Nantucket Cranberry Taart

Nantucket Cranberry Pie

Dit is een taart die technisch gezien niet echt een taart is, maar het heet een taart, en dat is goed genoeg voor mij! Vele versies hiervan taart recept in overvloed. Ik heb deze aangepast naar een recept van wijlen Laurie Colwin. Het is heerlijk en een beetje andere benadering van Thanksgiving-taart.

1. *Aangepast naar een recept van Laurie Colwin* Verwarm de oven voor op 350 graden.
2. Vet een cakevorm of taartvorm royaal in. Voeg cranberry's toe aan de bodem van de pan. Strooi er gehakte pecannoten over en strooi er 2/3 kop suiker over.
3. Meng in een mengkom bloem, 1 kop suiker, gesmolten boter, eieren, amandelextract en zout. Roer voorzichtig om te combineren.
4. Giet het beslag langzaam over de bovenkant in grote 'linten' om het oppervlak gelijkmatig te bedekken. Verspreid indien nodig voorzichtig.
5. Bak gedurende 45 tot 50 minuten. Bestrooi het oppervlak 5 minuten voordat je het uit de oven haalt met 1 eetlepel suiker voor een beetje extra knapperigheid.
6. Snijd in partjes en serveer met ijs of verse slagroom.

Er was eens een taart uit Nantucket...

Laat maar. Sorry.

Het is dag drie van de taartweek! En wat een mooie, met suiker gevulde dag is het.

*Boeren*

Ik wilde deze versie van cranberrytaart al een tijdje proberen, want elke keer als ik een foto van een van deze baby's zie, denk ik altijd dat dat geen taart is. Dat is taart. En ik hou ervan om dingen te doen, te proberen, te denken, te spreken en te eten die absoluut geen zin hebben.

Dit wist je waarschijnlijk al van mij.

Er zijn veel versies van Nantucket Cranberry Pie in overvloed. Ik paste een basisrecept aan van wijlen, geweldige Laurie Colwin, een geliefde schrijver, kookboekauteur en medewerker aan het tijdschrift Gourmet. De resultaten waren niet van deze wereld. Ik vond het geweldig.

En ik weet dat je het ook geweldig zult vinden.

Wees gewoon voorbereid om te worden gebombardeerd met de volgende opmerking van de mensen aan wie je het serveert:

Dat is geen taart! Dat is taart!

Waarop ik u aanmoedig om te antwoorden:

Het is taart in Nantucket.

Wie kan daar tegenin gaan?

Dit is wat je nodig hebt! Zo'n simpele traktatie om te maken.

Begin met het invetten van een cakevorm (heel, heel royaal) met zachte boter.

Kruip in de kieren en spleten!

Pak vervolgens een stapel van twee kopjes verse veenbessen. Mollig, sappig, prachtig.

Strooi ze in de beboterde pan...

En rangschik ze in een enkele laag.

Meet vervolgens wat pecannoten ...

Hak ze dan fijn.

Overigens heeft dit meestal geen monumentale gevolgen, maar let op: er is een verschil in recepten tussen

* 1/2 kop gehakte pecannoten (dit betekent dat je ze hakt en vervolgens meet)

en

dromen over ontsnappen aan een overstroming

* 1/2 kop pecannoten, gehakt (dit betekent dat je ze meet en dan hakt)

Strooi de pecannoten over de bovenkant van de veenbessen.

Mooi!

Strooi er vervolgens suiker over.

Luister nu. Veenbessen zijn zuur! Ze hebben suiker nodig, man.

213 bijbelse betekenis

Ga alsjeblieft niet schreeuwend weg van deze website. Als we zouden bakken met sappige, zoete perziken of zoiets, zou al deze suiker natuurlijk in het fruit zitten en je zou het niet eens weten.

Dus eigenlijk is dit eerlijker!

Ik heb dat gewoon helemaal verzonnen.

Luister niet naar mij.

Voeg vervolgens bloem en suiker (ja, meer suiker) toe aan een mengkom. Roer om te combineren.

Voeg gesmolten boter toe…

Geklopte eieren…

Amandelextract…

En een snufje zout.

Meng het voorzichtig door elkaar totdat het allemaal is gecombineerd.

Het zal behoorlijk dik zijn, dus kantel het naar voren ...

En laat het langzaam in dikke linten uitstromen.

Spreid het voorzichtig uit om eventuele gaten op te vullen, en bak vervolgens 45 tot 50 minuten.

Als je nog ongeveer 5 tot 10 minuten te gaan hebt, open je de ovendeur, trek je het rek waarop de pan staat eruit en strooi je er wat suiker over. Dit geeft het oppervlak een beetje textuur en knapperigheid.

Gedaan! En mijn keuken ruikt zo, zo lekker.

Snijd stukken met een zeer scherp mes. De bovenkant is mooi strak.

last minute kerstcadeaus voor mama

Oh. Dit ziet en ruikt goddelijk.

En de smaak. Oh jee. De veenbessen, hoewel zoet, behielden nog steeds genoeg scherpte om ze te onderscheiden van andere, zoetere vruchten. Ik vind het geweldig dat er enkele grote stukken veenbessen waren. Gaf het een geweldige textuur.

De week van de taart! Drie taarten op, nog twee te gaan.

Dit is de beste week van mijn leven.

(Vergeet niet om je favoriete online taarten te Tweeten met de #PieWeek-hashtag op Twitter, zodat we allemaal de verrukkingen kunnen zien. Ik heb gisteren veel schatten gevonden!)

Geniet van deze cranberrytaart. Het was echt een traktatie.