De man met de grappige hoed

Man With Funny Hat

( BBC )

Door BoeMama .

Toen ik op de universiteit zat, hoorde ik op de een of andere manier over een miniserie genaamd Hoofdverdachte dat draaide op PBS. Omdat PBS niet echt in mijn normale kijkrotatie zat, omdat het in feite niet de thuisbasis was van NBC's Must-See TV, weet ik helemaal niet zeker wat me dwong om te kijken. Het duurde echter maar een kwartier voordat ik Helen Mirren Jane Tennison zag spelen voordat ik helemaal verslaafd was. Ik ontwikkelde een volledige fascinatie voor Britse mysteries en consumeerde ze in welke vorm dan ook: films, boeken of tv. Ik ben er nooit achter gekomen waarom onze buren aan de andere kant van de Atlantische Oceaan zo bedreven zijn in de puzzelstukjes van een mysterie, maar ik heb al vroeg geleerd dat als het op intriges aankomt, ze van topklasse zijn.

Dus toen mijn man een paar jaar geleden vroeg of ik interesse had om naar de nieuwste incarnatie van Sherlock Holmes van de BBC te kijken, zei ik zou moeten ja hebben gezegd. Op basis van mijn persoonlijke geschiedenis met Britse mysteries, had ik moeten weten wat een traktatie? Sherlock – met Benedict Cumberbatch als Sherlock Holmes en Martin Freeman als Dr. John Watson – zou zijn. Maar omdat de première in de VS toevallig midden in een hectische tijd precies zo was, haalde ik mijn schouders op Sherlock en zei tegen mezelf dat het waarschijnlijk toch niet zo bijzonder was. Als je één versie van Sherlock Holmes hebt gezien, heb je ze allemaal gezien , rationaliseerde ik. Ik wed dat ik niets mis .

gebakken mac en kaas pionier vrouw

Oh, allemaal. Ik had onmogelijk meer ongelijk kunnen hebben.

Want na het grootste deel van de afgelopen week te hebben doorgebracht met het inhalen van Sherlock , Ik heb besloten dat het daar bovenaan staat met mijn favoriete tv-programma's aller tijden. Ik besef dat ik geef Sherlock heel veel lof, vooral omdat ik het in het gezelschap van Vrijdag nacht lichten , Gekke mannen , en Vrienden , om er een paar te noemen. Maar de hoge lof is volkomen verdiend - omdat Sherlock is absoluut briljant. Het is slim, het is geestig, het is uitstekend geacteerd - en op de een of andere manier weet het me te herinneren aan Batman , James Bond-films en Mission Impossible met behoud van zijn onmiskenbare originaliteit. Sherlock is modern en klassiek, inventief en conventioneel, serieus en hilarisch. Het is nu als niets anders op televisie.

hoe popcorn op een fornuis te koken?

En het is geweldig.

Hier zijn een paar redenen waarom ik denk dat het werkt.

SPOILERS VOORUIT.

VEEL, VEEL SPOILERS.

DENK ERAAN: SPOILERS RUINNEREN EEN GOED MYSTERIE.

PAS OP VOOR ALLE SPOILERS.

SPOILERS VOORUIT.

SPOILERS VOORUIT.

gele en zwarte vlinder spirituele betekenis

SPOILERS VOORUIT.

SPOILERS VOORUIT.

SPOILERS VOORUIT.

HEB IK VERMELD DAT ER SPOILERS VOORUIT ZIJN?

DAAR GAAN WE.

555 betekenis zielsverwant

1. De muziek en de graphics - Oke. Dit eerste punt was waarschijnlijk niet wat je verwachtte. Maar de muziek zet de toon voor de show op de mooiste manier – tot aan het vioolspel van Sherlock toe – en hoewel ik normaal gesproken twijfelachtig ben over graphics die over een scherm vliegen, voegen de graphics een supermodern element toe aan Sherlock . Aangezien sms'en tegenwoordig 's werelds favoriete vorm van communicatie is, is het logisch dat we de teksten moeten zien die heen en weer gaan tussen karakters, maar teksten vloeien niet met hetzelfde gemak in een verhaal als telefoontjes. Sherlock , weeft de teksten echter naadloos in de verhaallijn, en in het geval van de Irene Adler-aflevering in seizoen twee zorgen die teksten voor een machtig bevredigend einde. Zo slim. Ik krijg ook zo'n kick van het zien van de mentale kaart van Sherlock aan het werk, en die mentale kaarten zijn een leuke manier om details te leren die de dialoog volledig zouden verzwakken.

