Pear Clafouti Three Ways
Een mooie kijk op het klassieke Franse dessert. Advertentie - Lees verder hieronder Opbrengsten:12porties Voorbereidingstijd:0uurvijftienminuten Kooktijd:0uurVier vijfminuten Totale tijd:1uur0minuten Ingrediëntentwee hele peren 2 theel. Gehakte of geraspte gember 2 eetlepels. Suiker 2 theel. Brandewijn (optioneel) 3/4 c. Bloem voor alle doeleinden 1/2 theel. Zout 1/2 c. Suiker 3 hele eieren, geklopt met een vork 2 C. Volle melk (vervang de helft door room als je wilt) 1 theelepel. VanilleDeze module voor het winkelen van ingrediënten is gemaakt en onderhouden door een derde partij en op deze pagina geïmporteerd. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op hun website. Routebeschrijving Verwarm de oven voor op 375 graden. Peren schillen en halveren. Ontpit elke helft en snijd de peren in dunne plakjes. Schik in een pinwheel-ontwerp in een taartvorm. Strooi er 2 eetlepels suiker en fijngehakte gember over. Strooi cognac erover als je het gebruikt.
Klop bloem, zout, eieren, suiker, melk en vanille tot een glad mengsel. Giet over de bovenkant van de peren.
Bak gedurende 45 minuten of tot poefachtig en niet langer overdreven wiebelend. Haal uit de oven en laat minimaal 10 minuten afkoelen. Serveer met verse slagroom op smaak gebracht met suiker en kaneel.
VERSIE 2: Vervang 1 1/2 kopjes slagroom door 1 1/2 kopjes melk.
Ik besloot gisteren perenclafouti te maken om twee redenen:
1. Ik had peren.
2. Ik vind het heerlijk om het woord te zeggen clafouti .
Clafouti...clafouti...clafouti... Ah. Er is gewoon iets met die naam.
Als ik maar wist wat clafouti precies is.
Oh wacht. Ik herinner me net. Ik denk dat clafouti een cakeachtig, fruitig Frans dessert is. Fruit wordt op de bodem van een ovenschaal geplaatst en een vlaaiachtig beslag - een gemaakt met een relatief kleine hoeveelheid bloem - wordt erover gegoten en gebakken. Het fruit en de cake poef omhoog, dan bezinken, en het geheel wordt bestrooid met poedersuiker en alle zegeningen van dit leven. Gisteravond voelde ik me ambitieus en besloot om drie verschillende versies van hetzelfde gerecht te maken.
Ik zei je al: ik had veel peren. Maar ik wilde ook voor eens en voor altijd vaststellen of het recept voor schoenmakers waar ik van hou en dat ik altijd gebruik - dat op deze site en in mijn kookboek - qua consistentie vergelijkbaar is, omdat ik altijd dacht dat het meer op clafouti leek dan op schoenmaker.
Mijn zus Betsy is nu op bezoek en ik sleepte haar mee voor de rit.
Om samen te vatten, dit is wat we uiteindelijk hebben gemaakt:
Versie #1: Traditioneel recept voor clafouti gemaakt met volle melk
Versie #2: Zelfde recept als Versie #1, maar met slagroom in plaats van melk
Versie #3: Mijn favoriete schoenmakersrecept, gemaakt met peren in plaats van bramen
Dit heb je nodig voor versie 1 en 2.
Peren. Elk soort. Stevig is het beste.
Verse gember.
555 engel nummer geld
Meel. Niet veel. Maar sommige.
Eieren.
Zout.
Suiker.
Vanille.
En volle melk. In versie #2 heb ik 1 1/2 kopjes melk vervangen door slagroom.
We zullen zien hoe ze verschillen!
Begin met het schillen van de peren.
Alliteratiewaarschuwing: Ik vind het schillen van peren heerlijk.
Gebruik een appelboor om gemakkelijk het klokhuis uit elke helft te snijden.
Voeg dit toe aan de compostbak voor je biologische tuin…
Of, als je een echte Pioneer Woman wilt zijn, gooi het dan gewoon in de prullenbak.
Amen.
solanus casey negende
Snijd de peren in dunne plakjes.
Beboter de bodem van een taartvorm royaal en schik de perenschijfjes in een pinwheel (sorta) ontwerp op de bodem. (Of laat je zusje het doen omdat ze wil helpen en je haar drukke werk wilt geven, maar haar nog niet te veel verantwoordelijkheid wilt geven omdat haar handen te klein zijn en ze pas negen is.)
(Of ze was tenminste negen toen je voor het laatst keek.)
