka en de chocoladefabriek

Maar serieus, wat is er meer levensveranderend dan verhuizen van een bouwvallig eenkamerhuis dat wordt gedeeld met mama en twee sets bedlegerige familieleden naar de ruimte en pracht van een legendarische chocoladefabriek bemand door verrukkelijke, groenharige Loompaland-vluchtelingen .

Vergeet niet wat er gebeurde met de man die plotseling alles kreeg wat hij wilde... Hij leefde nog lang en gelukkig.

Verstoten

Een procesingenieur die leeft om slechts enkele minuten te scheren van de tijd tot de bestemming van een FedEx-doos, is gestrand op een klein eiland met niets maar tijd. Methodisch en vastberaden leert hij elk fysiek probleem op te lossen: voedsel, water, onderdak, zelfs een beetje doe-het-zelf tandheelkunde. Toch doet al zijn slimme tuigage, fixeren en foerageren niets om de verpletterende last van eenzaamheid te verlichten, het gevoel dat hij in de steek is gelaten, of nog erger, vergeten.

nummer 505 betekenis

Hij keert herboren terug naar de wereld, niet alleen het overleven van de beproeving, maar het overstijgen, rustig zelfverzekerd, zelfbewust, met een spookachtige spiritualiteit die ons te boven gaat. Hier kan een les worden geleerd over de arrogantie om te geloven dat we elk aspect van ons leven kunnen beheersen, vooral de tijd. Of, het verschil kennen tussen de oppervlakkige dingen die elke dag meer uren in beslag nemen dan we zouden willen toegeven, en die dingen die echt de moeite waard zijn om te overleven voor .

Ik moet opmerken dat mensen allerlei dingen in deze film lezen. Mijn dochter, die acht jaar oud was toen ze het zag, eiste de identiteit te weten van de magere, gebruinde en bebaarde man die in de tweede helft van de film op het eiland verschijnt en alle spullen van Tom Hanks steelt.

Tedere barmhartigheden

Mensen die film studeren en lesgeven, deconstrueren en meten vaak de samenstellende delen van deze film, en er is genoeg onder de motorkap. Scenarist Horton Foote won de Oscar, zoals hij eerder had gedaan voor To Kill a Mockingbird. Robert Duvall won de Academy Award voor Beste Acteur; het werd ook genomineerd voor Beste Film en Beste Regisseur. De nominatie voor Best Original Song was voor actrice, Broadway-ster en echte Texas cowgirl Betty Buckley's uitvoering van Over You . Elk optreden - Duvall, Buckley, Tess Harper en anderen - onuitwisbaar en perfect.

Maar Tender Mercies is zoveel meer dan de som der delen; je moet toekijken en het door je heen laten stromen om dit stille verhaal van transformatie en tweede kansen te waarderen. Duvall is Mac Sledge, ooit een beroemd countrymuziekicoon dat zichzelf uit een carrière drinkt en wiens ex-vrouw, zangeres Dixie Lee (Buckley), nog steeds bovenaan de hitlijsten staat. Voor het voormalige paar en de mensen om hen heen is er verlies, woede, spijt, acceptatie en ten slotte genade. Omdat verlossing in vele vormen voorkomt, niet minder diepgaand dan de andere.

Termen van genegenheid

Shirley MacLaine en Debra Winger zijn Aurora en Emma, ​​de moeder en dochter die tegelijkertijd van elkaar houden en elkaar haten gedurende drie decennia van adolescentie, huwelijk, kinderen, ouder worden, verdriet en boetedoening. Dankzij de Larry McMurtry-roman waarop het is gebaseerd en het slim geschreven scenario van James L. Brooks, zien en horen we het soort uitwisselingen dat echte mensen zouden kunnen hebben. Een stervende moeder in een laatste gesprek met haar jonge zoon: Ik weet dat je me aardig vindt. Ik weet het. De afgelopen twee jaar deed je alsof je me haat. Ik hou heel veel van je. Ik hou net zoveel van je als ik van iemand hou, net zoveel als ik van mezelf hou. En over een paar jaar als ik er niet meer ben... zul je je realiseren dat je van me houdt. En misschien ga je je slecht voelen, omdat je het me nooit hebt verteld. Maar niet doen - ik weet dat je van me houdt. Dus niet doen.

Deze zelfde jongen en Jack Nicholson (een sympathieke schurk en astronaut-playboy genaamd Garrett) praten op een receptie na Emma's begrafenis. Het kind Tommy staat onhandig en alleen in de achtertuin van Aurora. Garrett raakt zijn schouder aan en zegt: Best knap pak daar. De scène verbaasde me toen ik deze film voor het eerst zag, want vele jaren geleden, op de begrafenis van mijn eigen moeder, bood een bezorgde oom die op zoek was naar geruststellende woorden deze identieke observatie, vrijwel woord voor woord. Op dat moment vroeg ik me af hoe hij zich kon concentreren op iets triviaals te midden van zoveel pijn. Maar ik weet nu dat het het soort praatjes is dat een heer deelt met een ander, iemand die minder ervaren is in het leven, wanneer de realiteit van het moment gewoon te donker is. Het is ook het begin van een langer gesprek dat zegt: 'Er zijn mensen hier voor je, en in je leven beloof ik dat er duizenden dagen zullen zijn die niet zoals deze zullen zijn.

Garrett nodigt Tommy uit om naast de deur te lopen en zijn zwembad te zien.

Ik weet niet of de tijd rijp is, zegt Tommy. Je weet wel, begrafenis en alles.

Garrett steekt een hand uit. O, ik denk van wel. Kom op.

Vriend van PW Mark Spearman, een schrijver die in Oakland, Californië woont, houdt van onvergetelijke films en geweldige tv. Mark, een jongen uit het Midwesten, is een directe afstammeling van gedurfde patriotten van de Amerikaanse Revolutie, maar toch ingetogen genoeg om door te gaan voor een autochtone Canadees. Contact Neem contact op met deze popcultuur-pedagoog of volg hem op Twitter .