Dag 169: Subtiele tonen

Day 169 Subtle Tones

We staan ​​op het punt om ons keukenontwerp voor The Lodge vast te leggen na veel huilen, jammeren, tandengeknars, Chardonnay en Coffee Haagen Dazs, dus het is eindelijk tijd voor ons om ons kleurenschema voor kasten, werkbladen, enz. En tijdens dit proces heb ik iets over mezelf ontdekt: als het op kleuren aankomt, word ik altijd - altijd - aangetrokken door subtiele, gemakkelijke, enigszins aardse, maar altijd subtiele tinten. En het punt is, als ik kamers in tijdschriften zie die zijn bespat met gedurfde sinaasappels en turkooizen, hap ik naar adem van verrukking. Ik hou van kleur. Maar als het gaat om het maken van keuzes, moet ik mezelf met een bezem meppen om weg te komen van de subtiele tonen van dadgum. Het wordt een probleem.

Mijn vriendin, Cathy, kwam zaterdag uit. Ze is een ontwerper. Dat zijn haar voorbeelden. En dat is mijn voet, die schoenen droeg die veel te hoog en onhandig waren om door een bouwzone te slepen. Ik ben zo onpraktisch.

Cathy en mijn meisjes hebben de monsters doorzocht...

Terwijl mijn schoonmoeder dingen begon uit te halen waardoor ik ging, Ooooh! Ooooh! Ik vind die leuk! ik vind die leuk !

Het duurde niet lang, ik zal verdorie, ik had een stapel subtiele tonen. (Het donkere hout vertegenwoordigt de vloer.) Waarom blijf ik dit doen?

Maar ik kan het niet helpen. Ik hou van natuurlijke, dromerige, etherische dingen. Het probleem is dat ik niet zeker weet of ik de goede kant op ga. De keuken van The Lodge is groot en ik vraag me af of de subtiele aanpak misschien zal resulteren in een bleke, bloedarme keuken. Omgekeerd, aangezien de keuken van The Lodge IS groot, zou een subtiel kleurenschema slimmer zijn? Minder opvallend?

Zie je de kastdeur? De kleur is Buckskin, wat ik hilarisch vond aangezien Buckskin mijn favoriete paardenkleur is. Ik hou zelfs van paarden met subtiele tonen. Het universum is gewoon perfect uitgelijnd. Groovy, man. De andere houtkleur staat voor contrasterende kasten in de keuken. Dat kleine, rechthoekige stuk bruine steen is travertijn, dat ik overweeg voor de werkbladen, samen met Butcher Block en hier en daar roestvrij. En de andere dingen zijn gewoon ... dingen. Misschien voor badkamers, misschien voor de bar, misschien misschien misschien.

Als ik naar al deze kleuren kijk, is mijn ziel blij. Ik voel me comfortabel, thuis en gelijk met de wereld. MAAR...MAAR...is dat omdat ze veilig zijn voor mij? Is dat omdat ze gewoon het standaardkleurenschema in mijn gedachten zijn - waar ik op terugval als ik mezelf niet wil uitrekken en een heel andere aanpak wil kiezen?

Moet de keuken van The Lodge donkerder hout, gedurfdere werkbladen en rijke materialen hebben? Of moet ik mijn comfortzone volgen en voor etherisch en zen-achtig gaan? Kleur is moeilijk. Welke richting je ook opgaat, er zijn miljoenen andere richtingen om te volgen.

Zou graag uw perspectief, advies, ervaring, twee cent. Welk kleurenschema moeten we gebruiken in de keuken?

Dat is de vraag.

13 engel nummer