(Wacht. Ze is nog geen negen! Ze is net zesendertig geworden en is bevallen! En ze heeft een hypotheek!)
(Ik zit hier te huilen in mijn yogabroek.)
Bestel je zusje - degene die de hypotheek heeft en de kleine handjes - om door te gaan met het draaien van de perenschijfjes totdat de bodem van de pan mooi bedekt is.
Snijd de schil van een stuk gember en laat het over een rasp lopen (Microplane of anderszins.)
Maar als je jezelf nog niet hebt getrakteerd op een Microplane ... er is echt niets vergelijkbaars.
Laat de gember op de peren vallen en bestrooi de bovenkant met suiker. (Je kunt ook de peren, gember en suiker door elkaar gooien... en als je je ondeugend, pittig en onstuimig voelt, kun je een klein scheutje cognac toevoegen. Maar alleen als je van dat soort dingen houdt .)
(En ik ben in dat soort dingen.)
Gooi de bloem en het zout in een kom.
Gooi de eieren in een kom...
Versla ze met een vork...
Giet het dan in de kom...
Samen met wat suiker…
goedkope halloween kostuumideeën voor vrouwen
Vanille…
En volle melk.
Klop het samen tot een glad geheel.
Giet het mengsel over de peren…
En daar ga je - Peer Clafouti. Geniet ervan, jongens!
Grapje. Ik vind het gewoon leuk om dat ongeveer eens per kwartaal te doen.
Hier is het na het bakken. Ziet er goed uit ... maar laten we nu naar de andere versies kijken.
VERSIE 2
Versie #2 is hetzelfde als versie #1, behalve dat ik 1 1/2 kopjes melk heb vervangen door slagroom.
Ik vind het leuk om af en toe een wandeling in de wilde kant te maken.
Hier is het vlak voordat het uit de oven komt.
Hier is het een paar minuten later, nadat het een beetje is afgekoeld.
Absoluut een andere look dan de eerste.
Dus laten we doorgaan.
VERSIE #3
Versie #3 is mijn Blackberry Cobbler-recept, met peren in plaats van bramen.
En hier is het in al zijn glorie van zelfrijzend meel.
Als zelfrijzend bakmeel verkeerd is, wil ik niet gelijk hebben.
HET MOMENT VAN DE WAARHEID
Omdat we toegewijde en grondige zelf-beschreven voedseljournalisten zijn, vonden Betsy en ik dat we elke clafouti minstens vier keer moesten proeven.
Versie 1.
Beslist meer eiachtig en compact. Glanzend aan het oppervlak, de dunste van alle drie.
Versie 2.
Veel meer cakey in uiterlijk. Een lekkere poef en een lekker krokante buitenlaag.
Versie #3.
Peren zijn nauwelijks zichtbaar, erg cakeachtig van uiterlijk, mooi goudbruin en knapperig oppervlak.
betekenis van 112
Tijd om te beslissen!
Versie #1 was mijn tweede favoriet, Betsy's derde favoriet. Het is beslist meer eiachtig/vlaai-achtig van structuur, waarvan ik relatief zeker weet dat dit het doel is met clafouti. De smaak was lekker; het was gewoon niet mijn favoriet.
Versie #2 was Betsy's beste keuze, mijn derde. De crème gaf het zeker meer substantie en samenhang, en Betsy gaf de voorkeur aan de rijkere smaak.
Ik haat het om het te zeggen. Ik weet dat ik bij de honden hoor. Maar afgezien van de traditionele naleving van regionale Franse desserts, als ik een van de drie versies van clafouti zou moeten kiezen om de rest van mijn leven te eten, zou het versie #3 zijn, wat technisch gezien helemaal geen clafouti is, maar het is dichtbij genoeg voor me.
Het is wat meer cakeachtig. Het heeft een mooie, frisse toplaag. Het blijft erg vochtig.
En ja. Het is gemaakt met zelfrijzend bakmeel.
Ik kan het niet helpen. Ik moet mezelf zijn.
Eerlijk gezegd was elk van de bovenstaande recepten helemaal lekker. Ik laat dit niet zien, maar ik voegde suiker en kaneel toe aan wat slagroom en klopte het op om naast de clafouti te serveren ... en het was goddelijk.
Probeer dit eens, jongens! En als je zusje op bezoek komt, maak dan gewoon voor de kick twee verschillende versies.
Laat haar gewoon de afwas doen als je klaar bent.
Genieten!
(Opmerking: voor het cobber-type recept dat ik gebruikte voor versie #3, hier is het: Cobbler Recept op PW Cooks.)
Hier is de afdrukbare versie voor versie 1 en 2:
