Ree Drummond deelde een verhaal over haar diepe connectie met een kapel in Vail

Ree Drummond Shared Story About Her Deep Connection Chapel Vail

Er is iets aan de hand met een kleine kapel in Vail, Colorado, die Ree Drummond elke keer krijgt. ️

Ree en haar familie bezoeken Vail al jaren. Haar man, Ladd , ging daar eigenlijk als kind op vakantie! Het is zo'n speciale plek voor de Drummonds om een ​​miljoen redenen, een van de belangrijkste is dat Ree kan ontspannen en opnieuw contact kan maken met Ladd, de kinderen , en zelfs zijzelf.

Dat laatste gebeurt vaak als ze de Vail Interfaith Chapel bezoekt. Het lijkt alsof Ree elke keer dat ze daar een dienst bijwoont, in tranen is - van het goede soort. Sterker nog, ze keerde net terug naar de mooie witte kerk in het weekend, en het was een behoorlijk krachtige reünie. Dit is wat ze te zeggen had:

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Ree Drummond - Pioneer Woman (@thepioneerwoman)

'Ik ben sinds december 2019 niet meer in deze kleine kapel geweest. De vroegste dienst van vanmorgen was Bisschoppelijk, dus ik heb ervoor gekozen omdat ik al sinds vijf uur 's ochtends klaarwakker was, en omdat ik ben opgegroeid in de bisschoppelijke kerk en de liturgie voor altijd is op mijn hart geschreven. Er is gewoon iets aan het reciteren van exact dezelfde gebeden die ik als kind uit het hoofd heb geleerd; Ik ken nog elk woord. Hoe dan ook, toen ik vanmorgen het heiligdom binnenliep, voelde ik de onvermijdelijke brok in mijn keel ontstaan... toen begon mijn neus te steken. 😭 Ik heb eerder geschreven over mijn merkwaardige neiging om (stille) tranen te vergieten wanneer ik hier ben - soms een of twee, soms meer - maar meestal wacht ik tot de dienst ze echt begint te laten vliegen. Ik denk dat ik extra honger heb gehad naar deze plek.❤️'

Wat een mooi verhaal! Over december 2019 gesproken, dit is wat ze te zeggen had toen ze er toen was:

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Ree Drummond - Pioneer Woman (@thepioneerwoman)

'Vanmorgen was ik Luthers, maar het maakt niet eens uit welke dienst ik bijwoon. Deze kleine witte kapel heeft een bepaald talent om in mijn ziel, hart, geest te reiken - niet zeker welke, of misschien zijn het alle drie - en me op een goede manier in de war te brengen. Ik kan hier bijvoorbeeld geen dienst van 1 uur uitzitten zonder op willekeurige momenten een (stil, maak je geen zorgen, niemand anders merkt het) traan of twee uit mijn ogen. Vandaag waren het meer als zes tranen, en ik moest een verdomde Kleenex pakken. Ik ben geen grote omroeper, laat staan ​​een kerkroeper. Dus waarom gebeurt dit? Misschien wordt iets wat kapot is weer in elkaar gezet (ouch), misschien weet God dat ik een fluistering van geruststelling nodig heb, misschien iets anders. Ik weet het niet, ik snap het niet, en dat hoeft ook niet. '

Klinkt deze kapel magisch of zo?