Charlie Bathed Light
Marlboro Man moest vanmorgen vee verschepen, dus we rolden allemaal net na daglicht uit bed, trokken warm genoeg kleren aan voor een ochtend van vijftig graden en gingen de deur uit. Ik pakte mijn camera en reed met mijn voertuig over een modderige kreek - we hadden vannacht een flinke regenbui gehad - en een rotsachtige helling op, zodat ik op precies de juiste plek kon gaan zitten om te zien hoe mijn familie de kudde binnenbracht, net als de oostelijke zon gluurde over de horizon. Na een weekend San Francisco was het de perfecte manier om het einde van mijn reizen voor een tijdje te markeren.
Dat, en het feit dat ik heb besloten dat ik de komende dertig dagen geen make-up draag.
Hoe dan ook, in plaats van met mij in de auto te springen, koos Charlie ervoor om de kinderen en cowboys te volgen. Natuurlijk.
Hij laat nooit een kans voorbij gaan om zich een ranchhond te voelen.
Maar na een kwartier werd hij moe. Toen hij zag dat mijn vertrouwde witte voertuig op de heuvel geparkeerd stond, liep hij regelrecht naar mij toe en parkeerde zichzelf op een warme, zonnige plek... waar hij bleef tot ik klaar was om te vertrekken.
Toen gaf ik hem een lift terug naar huis.
Dit is het patroon van het leven met een Basset. Je moet er altijd zijn om ze met open armen te verwelkomen als ze zich realiseren dat ze weer Bassets zijn.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder
