De rust voor de gekke

Calm Before Crazy

dallas cowboys cadeaus voor mannen

Hier werd ik wakker van. Ik ademde in en sloot mijn ogen. Het was een mooi, rustig moment.

Toen ging ik op de schommel in mijn tuin zitten en keek uit over de vijver. Marlboro Man was net het huis uit. De kinderen waren nog niet wakker; we lieten ze vanmorgen uitslapen omdat de omvang van hun slaaptekort gistermiddag aan het licht kwam toen mijn jongens onze John Deere uit elkaar haalden en de meisjes hun schone kleren in de vriezer stopten en elkaar Mildred noemden.

Ik besloot op de schommel te gaan zitten en mezelf te centreren in de prachtige stilte van de ochtend. Daisy de Koe lag in de tuin te herkauwen.

Toen begon ik op de mijne te kauwen.

De week voor Fourth of July is het altijd druk in en om ons huis, omdat we ons altijd moeten voorbereiden op onze Fourth of July-borrel. Dit jaar zijn vrienden en familie die normaal gesproken niet naar ons evenement kunnen komen hier aanwezig, en we gaan van de gelegenheid gebruik maken om een ​​mini-familiereünie te houden voor Marlboro Man en veel van zijn neven en nichten. Daarnaast nodigen we onze hele kerk uit, want a) ik hou van onze kleine kerk, en b) de dames in onze kerk maken de beste gedekte gerechten op Gods groene aarde en ik wil wat van Billie's Italian Cream Cake. We nodigen ook de cowboys en hun families uit, de zomerarbeiders van onze studentenjongens en de Orkin-man van de vriend van de zus van onze buurman.

Als ik mijn veranda ga powerwashen, ben ik bang als ik er niet elke druppel kilometers uit ga halen.

En dan begin ik te denken Ik moet deze week mijn veranda powerwashen .

En dan denk ik aan iets dat me echt dwarszit: als ik er niet in slaagt een vogelnest op mijn veranda te vinden voordat het te laat is. Ik ben de laatste tijd druk bezig geweest om mijn tuin draaiende te houden in deze Hades-achtige hitte in Oklahoma, en realiseerde me pas gisteren dat die klap in het midden van de spanten van mijn veranda een groot, dik vogelnest is gevuld met schattige babyzwaluwen . Aanbiddelijk is een relatief begrip, aangezien babyvogels echt tot de lelijkste wezens op aarde behoren. Ze zien eruit als kleine tenen met zwemvliezen en ze zitten daar gewoon de hele dag met hun rare snaveltjes open, in de hoop dat hun moeder langskomt en een worm laat vallen. Dus waarom hou ik zoveel van ze? Ik denk dat het dezelfde reden is waarom ik van mijn babykomkommers houd - zie PW Home and Garden voor mijn theologische discussie over dit onderwerp.

Hoe dan ook, dit nest van kleine Toevogels met zwemvliezen zal mijn stijl deze week echt verkrampen als het gaat om het powerwashen van mijn veranda, want ik ga het nest onmogelijk omverwerpen, in tegenstelling tot een team van ongediertebestrijdingsspecialisten bij mij thuis. zomer ongeveer acht jaar geleden toen ze ons huis behandelden voor bosbijen. Marlboro Man en ik gingen die zomer een paar dagen naar Chicago en ik had geregeld dat de bemanning ons huis zou komen behandelen terwijl we weg waren. Toen we terugkwamen, ontdekte ik - tot mijn schrik - dat de bemanning nesten van babyvogels had neergehaald en daar had achtergelaten. Het was te laat om ze te redden tegen de tijd dat we terugkwamen.

gebeden voor st raphael de aartsengel

Dit soort dingen wil ik liever niet weten. Het heeft me al die jaren achtervolgd en nu ik een nest babyvogels zie, moet ik denken aan het bloedbad van acht jaar geleden.

Dus dan word ik eraan herinnerd dat ik vanwege het vogelnest mijn verdomde veranda deze week niet zo vaak kan powerwashen als ik zou willen, wat waarschijnlijk betekent dat ik op handen en knieën zal zitten met een oude tandenborstel om schrob de vogelpoep onder het nest weg, precies de reden waarom ik mijn best doe om vogels te verjagen voordat ze nesten bouwen op mijn veranda.

Dan zet dit een hele reeks gedachten op gang over alles wat ik deze week voor de boeg heb: alle bloembedden en tuinen wieden, de hele oprit vegen en schoonspuiten, het gras uit de scheuren in onze stoep halen, Daisy the Cow's schoonmaken uit onze garage poepen, een nieuw hek schilderen Marlboro Man gebouwd rond ons huis, een paar bomen snoeien, een dode omhakken, het bord repareren dat op onze steiger steekt, het bord repareren dat aan onze tuinschommel hangt, de picknicktafels, sproeien voor insecten, om nog maar te zwijgen van de dingen die me achter de gesloten deuren van ons huis wachten.

Ik moet onze hele voorraadkast opruimen, de kruidenplank leegmaken en ordenen, een handdoekbeugel ophangen in de gastenbadkamer en mijn onvergeeflijk rangschikken (figuurlijk gesproken) planken voor thuisonderwijs.

Dat brengt me bij het volgende waar ik over moet stoven: mijn planken voor thuisonderwijs. Waarom ik besloot mezelf in een scenario te strikken waarin de papieren, mappen, werkboeken en studieboeken die de educatieve ervaring van mijn vier spawn bepalen, op open planken zouden worden geplaatst zodat de hele wereld het kan zien, gaat mijn menselijke vermogen om te begrijpen te boven.

Raad eens?

Mijn planken zien er niet meer zo uit.

Ze zien er meer zo uit:

Dood, vernietiging, onrust, rampspoed, tumult en oorlog. En Hades.

En dat doet me denken aan mijn stapel wasgoed.

We doen dit de laatste tijd zo vaak dat ik een hekel krijg aan runderen.

Dan begin ik een hekel te krijgen aan rundvlees in het algemeen.

Dan besluit ik in plaats daarvan vuil te haten, omdat het de was, het tuinwerk en mijn vloeren omvat.

is candace cameron bure nog steeds getrouwd?

Maar dan schakel ik van versnelling en richt ik me op het kwalijk nemen van kak, omdat het de rommel zou omvatten die ik onder het vogelnest op mijn veranda moet opruimen, hoogstwaarschijnlijk op mijn handen en knieën met een oude tandenborstel.

En dan realiseer ik me dat ik de cirkel rond ben en ga ik terug naar huis.

De zonsopgang kon me vanmorgen niet redden.