2. De rol van de media – John is een blogger. Sherlock heeft een website. En het is interessant om te zien hoe sociale media in de verhaallijnen worden opgenomen. De show is in de eerste plaats een mysterie – absoluut – maar het is ook een onderzoek naar de kracht van media. Sherlock wordt algemeen beschouwd als een held en hij ontvangt allerlei publieke lof. Maar wanneer Moriarty, de grote slechterik van de show, Sherlock echt pijn wil doen, gaat hij achter hem aan in de kranten. Het roept een aantal interessante vragen op over reputatie, over publiek, over wat waar is en wat niet. Wat is erger: een vriend die wordt bedreigd door een huurmoordenaar? Of persoonlijk te schande worden gemaakt in de mediagestuurde rechtbank van de publieke opinie? Sherlock moet met diezelfde vragen worstelen, en het is meeslepend om te zien hoe hij tot zijn antwoorden komt.

het nummer 43

3. De dialoog – Dus hier is een bekentenis: ik kijk Sherlock met ondertiteling ingeschakeld. De ondertitels maken de accenten wat makkelijker te ontcijferen, maar bovenal helpen ze me om de razendsnelle dialoog bij te houden. Dus als Sherlock Holmes bijvoorbeeld begint met een beoordeling van zijn omgeving / iemands kleding / een plaats delict, zorgen de ondertitels ervoor dat ik geen enkel detail mis. Maar zelfs als de ondertitels zijn uitgeschakeld, is het duidelijk dat de scripts zorgvuldig zijn geschreven (zoals Vrijdag nacht lichten , het is gemakkelijk om te vergeten dat je naar personages luistert, niet naar echte mensen), en de dialoog dwingt kijkers om op te letten, moedigt hen aan om deductieve sprongen met de personages te maken en zorgt ervoor dat ze de personages leren kennen. Het is goed spul.

4. De ondersteunende cast – Ze zijn een eclectische groep, en oh, ze zijn leuk – van rechercheur Lestrade, die altijd een stap of vijf achter Sherlock zit, tot mevrouw Hudson, de hospita die voor wat broodnodige moederschap zorgt, tot Mycroft, de overbezorgde Sherlock (maar verre) broer die een hoge functionaris is in de Britse regering. De relaties van Sherlock en Dr. Watson met die ondersteunende personages bieden allerlei inzichten in hun persoonlijkheden (vooral de Sherlock / Mycroft-dynamiek). En dan is er natuurlijk Moriarty, de perfecte folie van Sherlock. Ik denk dat mijn favoriete scène tot nu toe is wanneer Moriarty de flat van Sherlock bezoekt en ze proberen elkaar te slim af te zijn bij een kopje thee. Zoals Moriarty zegt: elk sprookje heeft een goede, ouderwetse schurk nodig - en dat is hij zeker geweest (merk op dat ik de verleden tijd niet gebruik over Moriarty; ik ben er nog steeds niet helemaal van overtuigd dat we alle details van wat er op het dak van de St. Bart is gebeurd).

5. Sherlock & Dr. Watson – Het viel me al vroeg in de serie op dat Sherlock en John Watson een beetje op een Britse versie lijken van Het aparte stel . Hun vriendschap is onwaarschijnlijk (en de hemel weet dat het af en toe verkeerd wordt begrepen, een feit dat een bron van vermaak en frustratie is voor John). Maar in de loop van de tijd hebben ze een oprechte loyaliteit aan elkaar ontwikkeld, en er is iets heel ontroerends aan het kijken naar twee vrienden die echt voor elkaar (ik huilde als een baby aan het einde van seizoen 2). In veel opzichten is John meer een broer van Sherlock dan Mycroft ooit zal zijn, en het is interessant om te zien hoe Sherlock probeert zijn zeer aangeboren egoïsme in evenwicht te brengen met zijn schijnbaar hervonden besef van wat het betekent om iemands vriend te zijn. Het lijdt geen twijfel dat Sherlock en Dr. Watson vertederend en hilarisch zijn als ze samen zijn, maar ze dienen eigenlijk een veel groter doel in elkaars leven: Sherlock geeft John kansen om dapper te zijn en John helpt Sherlock om mens te zijn. Te midden van alle moorden, ontvoeringen en spionage, geeft hun relatie de show een emotionele kern - en naar mijn mening is dat het grootste deel van wat maakt Sherlock heel speciaal.

Zijn jullie allemaal? Sherlock ook liefhebbers?