Man Without Purpose
Charlie begeleidt Marlboro Man op zijn voederexcursies, wat bijna het enige is waar Charlie tussen de maanden november en maart voor leeft, behalve spek.
Je zou denken dat het de voorkeur van een homeboy zou zijn om in huis te blijven, opgerold op zijn donzige bed bij het vuur, met geweld de geur van Fritos uitstralend en dromend over ... nou ja, slapen.
Je wist niet dat wanneer Bassets dromen, ze dromen over slapen?
Het is waar. Jane Goodall bestudeerde dit voordat ze naar Tanzania vertrok en begon te communiceren met gorilla's. Alleen is het nooit op film vastgelegd.
Vraag me niet hoe ik dit weet. Ik kan mijn bron niet onthullen.
Update: ik bedoel chimpansees.
Hoe dan ook, Charlie zal ervoor kiezen om met Marlboro Man te gaan eten boven alles. Hij kan bedekt zijn met sneeuw, ijspegels bungelend aan zijn kaken, en net terug het huis zijn binnengekomen ... maar als hij de laarzen van Marlboro Man naar de achterdeur hoort kletteren, volgt hij hem meteen weer naar buiten. Hij zou het voor geen goud willen missen.
Ik heb hier veel over nagedacht en ik denk dat ik weet waarom eten zo belangrijk is voor Charlie. Het is omdat het hem een doel geeft. Hij gelooft echt dat als hij uit het raam in deze richting kijkt...
... en die richting, hij doet zijn werk. Zijn verplichtingen nakomen. Zijn functie-eisen naar beste kunnen uitvoeren.
Ooooh. Hij ziet een konijn. Kijk naar dat gegrom.
Jammer dat hij nooit van zijn leven een konijn zal vangen.
Sorry, Charly. Ik wil geloven. Maar ik denk dat schildpadden net zo goed zijn als jij in dit leven gaat doen. Niets persoonlijks, zoon.
En hé, kin omhoog! Misschien kom je de volgende keer als poema op aarde. Dan slaap je natuurlijk niet bij het vuur in een lekker warm huis. En ik zou je geen spek voeren omdat je mijn hand eraf zou halen.
Natuurlijk, als je een poema was, zou je waarschijnlijk in een warm klimaat leven en zou je niet willen slapen bij een vuur in een mooi, warm huis. Je zou willen waden in de koele rivier.
Bovendien weet ik niet zeker of ik geloof in wezens die in andere vormen naar de aarde terugkeren. Ik ben geneigd te geloven dat we allemaal eeuwige zielen zijn, en dat onze tijd op aarde onze tijd op aarde is, en als onze tijd op aarde voorbij is, gaan we over naar een andere plaats. En als moeder die thuisonderwijs geeft, is het mijn plicht om mijn overtuigingen op te leggen aan mijn kinderen en mijn Basset Hound.
Dus Charlie is het helemaal met me eens. Hij moet. Hij staat in de hoek als hij dat niet doet.
Ooooh. Nu ziet hij een eigenzinnig kalf. Hij geeft hem echt het stinkende oog, nietwaar?
Charlie houdt die dieren echt in het gareel! Zolang hij ze niet hoeft te achtervolgen. Want nogmaals... schildpadden.
Het hele punt van dit zeer relevante, coherente en cerebrale essay is dit: een man zonder doel is een man...zonder doel.
Wacht, laat me dat anders formuleren: een man zonder doel is een man... die niets te doen heeft.
Weer gemist.
Oh! Ik weet! Een man zonder hond is een dag zonder zonneschijn.
Of wacht…
Lieverd, vrouw, hou je wel eens je mond?
Bedankt voor je geweldige vraag, Charles! En daar kan ik nu antwoord op geven. Nee. Ik niet. Maar bedankt voor het vragen.
Oja, en nog iets:
Je bent geschorst. Minstens vier uur geen spek.
(Als moeder die thuisonderwijs geeft, is het belangrijk voor mij om deze kinderen en Basset Hounds te laten weten dat ze niet weg kunnen komen door mij niet te respecteren. Mijn straffen moeten snel en meedogenloos zijn.)
gebed tot heilige joseph voor werk
Voor nu even stil,
Pionier Vrouw
