Sad Goodbye
Ik wil dit bericht niet schrijven, maar ik moet dit bericht schrijven. Charlie, onze geliefde Basset Hound, is gisteren overleden. Ik heb gesproken over het feit dat hij het afgelopen jaar ziek was, maar ik heb niet echt veel details gepost.
Charlie werd meer dan een jaar geleden gediagnosticeerd met lymfoom. Hij was plotseling erg ziek geworden en de prognose was niet goed. Gelukkig vonden we Dr. Hodges, een veterinair specialist in Tulsa, en zijn snelle behandeling zorgde ervoor dat Charlie in remissie ging, en hij genoot weer van een jaar normaal leven en welzijn. Toen hij voor het eerst ziek werd, verraste het me en ik herinner me dat ik bij mezelf dacht: ik wil gewoon dat hij meer tijd op de ranch heeft om een ranchhond te zijn ... Ik ben zo dankbaar dat Dr. Hodges dat heeft laten gebeuren.
Charlie werd pas onlangs weer ziek en naarmate het vorderde, bad ik om het onderscheidingsvermogen om te weten wanneer het juiste moment zou zijn. Hoe weet u tenslotte of een Basset Hound zich niet goed voelt? Hoe weet je wanneer een Basset Hound overdreven lethargisch is, vooral iemand wiens favoriete hobby op de bank slapen is? Basset-eigenaren, je weet waar ik het over heb.
Gisteren na de kerk werd het heel duidelijk dat het juiste moment was gekomen. Onze geweldige lokale dierenarts Dr. Jan, die voor Charlie zorgt sinds hij een pup was, kwam naar het huis zodat Charlie de ranch niet hoefde te verlaten. Het was vredig en stil, en aangezien Alex thuis is van de universiteit, moest ze afscheid van hem nemen. Ik heb sindsdien steeds maar gesnikt, vooral vanwege alle goede herinneringen aan de beste hond die een gezin ooit zou kunnen hebben. Hij leefde hier een vol leven met de koeien en de konijnen, en ik ben zo dankbaar dat hij van ons was.
Ik vind het een beetje grappig om hier veel over te schrijven, omdat Charlie een hond was - en omdat er overal zoveel menselijke tragedie en verdriet is waarmee dit niet eens te vergelijken is. Maar iedereen die ooit van een hond heeft gehouden, begrijpt dat het een speciaal soort verlies is - een verlies dat alle hondenfamilies moeten doormaken, omdat honden ons over het algemeen niet overleven. En waarom is dat? Ugh!
Een speciale opmerking voor kinderen die van Charlie hielden: ouders, ik laat u beslissen wat (en of) u uw kinderen over Charlie the Ranch Dog vertelt. Het is misschien niet nodig als ze jonger zijn! Maar dit is wat ik wil dat kinderen weten als het zich voordoet.
En ik zou graag willen dat de rest van jullie het ook weet.
Charlie was een geweldige ranchhond! Hij werkte graag met Marlboro Man.
Hij hield van aandacht.
En jongen, kreeg hij veel aandacht.
Nummer van 2020
Heb je ooit gehoord van die keer dat we Charlie op de hooibalen zetten...
En hij ontdekte echt dat hij kon vliegen?
(Dit zal altijd een van mijn favoriete Charlie-herinneringen zijn.)
Charlie hield van voetbal. Ga figuur.
wat kun je gebruiken in plaats van bruine suiker?
Hij hield van Little Smokies ... (en spek ... en biefstuk ...)
Hij werkelijk hield van dutjes.
Hij hield NIET van baden - dat is zeker.
(Charlie stond niet bekend om zijn aangename geur.)
Charlie hield van zijn broer Walter (ook al probeerde hij te doen alsof hij dat niet deed!)
En nogmaals: hij ging heel graag met Marlboro Man aan de slag. Het enige waardoor Charlie altijd wakker kon worden en van de bank kon springen, was het geluid van Ladds sporen die naar de deur liepen om naar buiten te gaan.
Ladd hield zoveel van Charlie.
Eigenlijk hield iedereen van Charlie!
Oom Tim hield van hem...
Cowboy Josh hield van hem...
Paige hield van hem...
Alex hield van hem...
Alle kinderen en neven en nichten waren dol op hem...
En ik hield zeker van hem. Veel.
We hebben zulke mooie herinneringen aan Charlie, en ze zullen voor altijd voortleven. We zijn heel verdrietig dat hij er niet meer is en we zullen hem missen, maar we zijn zo blij dat we hem zo lang hebben mogen hebben. En we zijn blij dat hij nu rust heeft.
is Mark Harmon nog steeds getrouwd met Pam Dawber
Bedankt dat jullie samen met mij van Charlie hebben gehouden.
Liefde,
Ree
